Νίκο Γκάλη, γάζωσε τους πάλι!

Ήταν 2 Δεκεμβρίου 1979. Έμοιαζε μια μέρα σαν όλες τις άλλες, όμως δεν ήταν… Ήταν η μέρα που ένας άνθρωπος θα άλλαζε την ιστορία του ελληνικού μπάσκετ... αλλά και του Άρη μια για πάντα.. Ο Νίκος Γκάλης αγωνιζόταν για πρώτη φορά στο Αλεξάνδρειο με την φανέλα του Άρη στον αγώνα πρωταθλήματος κόντρα στον Ηρακλή και από τότε τίποτα δεν έμελλε να είναι το ίδιο…


Σήμερα συμπληρώθηκαν 32 ολόκληρα χρόνια από την στιγμή που το «φαινόμενο» έκανε αισθητή με το «καλημέρα» την παρουσία του και όμως μοιάζει σαν να ήταν χθες… Μέγας σκόρερ από την φύση του ο «γκάγκστερ» σημείωσε 30 πόντους στο ντεμπούτο του με την κίτρινη φανέλα, σε έναν αγώνα που και πάλι ο ίδιος έβαλε φαρδιά πλατιά την υπογραφή του με την τάπα που έδωσε στον Σακελαρίου (όταν το σκορ ήταν 79-76 έπειτα από δικό του καλάθι) και ο Άρης επικράτησε του Ηρακλή με 79-78. «Ας κάνει ο κόσμος του Άρη υπομονή και δίνω την υπόσχεση ότι θα παίζω μεγάλο μπάσκετ και μαζί θα πανηγυρίσουμε πολλές νίκες», είχε πει μετά το τέλος του αγώνα. Αν μη τι άλλο απέδειξε και με το παραπάνω ότι είναι άνθρωπος που τηρεί τον λόγο του στο ακέραιο…

Ο Νίκος Γκάλης (ή Γεωργαλής όπως είναι το πραγματικό του επίθετο) γεννήθηκε στο Νιού Τζέρσεϊ στις 23 Ιουλίου 1957. Ασχολήθηκε αρχικά με το αμερικάνικο φουτμπολ και στην συνέχεια με την πυγμαχία. Ευτυχώς τον κέρδισε τελικά το μπάσκετ και το 1975 μόλις τελείωσε το λύκειο σπούδασε στο κολέγιο του Σίτον Χολ. Σε τέσσερα χρόνια και 107 αγώνες κατέγραψε 20.3 πόντους, 2.3 ριμπάουντ και 3.7 ασίστ. Δήλωσε συμμετοχή στα ντράφτ του ΝΒΑ και επιλέχθηκε στο 4ο γύρο (νούμερο 68) από τους Μπόστον Σέλτικς.

Η μοίρα του όμως έλεγε Άρης (ενώ του έταζαν «γη» και «ύδωρ» Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός για να τον εντάξουν στο δυναμικό τους) και έμελλε να διαδραματίσει καταλυτικό ρόλο στην δημιουργία εκείνης της αξέχαστης «αυτοκρατορίας». Κατέκτησε οκτώ πρωταθλήματα και έξι Κύπελλα Ελλάδας με τη φανέλα του Άρη, απέσπασε αμέτρητες ατομικές διακρίσεις, συμμετείχε με τους κίτρινους σε τρία συνεχόμενα φάιναλ φορ του Κυπέλλου Πρωταθλητριών (1988 Γάνδη, 1989 Μόναχο, 1990 Σαραγόσα) και το όνομα του έγινε σύνθημα στα χείλη όλων των Ελλήνων. Το μόνο που του… ξέφυγε ήταν η κατάκτηση ενός ευρωπαϊκού τίτλου σε συλλογικό επίπεδο, διότι σε εθνικό κατάφερε το 1987 να κάνει την Ελλάδα πρώτη δύναμη στην Ευρώπη όταν έκανε πράγματα και θαύματα στο Ευρωμπάσκετ της Αθήνας περνώντας στον λαιμό του το χρυσό μετάλλιο.

Για τον Γκάλη και τι δεν έχει ειπωθεί. Χαρακτηριστική ήταν η ατάκα του αείμνηστου Ντράζεν Πέτροβιτς που είχε πει ότι: «Αν εγώ είμαι ο γιος του διαβόλου, τότε ο Γκάλης είναι ο ίδιος ο διάβολος!».

Το τέλος της καριέρας του όμως δεν ήρθε έτσι όπως του άξιζε… Στην συνείδηση ωστόσο των φιλάθλων ήταν, είναι και θα είναι ο ένας και ο μοναδικός που άλλος σαν αυτόν δεν θα υπάρξει. Έβαλε το μπάσκετ στα σπίτια όλων των Ελλήνων. Παρακίνησε αμέτρητα παιδιά να πιάσουν στα χέρια τους την πορτοκαλί μπάλα με σκοπό να μιμηθούν τις ασύλληπτες κινήσεις του. Μετέτρεψε τον Άρη σε ομάδα όλων των Ελλήνων, όταν τις αξέχαστες εκείνες Πέμπτες δεν υπήρχε ψυχή στους δρόμους, τα μαγαζιά ήταν κλειστά και όλοι σε κάθε γωνιά της Ελλάδας ήταν καρφωμένοι στους τηλεοπτικούς δέκτες τους για να τον θαυμάσουν και να υποστηρίξουν τον Άρη…

Νίκο Γκάλη ένα «ευχαριστώ» δεν φτάνει για όσα πρόσφερες στον Άρη και το ελληνικό μπάσκετ. Θα είσαι για πάντα στις καρδιές μας.

arisbc.gr