Στην έβδομη αγωνιστική της Basket League ΟΠΑΠ, ο Άρης υποδέχεται στο Αλεξάνδρειο τον Ολυμπιακό και ο Βασίλης Σκουντής ανακαλεί από το αρχείο του εικόνες, που έχουν γράψει ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας του ελληνικού μπάσκετ. Μεγάλο, αν και συνήθως… διακεκομμένο! (απ' το www.esake.gr)
To κοντέρ των αναμετρήσεων τους θα γράψει την Κυριακή 110 ( με σκορ 62-47 υπέρ του Ολυμπιακού, που τρέχει ένα σερί 15-0, εκκινώντας πριν από τέσσερα χρόνια από την ισοπαλία ) και αυτό το νούμερο φτάνει και περισσεύει για να καταδείξει, τουλάχιστον από ποσοτικής πλευράς, το ρόλο των δύο ομάδων στο ελληνικό μπασκετικό γίγνεσθαι. Αλλά πέρα από την ποσότητα, υπάρχει και η ποιότητα, διότι ο Άρης και ο Ολυμπιακός δεν αρκέστηκαν ποτέ σε αγώνες, που γίνονταν, διότι απλούστατα έπρεπε να γίνουν…
Συναντήθηκαν για πρώτη φορά στην εναρκτήρια σεζόν της Α’ Εθνικής (1963-64), μεσολάβησε μια τριετία που χάθηκαν (λόγω του υποβιβασμού του Ολυμπιακού) και το 1967 έστησαν πάλι το γαϊτανάκι τους που καλά κρατεί ως τις μέρες μας και έχει να επιδείξει κάμποσες συγκλονιστικές στιγμές, που παρατίθενται στο σημερινό αφιέρωμα. Συγκλονιστικές στιγμές και συγκλονιστικές διακοπές!
Ανεβοκατέβαζε τον κάλαθον!
Την περίοδο 1973-74 ο αγώνας Άρης- Ολυμπιακός διεξήχθη στη 13η αγωνιστική, που όντως απέβη γρουσούζικη! Οι διαιτητές διέκοψαν το ματς στο 35ο λεπτό, ενώ οι δύο ομάδες ήταν ισόπαλες με σκορ 49-49, για έναν πολύ περίεργο και συνάμα αστείο λόγο. Όπως έγραψαν στο φύλλο αγώνα (με την καθαρευουσιάνικη διατύπωση της εποχής), «ο αγών διακόπτεται εις το 4’.52’’ του β’ ημιχρόνου, διότι ο φύλαξ του Σταδίου ανεβοκατέβαζε τον κάλαθον άνευ αιτίας και εντολής δι’ αυτόν τον λόγον»! Αξίζει να σημειωθεί ότι στη διάρκεια του ματς ο Άρης είχε υποβάλει ένσταση, υποστηρίζοντας ότι, στην προθέρμανση, πριν από την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου, ο Γιώργος Καστρινάκης, στην προσπάθεια του να καρφώσει, είχε κρεμαστεί από το καλάθι, με αποτέλεσμα να το κατεβάσει κάτω από το κανονικό ύψος του. Από τότε πέρασε ένας γύρος και η ΕΟΚ εδέησε να ορίσει τη διεξαγωγή του διακοπέντος αγώνα, μετά τη λήξη του πρωταθλήματος! Ο Παναθηναϊκός είχε αναδειχθεί πρωταθλητής και οι δύο ομάδες αναμετρήθηκαν στις 30 Απριλίου του 1974 στο Αλεξάνδρειο, όπου ο Άρης επιβλήθηκε του Ολυμπιακού με 80-77 στην παράταση. Ένα λεπτό πριν από τη λήξη της κανονικής διάρκειας του ματς, ο Ολυμπιακός είχε προηγηθεί με 72-69, αλλά στην εκπνοή ισοφάρισε με καλάθι και μία βολή ο Γιάννης Ιωαννίδης. Στην παράταση το σκορ ήταν 76-77, αλλά οι γηπεδούχοι είπαν την τελευταία λέξη με δύο καλάθια, που πέτυχαν ο Γιώργος Τσιτούρας και ο Γιώργος Χαλατσιάδης.
Τα ελενίτ και ο Προεστός
Εκείνη η (πρώτη) διακοπή φαίνεται πως στοίχειωσε τις δυο ομάδες, διότι μετά από πέντε χρόνια, η ιστορία επαναλήφθηκε, αυτή τη φορά στον Πειραιά. Στον πρώτο γύρο της περιόδου 1978-79, ο (υπερασπιζόμενος τα σκήπτρα του και όντας φαβορί για το repeat) Ολυμπιακός υποδεχόταν τον Αρη σε ένα ντέρμπι που θα έκρινε σε μεγάλο βαθμό τον τίτλο, αλλά δεν ήταν γραφτό του να τελειώσει! Ο Άρης, ο οποίος είχε γνωρίσει την ήττα στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος, από τον Παναθηναϊκό στον «Τάφο του Ινδού» με 79-75, προηγείτο με 58-54, όταν ο (εκ Θεσσαλονίκης ορμώμενος και μετέπειτα ομοσπονδιακός προπονητής και πρωταθλητής κόσμου με την εθνική εφήβων, το 1995) διαιτητής Γιώργος Προεστός καταλόγισε τεχνική ποινή εις βάρος των γηπεδούχων. Οι οπαδοί του Ολυμπιακού εξαγριώθηκαν και κάποιος από αυτούς ξεκόλλησε ένα κομμάτι από το ελενίτ της οροφής και το πέταξε στον αγωνιστικό χώρο. Ο Προεστός διέκοψε τον αγώνα, δεν μεταπείσθηκε να τον επαναρχίσει, με αποτέλεσμα να κατακυρωθεί υπέρ του Άρη και να μηδενιστεί ο Ολυμπιακός.
Την επόμενη μέρα οι «κίτρινοι» αντιμετώπιζαν τον Σπόρτιγκ στα Πατήσια και όταν μπήκαν στο γήπεδο υπέστησαν σοκ, διότι όλη η εξέδρα του γηπέδου της οδού Ηλία Ζερβού ήταν κατειλημμένη από οπαδούς του Ολυμπιακού, που ζητούσαν εκδίκηση! Πέντε λεπτά πριν από τη λήξη-και ενώ η ατμόσφαιρα είχε φορτιστεί σε πολύ επικίνδυνο βαθμό- ο Άρης προηγείτο με διαφορά έξι πόντων, αλλά οι διαιτητές διέκοψαν (και αυτό) το ματς και κάλεσαν αστυνομικές ενισχύσεις για να αποτραπούν τα χειρότερα. Το ματς ξανάρχισε μετά από μία ώρα και όπως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, βλάπτεται η ομάδα που προηγείται και έχει επιβάλει τον ρυθμό της: ως εκ τούτου, ο Σπόρτιγκ, παρά το γεγονός ότι είχε χάσει με πέντε φάουλ, τον Σταμέλο και τον Καλιγκάρη, ισοφάρισε και νίκησε στην παράταση με 74-72!
Ο Γκάλης και το σερί του «Τίγρη»
Εντέλει ο Άρης κατέκτησε τον τίτλο (μετά από αναμονή 49 ετών, από το πρωτάθλημα του 1930) με ρεκόρ 24-2, ο Ολυμπιακός τερμάτισε δεύτερος με 22 -4 και έναν μηδενισμό (ως ποινή από τη διακοπή του ματς στο «Παπαστράτειο») και ο Παναθηναϊκός τρίτος με 21-5. Ο αγώνας, που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην εξέλιξη όχι μονάχα του πρωταθλήματος, αλλά και ολόκληρου του ελληνικού μπάσκετ: πέραν του γεγονότος ότι αναγόρευσε τη Θεσσαλονίκη κυρίαρχη δύναμη για πρώτη φορά μετά τον τίτλο που κατέκτησε ο ΠΑΟΚ το 1959, έβαλε επίσης τις πρώτες βάσεις για τη δημιουργία της δυναστείας του Άρη, ανέδειξε το άστρο του 34χρονου Γιάννη Ιωαννίδη, που μόλις είχε αποσυρθεί από την ενεργό δράση και έμελλε να εξελιχθεί σε πολυνίκη προπονητή και αποτέλεσε το ατράνταχτο επιχείρημα του (συχωρεμένου εδώ και λίγο καιρό) Γιώργο Τσιλιγκαρίδη, όταν, μετά από τέσσερις μήνες, συναντήθηκε με τους γονείς του Νίκου Γκάλη στο Νιου Τζέρσι και τους είπε το αυτονόητο: «Ο γιος σας πρέπει να παίξει στην ομάδα που πήρε το πρωτάθλημα»!
Ο αγώνας του δευτέρου γύρου εκείνης της περιόδου, εξελίχθηκε σε θρίλερ και σε ατέλειωτο πανηγύρι. Στις 12 Φεβρουαρίου του 1979, ο Άρης, ο οποίος εν τω μεταξύ είχε νικήσει τον Παναθηναϊκό με 63-62, υποδέχτηκε τον Ολυμπιακό στο Παλέ ντερ σπορ, στις εξέδρες του οποίου κρέμονταν σαν τσαμπιά από σταφύλι, πάνω από 7.000 άνθρωποι, ενώ τουλάχιστον τρεις χιλιάδες είχαν μείνει έξω. Για τον Άρη αυτό ήταν το μεγαλύτερο ματς της ιστορίας του, μέχρι το επόμενο, όπως θα έλεγε αργότερα και ο Νικ! Ο αγώνας εξελίχθηκε σε θρίλερ, με τους γηπεδούχους να επικρατούν με 85-83, χάρη στον οίστρο του Βαγγέλη Αλεξανδρή, ο οποίος (έπαιξε και για τον υποτονικό, λόγω τροφικής δηλητηρίασης, Χάρη Παπαγεωργίου και) σημείωσε 30 πόντους, με πέντε καλάθια και 20 στις 20 ελεύθερες βολές, προϊόν των φάουλ του Μελίνι, του Σισμανίδη, του Γκαρώνη και του Μπαρλά!
Το πέναλτι , ο Φασούλας και το Νο 13
Τριάντα χρόνια αργότερα ο νυν προπονητής του Άρη εκμυστηρεύθηκε το εξής σχετικά με την παροιμιώδη ευστοχία του από τη γραμμή του φάουλ: «Σκεπτόμουν κάτι που μου είχε πει μια μέρα σε ένα καφενείο ο Αχιλλέας Ασλανίδης: όταν εκτελώ πέναλτι, δεν κοιτάζω πουθενά και φαντάζομαι ότι σουτάρω σε ένα άδειο γήπεδο, όπου βρισκόμαστε μόνο εγώ και ο αντίπαλος τερματοφύλακας»! Ο Παπαγεωργίου που ήταν πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος με μέσο όρο 35.5 πόντους, σημείωσε μόνο 17, λόγω του προβλήματος με το στομάχι του, αλλά έβγαλε τα σπασμένα την επόμενη μέρα κόντρα στον Σπόρτιγκ, τον οποίο φόρτωσε με πενήντα!
Πέρα από τη σφραγίδα του τίτλου για τον Άρη, το ματς του β’ γύρου με τον Ολυμπιακό είχε άλλο ένα… οικουμενικό ευεργετικό αποτέλεσμα για το ελληνικό μπάσκετ: έκανε μπασκετμπολίστα τον Φασούλα! Τον τότε 16χρονο Παναγιώτη τον είχε δει σε μια στάση λεωφορείου ο Ορέστης Αγγελίδης και τον έψηνε για να τον στρατολογήσει στον ΠΑΟΚ, αλλά ο κύβος ερρίφθη εκείνο το βράδυ: ο Φασούλας κατάφερε να μπει στο γήπεδο και (όπως έχει εξομολογηθεί ο ίδιος) αποφάσισε να γίνει μπασκετμπολίστας εκστασιαζόμενος από τον διεθνή σέντερ του Ολυμπιακού Γιώργο Καστρινάκη, προς τιμήν του οποίου, άλλωστε, φορούσε το «Νο 13».
Μετά τη νίκη του επί του Ολυμπιακού, ο Άρης χρειάστηκε να περιμένει άλλον έναν μήνα για να κάνει τον γύρο του θριάμβου, καθώς η αυλαία του πρωταθλήματος έπεσε στις 11 και 12 Μαρτίου, οπότε νίκησε την ΑΕΚ με 91-89 και τον Ιωνικό Νικαίας με 86-83.
Ο ξανθός, το λιοντάρι και η αλεπού
Εντέλει το Νο 13 (το οποίο απεχθανόταν ο Ιωαννίδης όπως ο διάολος το λιβάνι) έμελλε να στοιχειώνει πάντοτε αυτό το ζευγάρι. Δέκα τρία χρόνια μετά την αλλαγή του ρου, η ιστορία γράφτηκε από την ανάποδη: υπέρ του Ολυμπιακού και εις βάρος του Αρη. Τη σεζόν 1991-92, μετά την κανονική περίοδο του πρωταθλήματος, διεξήχθη η δεύτερη φάση εν είδει Τop-4, ενώ ακολούθησε ο τελικός, που κρινόταν στις τέσσερις νίκες, συμπεριλαμβανομένων και των αποτελεσμάτων των δυο φιναλίστ στους προηγούμενους γύρους.
Τα… ντράβαλα ανάμεσα στον Αρη και στον Ολυμπιακό άρχισαν με το καλημέρα του πρωταθλήματος, διότι στην πρεμιέρα κιόλας ο Ιωαννίδης βρέθηκε αντιμέτωπος με την (προηγούμενη) ζωή του. Ο Ολυμπιακός νίκησε στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας με 67-59, ο Άρης πήρε τη ρεβάνς στο ματς του β’ γύρου, στο Αλεξάνδρειο, με 81-74, ενώ οι δύο ομάδες μοιράστηκαν τις νίκες και στη δεύτερη φάση: 94-84 υπέρ του Ολυμπιακού στον Πειραιά και 96-75 υπέρ του Άρη στη Θεσσαλονίκη…
Την ίδια στιγμή ο ΠΑΟΚ «καθάριζε» την ΑΕΚ και ενώ ήταν το μεγάλο φαβορί για τον τίτλο, είχε την πολυτέλεια να επιλέξει τον αντίπαλο του στον τελικό! Είτε διάλεξε αντίπαλο, είτε απλώς δεν έπαιξε καλά εκείνη τη μέρα, ο ΠΑΟΚ ηττήθηκε στο Νέο Φάληρο από τον Ολυμπιακό, ο οποίος χάρη σε αυτή τη νίκη, πέρασε τον Άρη στη βαθμολογία και προκρίθηκε στους τελικούς, ή μάλλον στον τελικό διότι ο «Δικέφαλος του Βορρά» που είχε ρεκόρ 3-1 με τους «ερυθρόλευκους», τους νίκησε άνετα στο ΣΕΦ και στέφθηκε πρωταθλητής.
Για τον Άρη η ήττα του αιώνιου και βιωματικού (σύμφωνα με την ορολογία του «ξανθού») αντιπάλου του από τον Ολυμπιακό ήταν όχι μόνο αχώνευτη, αλλά χαρακτηρίστηκε κιόλας σκανδαλώδης! Στην κορύφωση των αντιδράσεων των Αρειανών, βγήκε (μετά το ματς με την ΑΕΚ στην Αθήνα) ο τότε προπονητής τους, Λάζαρος Λέτσιτς και προέβη σε μια μνημειώδη δήλωση: «Για να γίνει κάποιος βασιλιάς στη ζούγκλα πρέπει να σκοτώσει το λιοντάρι. Ο ΠΑΟΚ θα γίνει βεβαίως βασιλιάς στη ζούγκλα, αλλά αντί να τα βάλει με το λιοντάρι, προτίμησε να σκοτώσει την αλεπού. Σπολλάτη του»!!!
Και ο… Μπιρόι Τάρπλεϊ!
Ο Ολυμπιακός βγήκε δεύτερος εκείνη τη σεζόν, αλλά την επόμενη επέστρεψε (μετά από 15 χρόνια αναμονής) στην κορυφή, αντιμετωπίζοντας στη σειρά των τελικών τον Παναθηναϊκό. Στην κανονική περίοδο νίκησε δυο φορές τον Άρη (89-72 και 66-50), ενώ στα πλέι οφς επιβλήθηκε με 2-1: νίκησε δύσκολα στο πρώτο ματς με 77-74, ο Άρης ισοφάρισε τη σειρά στη Θεσσαλονίκη (78-69) και η τρίτη παρτίδα παίχτηκε στη Χαλκίδα, λόγω τιμωρίας του Ολυμπιακού, ο οποίος επιβλήθηκε με 87-81 και σφράγισε την πρόκριση. Το ματς αυτό ολοκληρώθηκε κανονικά, απλώς το διέκοπταν πού και πού κάποιοι υπόκωφοι θόρυβοι από το στόμα του Ρόι Τάρπλεϊ, ο οποίος προσπαθούσε να χωνέψει τις μπύρες που έπινε δύο μερόνυχτα στο δωμάτιο του! Μπήκε, λένε, την άλλη μέρα η καθαρίστρια να σκουπίσει και βρήκε δεκάδες κουτιά κάτω από το κρεβάτι του, πάνω στο τραπέζι, ακόμη και μέσα στην μπανιέρα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου