Έχασε ο Άρης, χωρίς τον Τέρι, απ' τη Μακάμπι, χωρίς τον Βούισιτς... Δύσκολο ματς, αναμφίβολα, ωραίο για εμάς τους θεατές, όμορφο για τους παίκτες που έπαιξαν, δύσκολο και για τους προπονητές...
Ο Γκόρντον Χέρμπερτ το πάλεψε, αλλά πάλι πρωί - πρωί με το που ανοίγω τα μέιλ μου, να οι διαμρτυρίες, να πάλι τα "κοιμάται", να πάλι τα παράπονα... Τι να κάνει ο Καναδός, ο ήρεμος, πράγματι, προπονητής, όταν παίρνει ο άλλος τη μπάλα τρεις φορές στην παράταση και πάει "γιουρούσι" μέσα στους ψηλούς και χάνει το μπάσιμο; Στην Αριστοτέλους, όταν παίζαμε εκεί στα τσιμεντένια γήπεδα, εκεί που τώρα είναι πλακόστρωτο και είναι το τέρμα των λεωφορείων, κοροιδεύαμε όταν κάποιος έχανε ένα μπάσιμο, τόσο ξεφτίλα το θεωρούσαμε, εμείς στα 15 μας. Ο άλλος που έπαιζε στους Σπερς, μπήκε τρεις φορές μόνος και έχασε το εύκολο καλάθι. Ιδίως το πρώτο ήταν το πιο εύκολο μπάσιμο που έχω δει να χάνεται (είδα ένα κι απ' τον Σεκούντα την προηγούμενη εβδομάδα, αλλά δεν ήταν μπάσιμο, ήταν άφημα της μπάλας από κάτω) τον τελευταίο χρόνο. Συν ότι δεν υπήρχε εντολή για κάτι τέτοιο - αυτό είναι "τσεκαρισμένο".
Αλλά απ' το ματς αυτό ο Άρης μόνο κερδισμένος μπορεί να βγει. Κατ' αρχήν μπορεί να μάθει απ' αυτά τα λάθη, να κοιτάξει να διορθώσει λίγο κάποια "πραγματάκια" μέσα στο παρκέ (π.χ. τον Μάσεϊ να σταματήσει να διαμαρτύρεται συνέχεια στους διαιτητές - ο Μόρις προχές έβαλε εύκολα δύο καλάθια έτσι σε αιφνιδιασμό), να δυναμώσει τα "μπλοκ άουτ" του στα ριμπάουντ και όλα θα είναι καλύτερα στη συνέχεια.
* Το απόγευμα θα πούμε περισσότερα, καλό μήνα!
ΛΕΖΑΝΤΑ: "Έλα ρε παικταρά μου"
3 σχόλια:
Ξαναδημοσιεύω το σχόλιο μου για το χτεσινό ματς μάλλον στο σωστό post αυή τη φορά:
Νομίζω ότι ο Άρης έπαιξε πολύ καλά και ενδεχομένως να απείχε από το maximum που είναι σε θέση να προσφέρει αυτήν την περίοδο κατά καμιά 10αριά βολές, έναν Τέρυ, 3 χαμένα λέι απ του Ντάριους και κάποια κρίσιμα λάθη του γερό Τέρελ στην 4η περίοδο. Πάλεψε με τα θηρία μέσα στη ρακέτα (την απίστευτη ντουλάπα που λεγόταν Fizer), είχε καλά ποσοστά στα σουτ, αρκετά καλές άμυνες, λίγα λάθη και 38 ριμπάουντ έναντι 44 της Μακάμπι των θηρίων. Μπορεί να αποκαλούμε τον Ουάσιγκτον μοιραίο παίκτη αλλά σε εκείνη τη φάση δεν νομίζω ότι κάποιος άλλος θα τολμούσε και θα πετύχαινε ένα τόσο γρήγορο ντράιβ.
Η ομάδα νομίζω ότι είναι σε πολυ καλή κατάσταση εν όψει top 16 αλλα και Ολυμπιακού και το ενθαρυντικότερο είναι ότι εμφανίζει περιθώρια βελτίωσης, και πιο συγκεκριμένα:
1. Βελτίωση του Χέρμπερτ στη διαχείριση της ομάδας στα κρίσιμα διαστήματα, ήδη έχει βελτιωθεί από την αρχή της σεζόν, έμαθε και καλύτερα τους παίκτες του (κακά τα ψέμματα, μαθαίνει κι αυτός στον Άρη, ωφελημμένη θα βγει η μετοχή του στο χρηματιστήριο των προπονητών μετά από αυτή τη σεζόν)
2. Ακόμη καλύτερη προσαρμογή και περισσότερες προπονήσεις και αγώνες για Ντάριους και Μπόισα
3. Προσαρμογή του Τέρυ στη θέση 3 που τελικά καταλήγει, όπου σίγουρα μπορεί να βοηθήσει περισσότερο
4. "Διάρκεια" στο οργανωμένο επιθετικό παιχνίδι που για μεγάλα διαστήματα παίρνει τη μορφή ατομικών εμπνεύσεων και ενεργειών.
Το χτεσινό παιχνίδι ήταν τόσο ανεβασμένο σε δύναμη και ρυθμό που όταν σε κάποια φάση το γύρισα για λίγο στον αγώνα της Τσιμπόνα, νόμιζα ότι πήγα σε αγώνα Α2!
Ήταν κέρδος για τον Άρη η χτεσινή αναμέτρηση, κέρδισε αυτοπεποίθηση και πάλεψε στα ίσια έναν ανώτερο αντίπαλο που βρέθηκε σε πολύ καλή μέρα και πήρε και κάποια σφυρίγματα. Η 4η θέση δεν χάθηκε χτες αλλά στον αγώνα με την Αρμάνι εντός, εκτός αλλά και με την Λιέτουβος εντός...
Νομίζω ότι όποιος έχει παράπονα μετά το χθεσινό αγώνα, ζει σε άλλες εποχές. Δεν μπορούμε να συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα... Θαύματα γίνονται, αλλά δεν χρειάζεται να γίνονται στην 'μάχη' για την 4η θέση...
Νομίζω ότι πρέπει να παραδεχθούμε την ανωτερότητα κάποιων ομάδων και να δούμε πόσο σημαντική βελτίωση υπάρχει στην ομάδα ώστε να μπορεί να 'ανταγωνίζεται' έστω ομάδες τέτοιου μεγέθους.
Και λίγη ηρεμία με τον Ντάριους ε; Αν τα έιχε βάλει τα καλαθάκια σε χρόνο dt κανείς δεν θα μιλουσε για λάθος επιλογές... Κάπως έτσι κερδίσαμε και στην Τουρκία. ΑΝ δεν έμπεναν τα 2-3 τρίποντα του Ηλιάδη θα ήταν μοιραίος παίκτης;;;
Και για το τέλος... Νομίζω ότι τέτοιο αγώνες αποδυκνείουν στο μέγιστο βαθμό τους λόγους που πολοί υποστηρίζουν την παραμονή του κυρίου Ραιτ. Όχι για την τεράστια απόδοση στο συγκεκριμένο παιχνίδι, αλλά γιατί έτσι γίνονται οι μεγάλες ομάδες...
Οι επιλογές του dwash δεν ήταν κακές, άσχημα τελειώματα συμβαίνουν σε όλους...Λίγο ο φόβος μην φας καμια τάπα, λίγό το άγχος πάνω στην κρισιμότητα των στιγμών...πιτσιρικάς είναι ο dwash και δικαιολογείται, άσε που νομίζω οτι θα μάθει απο τα λάθη του και θα τον δούμε ακόμα καλύτερο στα επόμενα παιχνίδια...
Για εμένα αδικαιολόγητος είναι στις βολές, συνήθως είναι πιο εύστοχος...Πάντως τις 7 ασίστ που είχε στο παιχνίδι με την Μακάμπι είχαμε πολύ καιρό να τις δούμε στον Άρη...
Ο Μάσει πρέπει να δυναμώσει στην άμυνα γενικότερα... θέλω να τον δώ να σμπρώχνει παραπάνω, δεν ειναι μονο τα κοψίματα και τα ριμπάουντ, άμυνα...
Τουλάχιστον το ξύλο που ρίχνει ο Μπόισα(μεγάλη μεταγραφή) στην άμυνα, καλύπτει την μαλθακότητα των άλλων...
Πάντως και να κερδίζαμε την μακάμπι δεν θα άλλαζε τίποτα, μονάχα θα αποκλείοταν η πιθανότητα να πέσουμε στον όμιλο της Λιέτουβος και του Παο...Τώρα όλα είναι ανοικτά...
Γκρουπ των 16
Λιέτουβος
Ταου
Φενέρ
Και φύγαμε για Μαδρίτη...
Δημοσίευση σχολίου