Πολύ καλή η συνέντευξη του Λάζαρου Παπαδόπουλου στο Goal και στον Θοδωρή Φελάνη για τα προβλήματα του ελληνικού μπάσκετ. Λίγο - πολύ γνωστά αυτά που κατακρίνει ο "Λάζος", λίγο - πολύ γνωστές οι θέσεις του, αλλά και γνωστά και τα ερωτήματα που παραμένουν αναπάντητα σχετικά με τις κινήσεις που κάνει ο ΠΣΑΚ, όπου ήταν πρόεδρος, για όλα αυτά τα προβλήματα, μια που όταν μια φορά χρειάστηκε ένα αρραγές "μέτωπο" για τα δίκαια αιτήματά του, οι ίδιοι οι παίκτες "τορπίλισαν" την προσπάθεια. Άρα;
Πάντως τα όσα λέει ο Λάζαρος οφείλουν να μας προβληματίσουν άπαντες, και κυρίως τους φορείς, που το μόνο που έχουν στο μυαλό τους είναι πως "θα βγάλουν κι αυτή τη χρονιά". Παραθέτουμε τη συνέντευξη:
- Εχεις αναφερθεί πολλές φορές στα κακώς κείμενα του ελληνικού πρωταθλήματος, αντίστοιχα η κατάσταση στη Ρωσία πώς είναι;
«Και εδώ στη Ρωσία η λίγκα έχει τα δικά της προβλήματα. Να σου πω κάτι, όμως; Εχω δύο μικρά κοριτσάκια τα οποία δεν έχουν χάσει κανένα παιχνίδι μου εντός έδρας. Στην Ελλάδα δεν έχουν δει κανένα. Δεν υπάρχει όραμα για το μπάσκετ, το όραμα αυτών που έχουν τις τύχες του μπάσκετ στα χέρια τους στην Ελλάδα είναι απλά να μείνουν γαντζωμένοι στις θέσεις τους. Δεν τους νοιάζει τίποτα άλλο. Δεν τους νοιάζει αν τα παιχνίδια μετατρέπονται σε πόλεμο, αν κινδυνεύουν ζωές. Το ζητούμενο για τους παράγοντες είναι να αρχίζουν και να τελειώνουν με κάθε τρόπο και κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες τα παιχνίδια».
- Το ελληνικό μπάσκετ έχει όμως επιτυχίες.
«Αυτό είναι η βιτρίνα, όλοι χαρήκαμε για τον Παναθηναϊκό που πήγε φάιναλ φορ. Εμένα, όμως, με πληγώνει και με ενοχλεί που ο μπαμπάς δεν μπορεί να πάει το παιδί του στο γήπεδο και κανείς δεν κάνει κάτι για αυτό. Με ενοχλεί που έμαθα πως σταμάτησε το σχολικό πρωτάθλημα εξαιτίας οικονομικής αδυναμίας, ενώ την ίδια στιγμή ο ΟΠΑΠ πριμοδοτεί πρωταθλήματα στα οποία ακούμε για στημένα, όπου κάθε τρεις και λίγο έχουμε φαινόμενα βίας, ενώ την ίδια στιγμή υπάρχουν σχολεία που δεν έχουν λεφτά για να βάλουν μπασκέτες, δεν έχουν μπάλες να παίξουν
Μπαίνω σε διάφορα sites, ειδικά τώρα που βρίσκομαι στο εξωτερικό, και το μόνο που διαβάζω είναι για προσφυγές παικτών, για αποχωρήσεις, για τιμωρίες ομάδων με πρόστιμα, για εμπρηστικές δηλώσεις παραγόντων. Χάθηκε η ουσία. Αντί να αναλύουμε ένα παιχνίδι μπάσκετ, να ασχολούμαστε με τις τακτικές προπονητών, μαθαίνουμε για τα απλήρωτα ενοίκια σε διαμερίσματα παικτών».
- Βλέποντας πλέον τα πράγματα με μεγαλύτερη ψυχραιμία, μετάνιωσες για εκείνες τις απεργίες;
«Δεν επιδίωξα εγώ κάτι για μένα. Υπήρχαν από πλευράς του συνόλου σχεδόν των παικτών κοινές διεκδικήσεις. Θέλαμε να αλλάξουμε κάποια πράγματα. Δεν το πετύχαμε, όμως αυτές οι ενέργειες που έγιναν, αυτές οι κινήσεις ήταν τόσο αγνές και καθαρές που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί κανείς να πει ότι μετάνιωσε για έναν πραγματικά τίμιο αγώνα που στόχο είχε να γίνουν κάποια αυτονόητα πράγματα για το ίδιο το ελληνικό μπάσκετ».
- Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε 10 χρόνια;
«Εχω πολλά πράγματα στο μυαλό μου. Με ενδιαφέρει πολύ η προπονητική. Με ενδιαφέρει να κάνω πράγματα για το μπάσκετ, να ιδρύσω ένα αθλητικό-μπασκετικό σχολείο, να δημιουργήσω ένα παιδικό πρωτάθλημα».
«Μου λείπει ο ΠΑΟΚ»
Ο Λάζαρος Παπαδόπουλος δεν φοβάται να παραδεχθεί ότι ήδη νοσταλγεί αγαπημένα του πρόσωπα στον ΠΑΟΚ: «Συνεχίζω να παρακολουθώ την πορεία της πρώην ομάδας μου, μιλάω με πρώην συμπαίκτες μου, με το τεχνικό τιμ, παρακολουθώ τα ματς, βλέπω τα στατιστικά, τη βαθμολογία.
Στον ΠΑΟΚ πραγματικά ευχαριστήθηκα το μπάσκετ. Ηταν φανταστική εμπειρία η συνεργασία μου με τον κόουτς Μαρκόπουλο τον οποίο σέβομαι απεριόριστα. Δεν σου κρύβω ότι μου λείπουν πράγματα όπως οι σχέσεις που είχαμε μεταξύ μας οι παίκτες, μου λείπουν οι πιτσιρικάδες ο Καλλές, ο Αράπης και οι Αποστολίδης, Δέδας Ηξερα πως στο β' γύρο η ομάδα θα πήγαινε καλύτερα, ιστορικά οι ομάδες του Μαρκόπουλου το πετυχαίνουν αυτό».
Σχετικά με τα οικονομικά προβλήματα του ΠΑΟΚ είπε: «Δεν μπορώ να δώσω απάντηση στο τι ακριβώς συμβαίνει στα οικονομικά του συλλόγου και δεν είναι ίσως δική μου δουλειά. Εγώ μια άποψη που μπορώ να εκφράσω έχει να κάνει με την επιλογή μιας διοίκησης να προχωράει σε μεταγραφές ξένων παικτών τη στιγμή που οι Ελληνες παίζουν απλήρωτοι. Αυτό για μένα προσωπικά είναι μια λάθος τακτική την οποία ακολουθούν αρκετές ομάδες επειδή ακριβώς δεν υπάρχει κανένα νομοθετικό πλαίσιο που να απαγορεύει τέτοιου είδους επιλογές.
Ακούω πολλούς να επικαλούνται την οικονομική κρίση, όμως απλήρωτοι παίκτες και ασυνεπείς παράγοντες υπήρχαν και πριν από μια 10ετία, δεν είναι φαινόμενο που γεννήθηκε τώρα. Δεν είναι άλλοθι αυτό στα όσα βλέπουμε να συμβαίνουν. Ολοι γνωρίζουμε πως σωματεία υπάχθηκαν σε άρθρο της ειδικής εκκαθάρισης με το νόμο Βενιζέλου, έσβησαν τα χρέη τους και δημιούργησαν νέα».
 |
| Πόσο δίκιο έχεις, ψηλέ... |
Πάντως τα όσα λέει ο Λάζαρος οφείλουν να μας προβληματίσουν άπαντες, και κυρίως τους φορείς, που το μόνο που έχουν στο μυαλό τους είναι πως "θα βγάλουν κι αυτή τη χρονιά". Παραθέτουμε τη συνέντευξη:
- Εχεις αναφερθεί πολλές φορές στα κακώς κείμενα του ελληνικού πρωταθλήματος, αντίστοιχα η κατάσταση στη Ρωσία πώς είναι;
«Και εδώ στη Ρωσία η λίγκα έχει τα δικά της προβλήματα. Να σου πω κάτι, όμως; Εχω δύο μικρά κοριτσάκια τα οποία δεν έχουν χάσει κανένα παιχνίδι μου εντός έδρας. Στην Ελλάδα δεν έχουν δει κανένα. Δεν υπάρχει όραμα για το μπάσκετ, το όραμα αυτών που έχουν τις τύχες του μπάσκετ στα χέρια τους στην Ελλάδα είναι απλά να μείνουν γαντζωμένοι στις θέσεις τους. Δεν τους νοιάζει τίποτα άλλο. Δεν τους νοιάζει αν τα παιχνίδια μετατρέπονται σε πόλεμο, αν κινδυνεύουν ζωές. Το ζητούμενο για τους παράγοντες είναι να αρχίζουν και να τελειώνουν με κάθε τρόπο και κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες τα παιχνίδια».
- Το ελληνικό μπάσκετ έχει όμως επιτυχίες.
«Αυτό είναι η βιτρίνα, όλοι χαρήκαμε για τον Παναθηναϊκό που πήγε φάιναλ φορ. Εμένα, όμως, με πληγώνει και με ενοχλεί που ο μπαμπάς δεν μπορεί να πάει το παιδί του στο γήπεδο και κανείς δεν κάνει κάτι για αυτό. Με ενοχλεί που έμαθα πως σταμάτησε το σχολικό πρωτάθλημα εξαιτίας οικονομικής αδυναμίας, ενώ την ίδια στιγμή ο ΟΠΑΠ πριμοδοτεί πρωταθλήματα στα οποία ακούμε για στημένα, όπου κάθε τρεις και λίγο έχουμε φαινόμενα βίας, ενώ την ίδια στιγμή υπάρχουν σχολεία που δεν έχουν λεφτά για να βάλουν μπασκέτες, δεν έχουν μπάλες να παίξουν
Μπαίνω σε διάφορα sites, ειδικά τώρα που βρίσκομαι στο εξωτερικό, και το μόνο που διαβάζω είναι για προσφυγές παικτών, για αποχωρήσεις, για τιμωρίες ομάδων με πρόστιμα, για εμπρηστικές δηλώσεις παραγόντων. Χάθηκε η ουσία. Αντί να αναλύουμε ένα παιχνίδι μπάσκετ, να ασχολούμαστε με τις τακτικές προπονητών, μαθαίνουμε για τα απλήρωτα ενοίκια σε διαμερίσματα παικτών».
- Βλέποντας πλέον τα πράγματα με μεγαλύτερη ψυχραιμία, μετάνιωσες για εκείνες τις απεργίες;
«Δεν επιδίωξα εγώ κάτι για μένα. Υπήρχαν από πλευράς του συνόλου σχεδόν των παικτών κοινές διεκδικήσεις. Θέλαμε να αλλάξουμε κάποια πράγματα. Δεν το πετύχαμε, όμως αυτές οι ενέργειες που έγιναν, αυτές οι κινήσεις ήταν τόσο αγνές και καθαρές που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί κανείς να πει ότι μετάνιωσε για έναν πραγματικά τίμιο αγώνα που στόχο είχε να γίνουν κάποια αυτονόητα πράγματα για το ίδιο το ελληνικό μπάσκετ».
- Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε 10 χρόνια;
«Εχω πολλά πράγματα στο μυαλό μου. Με ενδιαφέρει πολύ η προπονητική. Με ενδιαφέρει να κάνω πράγματα για το μπάσκετ, να ιδρύσω ένα αθλητικό-μπασκετικό σχολείο, να δημιουργήσω ένα παιδικό πρωτάθλημα».
«Μου λείπει ο ΠΑΟΚ»
Ο Λάζαρος Παπαδόπουλος δεν φοβάται να παραδεχθεί ότι ήδη νοσταλγεί αγαπημένα του πρόσωπα στον ΠΑΟΚ: «Συνεχίζω να παρακολουθώ την πορεία της πρώην ομάδας μου, μιλάω με πρώην συμπαίκτες μου, με το τεχνικό τιμ, παρακολουθώ τα ματς, βλέπω τα στατιστικά, τη βαθμολογία.
Στον ΠΑΟΚ πραγματικά ευχαριστήθηκα το μπάσκετ. Ηταν φανταστική εμπειρία η συνεργασία μου με τον κόουτς Μαρκόπουλο τον οποίο σέβομαι απεριόριστα. Δεν σου κρύβω ότι μου λείπουν πράγματα όπως οι σχέσεις που είχαμε μεταξύ μας οι παίκτες, μου λείπουν οι πιτσιρικάδες ο Καλλές, ο Αράπης και οι Αποστολίδης, Δέδας Ηξερα πως στο β' γύρο η ομάδα θα πήγαινε καλύτερα, ιστορικά οι ομάδες του Μαρκόπουλου το πετυχαίνουν αυτό».
Σχετικά με τα οικονομικά προβλήματα του ΠΑΟΚ είπε: «Δεν μπορώ να δώσω απάντηση στο τι ακριβώς συμβαίνει στα οικονομικά του συλλόγου και δεν είναι ίσως δική μου δουλειά. Εγώ μια άποψη που μπορώ να εκφράσω έχει να κάνει με την επιλογή μιας διοίκησης να προχωράει σε μεταγραφές ξένων παικτών τη στιγμή που οι Ελληνες παίζουν απλήρωτοι. Αυτό για μένα προσωπικά είναι μια λάθος τακτική την οποία ακολουθούν αρκετές ομάδες επειδή ακριβώς δεν υπάρχει κανένα νομοθετικό πλαίσιο που να απαγορεύει τέτοιου είδους επιλογές.
Ακούω πολλούς να επικαλούνται την οικονομική κρίση, όμως απλήρωτοι παίκτες και ασυνεπείς παράγοντες υπήρχαν και πριν από μια 10ετία, δεν είναι φαινόμενο που γεννήθηκε τώρα. Δεν είναι άλλοθι αυτό στα όσα βλέπουμε να συμβαίνουν. Ολοι γνωρίζουμε πως σωματεία υπάχθηκαν σε άρθρο της ειδικής εκκαθάρισης με το νόμο Βενιζέλου, έσβησαν τα χρέη τους και δημιούργησαν νέα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου