Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2008

Everybody has one!


Καλημέρα σε όλους!


Η δημιουργία ενός "μπλογκ" (...) για το μπάσκετ δίνει τη δυνατότητα σε όλους μας για να καταθέτουμε σκέψεις και απόψεις. Αυτό σκέφτηκα να κάνω κι εγώ και να μπορέσω έτσι να μοιραστώ τις απόψεις μου μαζί σας. Όπως γίνεται και στην εφημερίδα, έτσι κι εδώ...

Δε σημαίνει ότι πρέπει να συμφωνούμε σε όλα, φίλοι μου. Δε σημαίνει ότι όλα πρέπει να είναι "άσπρα" και για μένα και για εσάς.

Ένας φίλος σχολιάζει τον "κουτρουβάλα" και λέει ότι έδωσε 5 ασίστ και άλλες τόσες σε συμπαίκτες του που αστόχησαν. Έχω μια συγκεκριμένη άποψη για τον παίκτη Ουάσιγκτον. Εσείς έχετε τη δική σας. Στο τέλος θα κριθεί ο παίκτης, η ομάδα, ο προπονητής, η διοίκηση. Εκ του αποτελέσματος. Γιατί να παραθέσδω ένα σωρό επιχειρήματα για να "πείσω" όποιον έχει άλλη άποψη; Δεν θα γίνει, στην Ελλάδα ζούμε, ξέρουμε πως αλλάζει κάποιος άποψη. Και στόχος μου δεν είναι αυτός. Δεν είναι να σας αλλάξω την άποψη για τα θέματα του μπάσκετ. Όσο συμφωνούμε, είναι καλό. Αν διαφωνούμε, είναι καλύτερο. Γιατί έτσι σκέφτεσαι και την άλλη πλευρά, λες "μήπως είναι έτσι, να το ξαναδώ;". Ένας άλλος αναφέρεται στο θέμα Ράιτ σε σχέση με το σχόλιο μου για την προσωπικότητα των παικτών και του προπονητή. Δεν καταλαβαίνω τη σχέση - το θέμα Ράιτ αποτελούσε μια είδηση την οποία σχολιάσαμε τότε και τελείωσε εκεί. Η προσωπικότητα του προπονητή και των παικτών κρίνεται καθημερινά, απ' τους αγώνες, απ' τις προπονήσεις, απ' τις δηλώσεις, απ' τα πάντα (καλώς ή κακώς). Αυτά για τώρα, τα υπόλοιπα το βράδυ, μετά το ματς με την ΑΕΚ... Καλημέρα και πάλι!

Δεν υπάρχουν σχόλια: