Μέσα σε μια νύχτα, όπως γίνεται συνήθως στα έργα, γκρεμίστηκε ο μύθος του Αμαρουσίου. Πάει η ομάδα των Βορείων Προαστίων, χαιρετάει απ' τη Ευρωλίγκα και χάνουμε άλλη μια φορά, μια θέση στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση.
"Το θαύμα του Αμαρουσίου", στημένο τόσα χρόνια στις πλάτες του Άρη Βωβού, δεν άντεξε μόλις ο πολύς ραλίστας θέλησε να κάνει παιχνίδι με το γήπεδο του Βοτανικού. Δεν άντεξε, έγραφαν οι φίλοι μου οι συνάδελφοι απ' την Αθήνα, αλλά κανείς δε γράφει, πλην κάποιων εξαιρέσεων, ως συνήθως, κάτι αρνητικό, έστω ως κριτική, για τον μεγαλοεπιχειρηματία που πήρε μια συμπαθητική, τότε, ομάδα, την γιγάντωσε και όταν τη βαρέθηκε, (όπως κάνει η 4χρονη κόρη μου τα παιχνίδια της), την πέταξε στην άκρη. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά την παρέδωσε με χαμόγελα και με φλας, σε ανθρώπους που ήταν γνωστό στην "πιάτσα" ότι - θα το πούμε λάιτ - ότι δεν μπορούν...
* Ας μην πανηγυρίζουμε εδώ στον Βορρά για το κατάντημα του Αμαρουσίου. Ας κοιτάξουμε να "σουλουπώσουμε" τις ομάδες μας, γιατί αν κερδίζουμε κάτι απ' την ανυπαρξία των άλλων, είναι μόνο... χρόνο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου