O Kλείτος Καρκανιάς γράφει στο Salonikabasket για τον ΠΑΟΚ

Ο ΠΑΟΚ μπροστά

 στη νέα δεκαετία

Πώς είναι να αναλαμβάνεις μια δουλειά με σκοπό να μετατρέψεις το… τίποτα σε κάτι ενεργό; Κάπως έτσι πρέπει να αισθάνθηκαν αυτοί που αποφάσισαν να ασχοληθούν διοικητικά με το μπάσκετ του ΠΑΟΚ το καλοκαίρι του 2009. Ένα χρόνο μετά… Βήματα έγιναν μεν, αλλά με βάση την απειρία, το γενικό οικονομικό χάλι στην Ελλάδα αλλά και την απαξίωση του μπάσκετ, ήταν λογικό μια χελώνα να διατρέξει μεγαλύτερη διαδρομή. Πού βρίσκεται τον Οκτώβριο του 2010 ο ΠΑΟΚ;

Πέρασε μια δεκαετία τραγική, ένα διάστημα που οδήγησε τον «Δικέφαλο» πίσω στα πέτρινα χρόνια του ’70. Είναι τυχαίο ότι το 1977 ο ΠΑΟΚ έπαιξε μπαράζ με τον Δημόκριτο για να αποφύγει την τότε Β'  Εθνική και 30 χρόνια μετά-άνοιξη του 2008-η ομάδα σώθηκε στις ισοβαθμίες από ένα ντροπιαστικό πέρασμα στην Α2;

Η προσπάθεια αναστήλωσης του οικοδομήματος βρίσκεται σε εξέλιξη. Ίσως χρειαστούν αρκετά χρόνια για να φτάσει σε μια υγιή κατάσταση η ομάδα, σε ένα επίπεδο που να ασχολούνται άπαντες με το αγωνιστικό και όχι με το… λογιστικό. Το βασικό πρόβλημα είναι ότι ο κόσμος πλέον δεν πιστεύει ή απλά αρνείται να πιστέψει. Το ποδόσφαιρο απορροφά το 99% της ΠΑΟΚτσήδικης ενέργειας και για το μπάσκετ μένει η αδιαφορία. Όταν οι φίλαθλοι σε μαζικό επίπεδο αρχίσουν να στεναχωριούνται πραγματικά μετά από μια ήττα της ομάδας μπάσκετ, τότε ναι, κάτι θα έχει κινηθεί προς την σωστή κατεύθυνση. Για την ώρα το μπάσκετ αποτελεί την happy hour του ΠΑΟΚτσή, το πανηγυράκι όταν έρχονται τα παιχνίδια με τον Ολυμπιακό και τον Άρη. Αλλά φταίει μόνο ο κόσμος; Πότε και ποιος ασχολήθηκε σοβαρά με τους φιλάθλους της ομάδας; Πότε τους είπε την αλήθεια; Πότε τους αγκάλιασε; Ούτε η νυν διοίκηση ακολουθεί το σωστό μονοπάτι. Αδύναμη από στελέχη, από ονόματα βαριά, δεν μπορεί να μιλήσει στον κόσμο. Ακόμα και αυτοί οι ελάχιστοι που απολαμβάνουν την αναγνωρισιμότητα, προτιμούν να κρύβονται. Και όσο για την στρατηγική…; Η λογική του συνδυασμού της εξυγίανσης με την δημιουργία ανταγωνιστικής ομάδας δεν περπατά. Τουλάχιστον φέτος-έστω και αναγκαστικά γιατί δεν γινόταν διαφορετικά-το μπάτζετ έπεσε, αλλά η περσινή χαμένη ευκαιρία με τα έσοδα στα 2.2εκ. ευρώ δεν πρόκειται να ξανάρθει. Για όνομα του Θεού… Εξυγίανση και τρεις Αμερικανοί στα 570 χιλ. δολάρια καθαρά συμβόλαια (χώρια τα έξτρα)…

Έμφαση στην ισορροπία

Τι διαθέτει ο φετινός ΠΑΟΚ, τι μπορεί να πετύχει; Όλα είναι ανοικτά γιατί μια ομάδα δεν παίζει μόνη της σε ένα πρωτάθλημα. Και από την στιγμή που οι αρκετοί από τους παραδοσιακούς αντιπάλους για την 4άδα βρίσκονται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, ο «Δικέφαλος» έχει τύχη για μια καλή χρονιά. Βασικό προσόν η ισορροπία… Από την αρχή ένας σταθερός Αμερικανός γκαρντ (Γκρέι), φανερά καλύτερος από τα… φρούτα τύπου Τζόρνταν, Ρόου, Μιλισάβλιεβιτς, Έιβερι και ένας σέντερ σαν τον Παπαδόπουλο. Το Α και το Ω υπάρχει.

Και επειδή μια ομάδα δεν φυτρώνει, αλλά αποτελεί αλυσίδα αξίζει να δούμε τι λείπει από τον ΠΑΟΚ σε σχέση με πέρσι, την καλύτερη βάση αποτελέσματος χρονιά (ισοβαθμία στην 4η θέση).

Θέαμα, έκρηξη… Κακά τα ψέματα θα λείψουν τα τρομερά καρφώματα του Γκρέγκορι, τα εντυπωσιακά τρίλεπτα του Μονρό και γενικά η συνεργασία ενός από τα πιο ουσιαστικά δίδυμα Αμερικανών στην σύγχρονη ιστορία της ομάδας. Θα λείψει ακόμα η εμπειρία, καθώς πέρσι από τα 16 συμβόλαια, τα 12 γνώριζαν καλά τα μονοπάτια της Α1. Φέτος…; Ο Ρόουλ Μάρσαλ αποκτήθηκε ως το νούμερο ένα από τις ΗΠΑ, αλλά ακόμα δεν έχει δείξει τίποτε. Καμμιά σχέση με Γκρέγκορι… Ο Σιμς φιλοδοξεί να αποτελέσει με τον «Λάζο» το ντουέτο Φασούλα-Κουκ του 2010, ενώ ο Μακ Γκραθ είναι παίκτης ομάδας και γενικά χαμηλής παραγωγικότητας και όχι πρωταγωνιστής όπως ο Μονρό. Ο ΠΑΟΚ φέτος θα στηριχθεί σε ένα σύνολο 7-8 παικτών (άγουροι ακόμα οι Καλές, Γιαννακίδης), εκτός και αν στην πορεία αποκτηθούν 1-2 παίκτες, και αποτελεί ερωτηματικό το αν η ομάδα αντέξει σε Ελλάδα και Ευρώπη. Ειδικά αν δεν προστεθεί ένας σέντερ πίσω από τον Παπαδόπουλο, μια βελτιωμένη έκδοση του Χέλιγουελ, όπως λένε στον ΠΑΟΚ. Καλύτερα όμως έτσι παρά… πεταμένα στο βρόντο 450 χιλ. ευρώ (περσινό φαινόμενα). Και επειδή στο φινάλε ακούστηκε ότι το μπάτζετ της ομάδας θα είναι φέτος μειωμένο κατά 40-50% μάλλον επιβεβαιωνόμαστε για όσα γράφαμε και λέγαμε για τον προϋπολογισμό της σεζόν 2009-2010 κόντρα σε τιμητές και μη. Πάντως για μια καλή χρονιά εγγύηση είναι η παρουσία του Σούλη Μαρκόπουλου, εφόσον ο ίδιος καταφέρει να αποδιώξει τυχόν ανασφάλειες και άγχη. Ο ΠΑΟΚ δεν εξαρτάται μόνο από τον προπονητή του, αλλά από το κατά πόσο θα μπορέσει να λειτουργήσει αποτελεσματικά η διοίκηση στο οικονομικό.

Οικονομική στρατηγική

Τελικά το ποτήρι είναι μισοάδειο ή μισογεμάτο; Τα πράγματα είναι απλά. Με 2.2 εκ. ευρώ περσινά έσοδα και με ένα μικρότερο μπάτζετ, η ΚΑΕ δεν θα ασχολιόταν με τον Κούβελα, με τον Καυκή, τον Ντρόμπνιακ, τον Δεμερτζή, τον Τομάσεβιτς, τον Χέλιγουελ, τον Γκετσέφσκι και άλλους τόσους. Με βάση την γενική οικονομική κατάσταση και την αδυναμία προσέλκυσης του κόσμου, η ομάδα έπρεπε να βρει σαπούνι για να πλυθεί μόνη της. Με τα έσοδα στο 60% από πέρσι (μείον 650 χιλ. ευρώ περίπου και με εκχωρημένο το τηλεοπτικό συμβόλαιο) θα γίνει μεγάλη προσπάθεια για χορηγίες, συναυλίες και άλλες συμφωνίες. Πολύ δύσκολα θα μειωθεί το αρχικό χρέος, εφόσον θα πρέπει να καλυφθεί η φετινή χρονιά (συνολικά στο 1.5 εκ. ευρώ τουλάχιστον) και τα περσινά «κεσάτια» (600 χιλ. ευρώ σε παίκτες). Έστω ένα ποσοστό από την τρύπα του 2009-2010… Η ουσία είναι ότι απαιτείται στήριξη, αρκεί και η ίδια η διοίκηση να την επιδιώξει με σύγχρονα μέσα. Όχι με προσωπική πολιτική ορισμένων που δεν ανέχονται την κριτική.

Για όσους ξεχνούν το 2000 ο ΠΑΟΚ ήταν η πρώτη ομάδα στην γενική βαθμολογία της Α1. Πάνε όμως αυτά… Μπατατούδης, Πανελούδης, Δρόσος, ΑΣ, η συγκυρία, η έλλειψη παραγόντων αλλά και η απουσία δράσης του κόσμου (κατάληψη στην ΠΑΕ, ραδιοφωνικές εκρήξεις για το μπάσκετ) οδήγησαν την ομάδα στον βυθό. Υποτίθεται ότι κάποια στιγμή θα πρέπει ορισμένοι να εγκαταλείψουν την άποψη ότι το Παλατάκι είναι στοιχειωμένο και στοιχειώνει και την ίδια την ομάδα. Νέα δεκαετία αρχίζει, ας δούνε όλοι το μπάσκετ του ΠΑΟΚ με μια διαφορετική ματιά. Και κυρίως αυτοί που έχουν τις τύχες της ομάδας στα χέρια τους. Σε διοικητικό επίπεδο… Η εξωστρέφεια είναι απαραίτητη.