Έκανα μια αναφορά και στην αυριανή "Στοά" του "Μετροσπόρ", αλλά επειδή εδώ έχω πιο πολύ χώρο, λέω να συνεχίσω τον προβληματισμό μου... Κάποτε, όταν κι εμείς ήμασταν πιτσιρικάδες και η βραδυνή έξοδος ήταν το "κλου" της υπόλοιπης... μέρας,
το να δεις έναν ξένο παίκτη του Άρη, του ΠΑΟΚ ή του Ηρακλή ήταν όμοιο με το να δεις τώρα τον Παπαδήμο να πίνει Κουρβουαζιέ στην Προξένου Κορομηλά, και δη στο Banal(αν υπήρχε)...
Εκείνα τα όμορφα χρόνια της μπαρουτοκαπνισμένης μπασκετικής δημοσιογραφίας (Πανταζής, Καλημερίδης, Σαμαράς, Ζαχαριάδης, Τότσικας, Καπάζογλου, Χορόζογλου, Ιωάννου μερικοί άξιοι εκπρόσωποι) το να δεις έναν ξένο παίκτη στα αλήστου μνήμης "χοτ" μέρη (Λάβαλμπον, Αμνέζια, Ακρόαμα και πιο μετά Βαρελάδικο, Νανί-Νανί, "Τρολ" κλπ.) σε έστελνε κατευθείαν μαζί με το πιτόγυρο στο χέρι να περιμένεις τη "Θεσσαλονίκη" με τα φοβερά αθλητικά, ή το "σεντόνι" των "Σπορ" και της "Αθλητικής Βορείου Ελλάδας", ξημερώματα!
Ήξερες ότι θα γίνει μέγα θέμα, ότι ο παίκτης την "έβαψε", ότι τέλος πάντων, ήσουν μάρτυρας κάποιου γεγονότος που δεν έπρεπε να... δεις!
Καλά,δε μιλάμε για Έλληνα παίκτη. Πού να δεις έξω τον Γιαννάκη, τον Γκάλη, άντε να έβλεπες τον Σούμποτιτς στο 6.25, αλλά επειδή ήταν δικό του, ή μετά από καμιά νίκη, που δεν ήταν και λίγες που πήγαιναν στο "Ακρόαμα"...
Που να δεις έξω Αλεξανδρή ή Κατσούλη, πού να δεις Πιλαφίδη έξω ή Μπουντούρη, για τους πιο νέους... Μάλλον θα είχε δεκαεπτά μέρες ρεπό για να τον έβλεπες, αν τον έβλεπες...
Φτάσαμε είκοσι και πλέον χρόνια μετά και βλέπουμε κάθε μέρα, σε όλα τα μπαράκια, κλαμπάκια, χοροπηδάδικα, όλο και κάποιον. Τον έναν να κατεβάζει τη βότκα με το μπουκάλι στο "Ντογκς", τον άλλον να κερνάει σέικερ σε γκόμενες στο "Βογκ", τον άλλο "λιάρδα" στο "W"... Φτάσαμε στο σημείο να τους κερνάμε, να κάνουμε χαβαλέ μαζί τους, να ξερνάμε μαζί τους, μερικοί έκαναν και... παρτούζες μαζί τους!
Τι να κάνουν τα παιδιά, νέα είναι, μέσα θα μείνουν; Τι είναι, καλόγεροι; Έλα όμως που δεν είναι έτσι, τουλάχιστον για εμάς τους "παλιομοδίτες". Έλα όμως που οι ομάδες τώρα δεν μπορούν να "ζητήσουν το λόγο", ή τουλάχιστον δεν το κάνουν, γιατί δεν "έχουν τα μούτρα". Άσε που δεν έχουν και τους ανθρώπους, αλλά τέλος πάντων, άλλο "καπέλο" αυτό... Πώς να ζητήσεις τον λόγο απ' τον άλλον, όταν έχεις να τον πληρώσει κανά τρίμηνο; Εκεί φτάσαμε, παιδιά... Όλα παίζουν ρόλο στην εικόνα των ομάδων μας. Καλό ξημέρωμα...
το να δεις έναν ξένο παίκτη του Άρη, του ΠΑΟΚ ή του Ηρακλή ήταν όμοιο με το να δεις τώρα τον Παπαδήμο να πίνει Κουρβουαζιέ στην Προξένου Κορομηλά, και δη στο Banal(αν υπήρχε)...
Εκείνα τα όμορφα χρόνια της μπαρουτοκαπνισμένης μπασκετικής δημοσιογραφίας (Πανταζής, Καλημερίδης, Σαμαράς, Ζαχαριάδης, Τότσικας, Καπάζογλου, Χορόζογλου, Ιωάννου μερικοί άξιοι εκπρόσωποι) το να δεις έναν ξένο παίκτη στα αλήστου μνήμης "χοτ" μέρη (Λάβαλμπον, Αμνέζια, Ακρόαμα και πιο μετά Βαρελάδικο, Νανί-Νανί, "Τρολ" κλπ.) σε έστελνε κατευθείαν μαζί με το πιτόγυρο στο χέρι να περιμένεις τη "Θεσσαλονίκη" με τα φοβερά αθλητικά, ή το "σεντόνι" των "Σπορ" και της "Αθλητικής Βορείου Ελλάδας", ξημερώματα!
Ήξερες ότι θα γίνει μέγα θέμα, ότι ο παίκτης την "έβαψε", ότι τέλος πάντων, ήσουν μάρτυρας κάποιου γεγονότος που δεν έπρεπε να... δεις!
Καλά,δε μιλάμε για Έλληνα παίκτη. Πού να δεις έξω τον Γιαννάκη, τον Γκάλη, άντε να έβλεπες τον Σούμποτιτς στο 6.25, αλλά επειδή ήταν δικό του, ή μετά από καμιά νίκη, που δεν ήταν και λίγες που πήγαιναν στο "Ακρόαμα"...
Που να δεις έξω Αλεξανδρή ή Κατσούλη, πού να δεις Πιλαφίδη έξω ή Μπουντούρη, για τους πιο νέους... Μάλλον θα είχε δεκαεπτά μέρες ρεπό για να τον έβλεπες, αν τον έβλεπες...
Φτάσαμε είκοσι και πλέον χρόνια μετά και βλέπουμε κάθε μέρα, σε όλα τα μπαράκια, κλαμπάκια, χοροπηδάδικα, όλο και κάποιον. Τον έναν να κατεβάζει τη βότκα με το μπουκάλι στο "Ντογκς", τον άλλον να κερνάει σέικερ σε γκόμενες στο "Βογκ", τον άλλο "λιάρδα" στο "W"... Φτάσαμε στο σημείο να τους κερνάμε, να κάνουμε χαβαλέ μαζί τους, να ξερνάμε μαζί τους, μερικοί έκαναν και... παρτούζες μαζί τους!
Τι να κάνουν τα παιδιά, νέα είναι, μέσα θα μείνουν; Τι είναι, καλόγεροι; Έλα όμως που δεν είναι έτσι, τουλάχιστον για εμάς τους "παλιομοδίτες". Έλα όμως που οι ομάδες τώρα δεν μπορούν να "ζητήσουν το λόγο", ή τουλάχιστον δεν το κάνουν, γιατί δεν "έχουν τα μούτρα". Άσε που δεν έχουν και τους ανθρώπους, αλλά τέλος πάντων, άλλο "καπέλο" αυτό... Πώς να ζητήσεις τον λόγο απ' τον άλλον, όταν έχεις να τον πληρώσει κανά τρίμηνο; Εκεί φτάσαμε, παιδιά... Όλα παίζουν ρόλο στην εικόνα των ομάδων μας. Καλό ξημέρωμα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου