Νέα Εθνική Ελλάδας

Δεν είναι και τόσο εύκολη η "επόμενη ημέρα" για μια Πρωταθλήτρια Ευρώπης, που επιστρέφει στη χώρα της ως "τεταρταθλήτρια" (σικ) πλέον. Ούτε και ο προβληματισμός για το κακό μπάσκετ το οποίο δυστυχώς παρουσίασε η Εθνική μας έχει πλέον και τόσο σημασία. Ας τον κρατήσουν αυτοί που επέλεξαν να κρατήσουν ισορροπίες και να μην έρθουν σε "σύγκρουση" με παίκτες που δεν μπορούν πλέον να προσφέρουν, είτε γιατί έχουν το μυαλό τους αλλού, είτε γιατί δεν μπορούν αγωνιστικά.

Δε χρειάζεται πανικός - μικρή χώρα είμαστε πληθυσμιακά, επιλογές όμως έχουμε. Στη θέση του Νικόλα θα βάλουν τον Πελεκάνο, στη θέση του Κακιούζη τον Μαυροκεφαλίδη, ενώ υπάρχει και ο Βασιλειάδης, ο Κυρίτσης, ο Γλυνιαδάκης και άλλα παιδιά που έρχονται από "πίσω".

Στη θέση του Λάζαρου, που σκέφτεται σοβαρά να σταματήσει, πριν τον "σταματήσουν", υπάρχει ο Κουφός κι ο Σχορτσανίτης. Οπότε το μέλλον μοιάζει "φωτεινό", αλλά τα πάντα κρίνονται μέσα στο γήπεδο. Ας αφήσουμε τα παιδιά, τους προπονητές και τους επικεφαλής της Ομοσπονδίας να ηρεμήσουν, να σκεφτούν το τι θα γίνει, και ας ασχοληθούμε κι εμείς με το πρωτάθλημα, το οποίο αρχίζει σε κανά μήνα.

Αν ήμουν στη φυσούνα

Επιτέλους και πάλι μαζί, μετά από πολύ καιρό, και οφείλω μια συγνώμη γι' αυτό. Το "μαζί" είναι σχετικό, το βέβαιο είναι ότι εγώ, το πληκτρολόγιο μου και η οθόνη μου, αποφασίσαμε να "συνδεθούμε" και πάλι μαζί, σε αυτόν τον "τόπο".
Αντικείμενο μας, τι άλλο; Το μπάσκετ. Η Εθνική ομάδα. "Ένα και το αυτό", πλέον, στην Ελλάδα. Μια μικρή χώρα, αλλά στην τετράδα των ανδρών και δεύτερη στους Νέους, στην Ευρώπη. Δεν είναι και λίγο, πρόκειται για μια διαρκή επιβεβαίωση της ιστορίας του Δαβίδ και του Γολιάθ.
Το βράδυ του Σαββάτου η Ισπανία ήταν, αγωνιστικά, ένας Γολιάθ. Κι ας είχε τα "σπρωξιματάκια" της απ' τη διαιτησία, ιδίως απ' τον απίθανο Τσέχο. Κι ας πάλευε ο Μπελόσεβιτς - Ελλάς, Σερβία, συμμαχία (ο Μίλισιτς δεν ανήκει σε αυτό το ρητό) - για να σώσει τα προσχήματα. Πάλεψαν οι παίκτες μας, αλλά αυτή τη φορά δεν ήμασταν τυχεροί.
Ο Σπανούλης "έκαψε λάδια" στο τέλος, ο Διαμαντίδης δεν μπορούσε να απειλήσει, ο Παπαλουκάς έκανε σημαντικά λάθη, και ο Βασιλόπουλος δεν έχει φτάσει στο επίπεδο να κερδίζει μόνος του τέτοια ματς. Αν είναι δυνατόν! Το παιδί όμως μπόρεσε να "γυρίσει" δύο ματς, όχι ένα.
Αλλά θα πρέπει να δούμε τον αγώνα με τους Ισπανούς κι από την δική τους πλευρά. Έκαναν τέλεια αυτό που έπρεπε να κάνουν για να κερδίσουν τον αγώνα, ενώ έχαναν. Πίεσαν εξαιρετικά στην περιφέρεια, και από τη στιγμή που δεν υπήρχε Λάζος και ο Γκασόλ έκοβε τα πάντα, τότε "γύρισαν" το ματς. Έστω και με απίστευτα τρίποντα στον αιφνιδιασμό από τον "Λα Μπόμπα" Ναβάρο.
Όσο για τους θεατρινισμούς του Καλντερόν και του Γκαρμπαχόσα; Παιδιά, τώρα που είμαι ήρεμος, επιμένω ότι αν ήμουν παίκτης και ήμουν στη φυσούνα μετά το τέλος του αγώνα, σίγουρα κάποιος απ' τους δύο θα καταλάβαινε τι σημαίνει το "ελληνικό τσαρούχι". Δεν πειράζει, το Πεκίνο του χρόνου θα είναι ο τόπος της οριστικής ρεβάνς απ' τους Ίβηρες της ΟΥΛΕΜΠ -για να μην ξεχνιόμαστε. Γιατί στο φετινό Ευρωμπάσκετ υπήρχε μαι διαρκής μάχη ΟΥΛΕΜΠ-ΦΙΜΠΑ, και οι Ισπανοί φρόντισαν να το δείξουν αυτο σε κάθε ευκαιρία. Όπως με τον "αποκλεισμό" του Ρήσα απ' την επιτροπή διαιτησίας του Ευρωμπάσκετ, για παράδειγμα, κι ας ήταν ο Ρήγας άνθρωπος της ΟΥΛΕΜΠ τόσα χρόνια. Έλληνας όμως...
* Όλα καλά, αλλά πλέον οι φίλοι του Παπαδόπουλου ας σταματήσουν τα "ο καλύτερος σέντερ της Ευρώπης" γιατί το εκθέτουν το παιδί. Είδαμε όλοι σε τι κατάσταση ήταν ο Λάζος.
* Η απουσία, οπότε, του Σοφοκλή, του καλού Σοφοκλή κι όχι του υπέρβαρου Σοφοκλή, ήταν τρομακτικά επώδυνη για την Εθνική μας.
* Όπως και του Φώτση, γιατί με αυτόν και ο Λάζαρος θα πήγαινε καλύτερα...
* Παιχταράς ο Τέρι του Άρη. Μαθαίνω τα καλύτερα. Για να τον δούμε κι από κοντά...
* Πλέιμεικερ στον ΠΑΟΚ θα παίξει, σε λίγο, ο Καραμπέρης. Αν είχε κι αυτός διάθεση, γιατί αυτή η ομάδα με τις εμμονές του Πανελούδη έχει διώξει όλα τα δικά της τα παιδιά...
* Αν δεν πάρει έναν καλό πλέιμεικερ ο Ηρακλής δεν βλέπω να ανεβαίνει. Αν πάρει, τότε μπορεί μέχρι και πρώτος να τερματίσει... Και άνετα. Χτύπα ξύλο.
* Ευπρόσδεκτα τα σχόλια σας...

Καλή κλήρωση, καλές διακοπές!

Μια χαρά ήταν η κλήρωση της Ευρωλίγκα για τον Άρη. Και για όσους δεν την έμαθαν; Μακαμπί, μία είναι η Μακαμπί, Εφές Πίλσεν, σταθερή δύναμη, αλλά ο Άρης έχει τον τρόπο του με τους "γείτονες", Μάλαγα, δεν ξέρω αλλά ποτέ δε με φόβιζε σαν όνομα στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, Τσιμπόνα Ζάγκρεμπ, respect λόγω ονόματος και ιστορίας, σε αντίθεση με τους Ισπανούς, Λιέτουβος Ρίτας, που ζουν για το μπάσκετ και έχουν και καλή ομάδα, Μιλάνο, που ότι και να είναι, είναι Ιταλική ομάδα και μάλιστα με δυνατό μπάτζετ και Λε Μαν που παίζει άναρχο μπάσκετ, αλλά έχει παίκτες, τουλάχιστον στο φετινό της ρότσερ τέτοιους είχε, που έχουν καλά σωματικά προσόντα και κατέχουν τα βασικά. Άρα σε μια πρώτη ματιά κάποιος θα μπορούσε να πει "δύσκολη", αλλά τι να πει ο Ολυμπιάκός, αλλά ακόμη κι αυτός ο πρωταθλητής Ευρώπης Παναθηναϊκός. Μια χαρά είναι η κλήρωση της Ευρωλίγκα για τον Άρη, αλλά πλέον το ζητούμενο θα είναι να κάνει... ομάδα. Γιατί με τα "ψέματα" δε γίνεται δουλειά. Μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει κάποια κίνηση, ακόμη δεν έχει συμφωνήσει ο νέος προπονητής και περιμένουμε να δούμε και τις προσθήκες στη διοίκηση μετά την αποχώρηση στη "Γένεσις". Αλλά είπαμε... Άρης είσαι!
* Υπάρχει μεγάλος προβληματισμός στους μπασκετικούς ΠΑΟΚτσήδες για το τι (δεν) γίνεται στην ομάδα. Ανησυχία, που όμως δεν βλέπουμε πως μπορεί να εκφραστεί θεσμικά. Από τη στιγμή που ο "ερασιτέχνης" δεν ασχολείται και ουσιαστικά αφήνει τον μεγαλομέτοχο να λειτουργεί όπως θέλει την εταιρία, στην οποία είναι κι αυτός, ο θεματοφύλακας του ΠΑΟΚ, μέτοχος, τότε όλα τα άλλα είναι για τις... εφημερίδες. Που στο κάτω - κάτω, τι να κάνουν; Έχουν γράψει τα πάντα.
* Αλλά πόσο αξιόπιστες, στο φινάλε, να είναι και οι εφημερίδες (και μη ξεχνάτε ότι κι εμείς κάπου δουλεύουμε, αλλά είναι η πραγματικότητα) όταν τη μια τον "ξεσκίζουν", τον μεγαλομέτοχο, και την άλλη τον έχουν στα "ώπα-ώπα". Ή τέλος πάντων, τους έχει στα "ώπα-ώπα", γιατί του ζήτησαν... συγνώμη. Είδες από τότε που βγήκε η συγνώμη τι έγινε;
* Άνω - κάτω έγινε το ελληνικό μπάσκετ με την απόφαση του Δρόσου - το τι εστί ας μας το εξηγήσουν οι Αθηναίοι συνάδελφοι - να αφήσει στα... κρύα του λουτρού - τον Σπόρτιγκ και να πάει στην... ΑΕΚ! Έλεος!
* Έτσι στέλνει τον Σπόρτιγκ στην... Β΄ Εθνική, ενώ έχει ήδη πάει ο Μακεδονικός εκεί! Οποία απαξίωση!
* Και το Πανόραμα δεν θα ανεβεί στην Α2΄, απ' ότι προβλέπουμε. Δεν μπορεί ο Σαξώνης να βάζει λεφτά και στη Λάρισα και στο Πανόραμα. Ούτε η "μετακόμιση" στην Κατερίνη το "σώζει". Πάλι Β΄ Εθνική, και αν...
* Οπότε ο Ηρακλής ποιον έχει αντίπαλο για την άνοδο στην Α1΄; Τη Λαμία και το Περιστέρι. Ε, αν δεν βγει και φέτος, χαιρέτα μου τον πλάτανο...
* Και όμως πάλι έτυχε τώρα το πρόβλημα του ποδοσφαίρου, και πάει πάλι πίσω το μπασκετάκι του Ηρακλή. Πάλι όλοι θα ασχολούνται με κάτι άλλο, οπότε το μπασκετάκι πάλι στη μοίρα του.
* Έχουν τώρα κάποια λεφτουδάκια τα παιδιά. Αντί να πάνε να πάρουν δύο καλούς παίκτες, για να κάνουν τους "κράχτες" και για τους άλλους, κάθονται και περιμένουν. Ποιον, τον Δέσπο; Αφού ο Δημήτρης δεν θέλει να πάει εκεί, απ' ότι μου λένε οι φίλοι του.
* Ας πάρουν δύο καλούς κοινοτικούς και μετά όλα γίνονται. Θέλετε και το άλλο, το "νοικοκυριό"; Πληρώνεις με αυτά τα φετινά χρέη και "καθαρίζεις" το "κούτελο" σου στην "πιάτσα". Κι έτσι "ψήνεις" και τους μανατζερίσκους να σου δώσουν κανά παίκτη. Γιατί τώρα όλοι έχουν να παίρνουν. Και κάνουν τους δύσκολους.
* Και οι παίκτες το παίζουν "δύσκολοι", επίσης. Πήγε ο Κέκελης, π.χ. στη Λαμία. Γιατί; Για να τα πάρει σίγουρα, λέει. Ε, και; Ποιος θα ασχοληθεί με τον Σπύρο στη... Λαμία; Η Θύρα-7 Λαμίας; Οι ΑθηναΪκές εφημερίδες; Τα αθηναϊκά ραδιόφωνα; Και του χρόνου; Πάλι στη ΜΕΝΤ, Σπύρο μου. Στα... σίγουρα!
* Και κάποιοι άλλοι, ακόμη, τα ίδια λένε για τον ΠΑΟΚ, π.χ.. Αντί να σκεφτούν ότι "στον ΠΑΟΚ είμαι, όσο να'ναι θα ακούγεται το όνομα μου". Έτσι όπως γίναμε, φίλοι μου, το χρήμα μετράει. Σήμερα είσαι, αύριο δεν είσαι...
* Ας γράψουμε και κανένα media νέο. Καλή η προσπάθεια του ΑΝΤ-1 για τη μετάδοση του αγώνα της Εθνικής. Αλλά τι να το κάνεις; Όταν έχεις συνηθίσει να βλέπεις τις Ακαδημίες του Πανελληνίου, σου έρχεται λίγο παράξενο. Λες "όλο και θα σκάσει μύτη ο Κυριακού".
* Απολύσεις είχαμε σε ιστορική εφημερίδα (που καμία σχέση δεν έχει με την... ιστορία της). Και οι συνάδελφοι είναι τόσο απηυδησμένοι που ούτε στην Ένωση Συντακτών δεν θέλουν να πάνε. Κουράγιο, παιδιά. Οι καλοί (στην ψυχή) δε χάνονται... Και στο ραδιόφωνο του ομίλου είχαμε εξελίξεις. Και από εκεί έφυγε κόσμος. Κρίμα.
* Σε γραφείο μάνατζερ είναι ένας πρώην συνάδελφος. Νεαρός - νεαρός, το πήρε απόφαση ότι εκεί είναι τα λεφτά. Και καλά έκανε, αλλά τα "χούγια" δεν τα ξέχασε. Την είδηση για τον προπονητή που έφερε το γραφείο που συνεργάζεται, την έδωσε στο φιλαράκι του. Σωστός, όλοι έτσι θα έκαναν. Μάνατζερ όμως δεν θα γίνουν όλοι.
* Αυτό κι αν έχει πλάκα - βασικά, είναι για να κλαις, αλλά τέλος πάντων. Παράγοντας ομάδας της Α1 γράφει και σε εφημερίδα της πόλης και από εκεί... "ξεφωνίζει" μέχρι και τους... φύλακες του γηπέδου της ομάδας του! Όπως ξεφώνιζε και τους προπονητές της ομάδας "του", αλλά και τους παίκτες. Και τώρα γύρισε ο "τροχός".
* Καλές διακοπές σε όσους φύγουν τον Ιούλιο, όπως π.χ. εμείς! Παρ' όλα αυτά θα προσπαθούμε να είμαστε συνεπείς στο blog μας, όπως δεν ήμασταν μέχρι τώρα! Καλά νέα εύχομαι να διαβάζουμε στις παραλίες της Χαλκιδικής...

Και μετά, τι;

Σπουδαίο αγώνα θα παρακολουθήσουμε αύριο, Τρίτη, ανάμεσα στον Άρη και στον Πανιώνιο... Απ' όλες τις απόψεις, όμως θα μου επιτρέψετε να παρακάμψω τη μπασκετική πλευρά, γιατί όταν σε σαράντα λεπτά παίζουν μια ολόκληρη χρονιά δύο ομάδες που έχουν παίξει έξι φορές μεταξύ τους φέτος, τότε είναι προφανές ότι θα πρέπει περισσότερο να μας απασχολεί το τι "μέλλει γενέσθαι" περισσότερο.
Γιατί σε περίπτωση νίκης του Άρη, που είναι και το πιθανότερο αποτέλεσμα, άσχετα αν η ομάδα είναι κουρασμένη και έχει, όπως έχουμε γράψει εδώ και καιρό και στο "Μετροσπόρ", ουσιαστικά "κάψει φλάντζες", η "επόμενη μέρα" είναι ιδιαίτερα κρίσιμη. Για τον Άρη αυτή η περίοδος οφείλει να συνδεθεί με την "αλλαγή σελίδας" και όσον αφορά στους στόχους και στην διοικητική "προετοιμασία". Η δεύτερη σεζόν στην Ευρωλίγκα προϋποθέτει χρήμα, κακά τα ψέματα. Προϋποθέτει κινήσεις που να δείχνουν στους "άλλους" ότι όντως ο "Άρης επέστρεψε". Και στο φινάλε δεν μπορεί να αγνοηθεί το γεγονός ότι η ομάδα με την "πρώτη" ήταν στις κορυφαίες "16", άρα από... μόνη της ανέβασε τον πήχη για του χρόνου. Αν τονιστεί ότι το "θεμέλιο" για μια ακόμη επιτυχημένη χρονιά είναι ο κόσμος, κάτι που δεν μπορεί να αλλάξει, τότε οφείλουμε να σημειώσουμε τα εξής:
1) ο κόσμος θα πρέπει να καταλάβει ότι η στήριξη δεν είναι μόνο "βγαίνω στα ραδιόφωνα και μιλάω και λέω ότι είμαι Αρειανός". Στήριξη σημαίνει "πάω σε όλα τα ματς, και παίρνω διαρκείας". Αυτό το τελευταίο είναι πολύ σημαντικό για τον σχεδιασμό του Άρη για τη νέα χρονιά. Θεωρούμε απαραίτητο να ανεβεί ο αριθμός τουλάχιστον στις 3500. Και κάτι ακόμη: φανταστείτε πόσα ευρώ θα κερδίζατε αν παίρνατε διαρκείας πέρσι το καλοκαίρι, όταν η ομάδα έπαιξε τόσα ματς σε Ελλάδα και Ευρώπη.
2) διατήρηση "κορμού" - ήδη η παραμονή των Ουίλκινσον, Καστλ είναι μια πολύ καλή αρχή. Θεωρούμε αναγκαία την παραμονή και του Μάσεϊ, ενώ συμβόλαια έχουν ο Ηλιάδης και ο Τσαλδάρης. Τον Σιγάλα εμείς θα τον κρατούσαμε. Για έναν ακόμη χρόνο "έχει να δώσει" ο Γιώργος... Σε όλα τα επίπεδα...
3) "αναβάθμιση" των ταλέντων. Ο Άρης έχει πλειάδα ικανών παικτών και το ευχάριστο που μαθαίνουμε είναι ότι κινείται για να πάρει κι άλλους παίκτες από ομάδες της Βόρειας Ελλάδας. Πρέπει όμως κι αυτά τα παιδιά να παίξουν, κάποια στιγμή. Πασσαλίδης, Καραδολάμης, Σκορδίλης έχουν προοπτικές, αλλά θα πρέπει να πάρουν χρόνο. Κι ας θυσίασει και μια νίκη, στο φινάλε, ο Άρης του χρόνου.
4) μπάτζετ - τηλεοπτικά και χορηγίες είναι μια σημαντική παράμετρος, όμως είναι καιρός να δούμε και τις "Αρειανάρες" επιχειρηματίες της πόλης να βοηθούν. Όπως επίσης και τους φορείς της πόλης, μια και η Θεσσαλονίκη "διαφημίζεται" παντού στην Ευρώπη με τον Άρη της Ευρωλίγκα. Οφείλει όμως και η διοίκηση της Κ.Α.Ε. να γίνει ακόμη πιο ευέλικτη σε αυτά τα θέματα - το μπάτζετ θα πρέπει να ανεβεί αισθητά, αλλά εύκολα εμείς "απ' έξω" το λέμε...
Αυτά εν λοίγοις... Σε περίπτωση ήττας δε χρειάζεται να μεμψιμοιρούμε ή να φέρουμε την καταστροφή. Οι μεγάλες ομάδες πρέπει να ξέρουν να διαχειρίζονται τις ήττες και τις αναποδιές... Όμως μάλλον δεν θα μας απασχολήσει αυτό το ζήτημα, άσχετα αν θα κάνουμε μετά το αυριανό αγώνα τον απολογισμό. Για όλους και για όλα...

Φιλικά...

Κάντε έρωτα!

"Πόλεμος". Φρικιαστική λέξη, που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να χαρακτηρίζει τις σχέσεις δύο αθλητικών - στην περίπτωση μας, μπασκετικών - "οργανισμών". Ιδίως όταν ο ένας είναι η FIBA Europe, ένας θεσμοθετημένος φορέας και ο άλλος η ULEB, μια ένωση των επαγγελματικών πρωταθλημάτων της Ευρώπης.
Έχουν διαφορές, λέει το ρεπορτάζ, και η νέα είναι ότι η ULEB αποφάσισε να αυξήσει τις ομάδες της Ευρωλίγκα και του ULEB Cup. Και η FIBA λέει ότι "αυθαίρετα" δεν μπορεί κανείς να αποφασίζει. Πόσο "κερδισμένο" βγήκε το Ευρωπαϊκό μπάσκετ απ' όλο αυτό; Πόσο θα βγει στο μέλλον; Λίγο έως καθόλου, γιατί πολύ απλά οι ισχυροί θα γίνουν ισχυρότεροι και οι αδύναμοι απλά θα παρακολουθούν. Το ίδιο θα ισχύει και για τις "αδύναμες" μπασκετικά χώρες. Αθλητισμός δεν είναι μόνο η "βιτρίνα", δεν είναι μόνο οι καλές ομάδες κάθε χώρας. Κάθε ομάδα έχει το δικαίωμα να ελπίζει ότι κάποια στιγμή θα μπορέσει να παίξει στην Ευρώπη. Αυτό που λέγαμε κάποτε και το χαρακτήριζαμε ως "διάκριση" τώρα είναι πανεύκολο για τον καθένα, αρκεί να έχει 100 χιλιάρικα για "πέταμα". Βλέπε Ολυμπιάδα Πατρών για παράδειγμα, ή την Ολύμπια Λάρισας. Χάθηκε ακόμη κι αυτή η "γλύκα" που έλεγες κάποτε ότι "τουλάχιστον βγήκαμε στο Κόρατς". Πάει και το Κόρατς. "Νερό στο κρασί" δεν πρόκειται να μπει από κανέναν - "παίζονται" πολλά. Μόνο που στην περίπτωση του μπάσκετ, η FIBA δεν είχε την "σπιρτάδα" να κάνει ό,τι έκανε η ΟΥΕΦΑ όταν κατάλαβε ότι οι "μεγάλοι" θέλουν το "κάτι παραπάνω".
* Μόνο που εκεί "κάτι" παίχθηκε - με τον Στάνκοβιτς και τον "νεοφερμένο" Μπάουμαν. Γιατί αν θυμάστε, στο φάιναλ φορ της Θεσσαλονίκης το 2000, το πρώτο μετά τον "διχασμό", η FIBA είχε τις καλύτερες ομάδες, είχε λεφτά και είχε πολλούς χορηγούς! Κι όμως ως δια "μαγείας" αποφασίστηκε να μην γίνει τίποτα εκείνο το καλοκαίρι και να αφεθεί "ελεύθερο" το "πεδίο" για τους Ισπανούς της "Τελεφόνικα". Ύποπτο;
* Καλή η τρίτη θέση του Άρη και η Ευρωλίγκα αλλά θα πρέπει να αρχίσει - ευτυχώς μαθαίνουμε ότι ήδη το κάνει - και η προεργασία για τη νέα χρονιά. Μπλατ, πάρε τον Μπλατ, μπορείς; Όχι; Δώσ'τα όλα και πείσε τον Γιαννάκη να έρθει στη Θεσσαλονίκη, μετά το Ευρωμπάσκετ. Και επιτέλους, ξεκίνα τις διαδικασίες για το δικό σου γήπεδο. Καλό το "Παλέ", αλλά δε σε χωράει!
* Ευχαριστώ όλους τους φίλους για τη συμπαράσταση, έστω και αν φταίω αποκλειστικά εγώ για την καθυστερημένη "ανανέωση" των σκέψεων μου. Υπόσχομαι να τα λέμε πιο σύντομα, αν γίνεται καθημερινά και δύο φορές την... ημέρα! Για να δούμε...

Άξιζε τον κόπο η καθυστέρηση;

Πέρασαν κιόλας 12 ημέρες απ' την τελευταία μας δημοσίευση, γι' αυτό χρωστάμε ένα τεράστιο "συγνώμη". Πέρασε καιρός, λοιπόν, αλλά όλο αυτό το διάστημα συγκεντρώθηκε πολύ "υλικό" για προβληματισμό και κατάθεση σκέψεων...
Τι να πρωτογράψει κανείς; Ας ξεκινήσουμε...
1) Ο Άρης: θα περάσει αν μπορέσει να έχει ρυθμό στην επίθεση, ο οποίος φυσικά προέρχεται απ' την άμυνα. Ο κόσμος θα είναι ο έκτος παίκτης, αλλά σε τέτοιους αγώνες, όπου ο αντίπαλος ατομικά υπερέχει σε εμπειρία (και σε ελαττώματα του στιλ "παίζω για τους αριθμούς μου", ή "αφού θα φύγει αυτός που μ'έφερε, άρα φεύγω κι εγώ, άρα "σκιστείτε" μόνοι σας"), χρειάζεται κάτι παραπάνω... Χρειάζεται διάρκεια και αυτό είναι το μυστικό για την πρόκριση, που θα ισοδυναμεί με θρίαμβο, γιατί μιλάμε για 2η σερί σεζόν στην Ευρωλίγκα.
Μόνο που εχόντως καλώς των πραγμάτων επειδή η ομάδα θα βγει στην Ευρωλίγκα περιμένουμε ένα καλό καλοκαιρί... μεταγραφικά. Όχι για να πουλάμε εμείς οι δημοσιογράφοι φύλλα (ευτυχώς ή δυστυχώς έχουμε τον τρόπο μας εμείς να πουλήσουμε φύλλα, όσο ο κόσμος θέλει να ενημερώνεται, θέλει να διαβάζει αναλύσεις, θέλει να βλέπει γυμνές στις σελίδες, θέλει να διαβάζει κουτσομπολιά για τη γκόμενα του Ουίλκινσον ή του Ουόλς, θέλει να διαβάζει κάποιον που ΔΕΝ γουστάρει), αλλά για να μπορέσει η ομάδα να πουλήσει... διαρκείας, να είναι - φυσικά - καλύτερη τη νέα χρονιά...
Το ότι ο Άρης θα φτάσει σε τελικό πρωταθλήματος μετά από 16 χρόνια είναι η καλύτερη "απάντηση" της ομάδας, της διοίκησης, των παικτών και των οπαδών που "πίστευαν" αυτήν την προσπάθεια. Και δε λέμε να ακολουθείς "φανατισμένα" αυτό που πρεσβεύεις, λέμε ότι το έκαναν γιατί απλά ήξεραν ότι μόνο με πίστη μπορεί να πετύχει κάτι. Κι ας έχουν γίνει και λάθη, με την πίστη διορθώνονται...
Παρένθεση: παράδειγμα ο Ηρακλής. Θεωρείτε εσείς ότι αν ο κόσμος ο οργανωμένος του Ηρακλή είχε την ανάλογη οργάνωση που έχουν οι Αρειανοί θα έφτανε η ομάδα του σ' αυτό το σημείο που είναι τώρα; Και μη μου μιλήσει κανείς για αριθμούς... Για ποσότητα. Με πενήντα "καλά" άτομα και τρεις καλούς αρχηγούς, πολλά μπορείς να κάνεις. Μπορείς να αλλάξεις την ιστορία του συλλόγου σου, όπως την άλλαξε ο Super-3 στον Άρη. Προς το καλύτερο.
Κλείνει η παρένθεση. Ο Άρης έχει έναν στόχο - να κερδίσει τον Ολυμπιακό. Δεν χρειάζεται όμως να "περνά" στον κόσμο η άποψη "βρε, ας περάσουμε στον τελικό και μετά ας χάσουμε 3-0 απ' τους άλλους, που δεν παίζονται". Λάθος, κατά το ήμισυ. Δεν συνάδει, κατ' αρχήν όλο αυτό με τη "φιλοσοφία" την οπαδική που περιγράψαμε παραπάνω. Δεν μπορείς να έχεις πίστη για κάτι, αλλά μόνο για να πάς στον τελικό. Γιατί να μην τον πάρεις; Δεν κατάλαβα...
2)Ο ΠΑΟΚ: Όσο και να "προωθείται" ο Αλεξόπουλος και ο κάθε Αλεξόπουλος, "σωτηρία" δεν υπάρχει. Ούτε για τον "ερασιτέχνη", ούτε για την ΚΑΕ. Και στις δύο "ενότητες" υπάρχει αυτοδυναμία. Κατσαρής και Πανελούδης. Όταν ο κόσμος του ΠΑΟΚ "συντονιστεί", τότε ίσως υπάρξει λύση. Τώρα, δεν υπάρχει λύση. Δε χρειάζεται να κριτικάρουμε πρόσωπα και επιλογές. Η Ιστορία "γράφει".
Η αποχώρηση Αλεξανδρή είναι ένα ακόμη πλήγμα. Η αποχώρηση Πρέλεβιτς, Γαλατσόπουλου, Καραμπέρη, επίσης. Ο ΠΑΟΚ "φυλλοροούσε" από παίκτες, τώρα "φυλλοροεί" και από παράγοντες. Στο τέλος θα μείνει ο Πανελούδης μόνος του, και οι εσχάτως "λιβανιστές" του Δυστυχώς "κωλοτούμπες" έχουμε κάνει όλοι - μετά λόγου γνώσεως - αλλά όχι κι έτσι. Όχι τόσο "γυναικεία". Και δεν μιλάω για τον Πανελούδη, φυσικά... Είμαστε πολύ απαισιόδοξοι για τον ΠΑΟΚ του χρόνου. Με τα τωρινά δεδομένα.
3) Ηρακλής: η επιλογή Κωνσταντινίδη μπασκετικά δεν "στέκει", γιατί μιλάμε για έναν προπονητή που τώρα ξεκινά και υποτίθεται ότι ο Ηρακλής πρέπει να πάει για άνοδο. Επειδή όμως η επιλογή κάθε "διοίκησης" έχει τον στόχο της, και επειδή ο Χρηστάρας έχει "κότσια" - κι ας είναι ΠΑΟΚτσής (αυτές οι ταμπέλες δε μας αρέσουν, αλλά ζούμε σε ένα μικρό "χωριό", όχι Γαλατικό), θα πρέπει να βοηθηθεί...
Για τα υπόλοιπα τα έχουμε γράψει πολλές φορές - ο Ηρακλής είναι άξιος της μοίρας του μπασκετικά, από τη στιγμή που ο "ίδιος", σαν αθλητική "οικογένεια", σαν σύλλογος, σαν σύνολο παραγόντων και φιλάθλων, δεν έχει τα φόντα, ούτε την επιθυμία να το επαναφέρει σε υψηλά επίπεδα...
4) Μακεδονικός: καλό, ε; Αφού οι Νεαπολίτες δεν ασχολούνται, ο σύλλογος θα επιστρέψει εκεί απ' όπου ξεκίνησε. Απ' την ΕΚΑΣΘ.

Περισσότερα ελπίζουμε πολύ σύντομα, περιμένουμε τις απόψεις σας...

Ολόκληρη εβδομάδα

Πέρασε παραπάνω από μια εβδομάδα απ' το τελευταίο μας σημείωμα. Ελπίζω να δείξατε - όπως έδειξα... εγώ για τον εαυτό μου - κατανόηση, μια και το καλό πράγματα αργεί να γίνει.
Είχαμε όμως πολύ υλικό, συγκεντρώθηκαν αρκετά πράγματα, άξια σχολιασμού, έγιναν αγώνες για τα πλέιοφς και άρχισαν ήδη τα πρώτα μεταγραφικά "σενάρια". Άρα:
- ο Άρης: παίζει σήμερα το απόγευμα με τον Ολυμπιακό. Δύσκολος αγώνας, θα είναι λάθος αν πιστέψουμε ότι όλα θα πάνε καλά επειδή θα έχει τον κόσμο στο πλευρό του ή επειδή γενικότερα θα έχει το πλεονέκτημα έδρας. Μην ξεχνάτε ότι ο Ολυμπιακός έχει παιχνίδια "στα πόδια του", ενώ ο Άρης έπαιξε ένα εύκολο το προηγούμενο... Σάββατο.
- Μεταγραφές: πολύ νωρίς ακόμη. Όλοι αναρωτιούνται αν ο Άρης θα πάρει τον Ταπούτο, επειδή ο Τριανδριώτης - και Αρειανός - φόργουορντ έκανε το γνωστό "τρικ" με το χρέος του Ηρακλή. Πιστεύω ότι δεν έχει κάποια σχέση το ένα με το άλλο. Παικτικά, ο Ταπούτος αξίζει να είναι σε ένα ρόστερ Ευρωλίγκα, κι ας είναι απ' τον πάγκο. Έχει δυνατότητες, και το μυαλό θα το βρει όταν παίξει επιτέλους σε μια σοβαρή ομάδα...
- Σχορτσανίτης: Ακούστηκε ότι θα πάει στον... Παναθηναϊκό. Εγώ ξέρω ότι εκεί που είναι να πάει σίγουρα είναι στο... Λος Άντζελες, για να τον δουν από κοντά πάλι οι Κλίπς. Καλό κουράγιο, "Σόφο"...
- Σπανούλης: ο Βασίλης κάνει "κρα" για να παίξει στον Παναθηναϊκό, που να τρέχει τώρα στη Βαρκελώνη με τον Ναβάρο μπροστά του, ή στην ΤΣΣΚΑ. Καλύτερα "πρώτος στο χωριό"... Για το ΝΒΑ, το αφήνουμε, το παιδί δεν είναι για εκεί... Μόνο που έφυγε ο Βαν Γκάντι, και ίσως μείνει και μας διαψεύσει, κάτι που ευχόμαστε!
- Σπανούλης 2: ο μεγάλος Σπανούλης έκανε απίστευτο πρωτάθλημα. Κράτησε μόνος του την Ξάνθη στην Α2΄. Απορώ πως δεν έχει κλείσει ακόμη σε ομάδα Α1΄. Καλύτερη της Λάρισας, που τον θέλει ήδη...
- ΠΑΟΚ: Κάτι για τον Κέκελη άκουσα. Σοβαροί να είμαστε. Ο ΠΑΟΚ θα έχει τόσο μικρό μπάτζετ, που οι απαισιόδοξοι λένε ότι θα παλέψει για την παραμονή του, του χρόνου. Ο Πανελούδης έχει χάσει όλα του τα στηρίγματα, ακόμη και τον Κατσαρή... Αντέχει ακόμη όμως, όχι όμως για πολύ... Με Βεργίνη, Μανωλόπουλο, Χαριτόπουλο, Βασιλείου, Γιαννόπουλο, Γαλαζούλα δεν βγαίνει η χρονιά. Α, ναι και δύο ξένους!
- "δεκανίκια": εδώ έφτασε στο σημείο να "συμμαχήσει" με όσους τον ξεφτίλισαν όλα αυτά τα χρόνια, να βρίζει άλλους που τον στήριξαν και να υπερασπίζεται κάτι τυπάκια που προσβάλλουν τον ΠΑΟΚ, μόνο και μόνο που ασχολούνται, με το μυαλό τους, μαζί του!
- Ηρακλής: Άργησε πάλι να ασχοληθεί ο Παναγόπουλος με το τμήμα. Ή όποτε είναι κοντά στον υποβιβασμό το κάνει, ή όταν μένει στην... Α2΄. Είναι πολύ αργά, πλέον. Εκτός αν πιστεύει ότι επειδή πλησιάζει η γενική συνέλευση, θα πείσει ότι ο "ερασιτέχνης" προσπαθεί να βοηθήσει. Ο Ηρακλής στο μπάσκετ χρειάζεται επενδυτή. Όσο δεν τον έχει, θα παραμένει χαμηλά... Εκτός κι αν ο Γ.Σ. κάνει αυτό που δεν άφησε να κάνει ο Εμφιετζόγλου. Το "κλειστό" στους Χορτατζήδες, μόνος του, χωρίς να το δώσει αντιπαροχή στους "χοντροκώληδες" εργολάβους. Μόνος του...
- Λεώνης: φυσικά και δεν μας καλύπτει η συγνώμη, που δεν ήταν συγνώμη. Η δικαιοσύνη έχει το λόγο...
- Ομπράντοβιτς: προβλέπω "χαλαρό" πέρασμα από Πανιώνιο. Μικρές διαφορές. Με τον Άρη ο Ζέλικο θα προσπαθήσει να "ξεσπάσει", για να δείξει ποιος θα είναι και του χρόνου το αφεντικό...
- ΝΒΑ: Τελικός Σαν Αντόνιο - Ντιτρόιτ και νικητής Σαν Αντόνιο.
- Τα σχόλια σας και στο kousis@metrosport.gr!

Ποια πλέιοφς;

Με τι άγχος να υποδεχθούμε το Σάββατο, ημέρα που έχουν προγραμματιστεί αγώνες απ' τον ΕΣΑΚΕ για τα πλέιοφς του ελληνικού πρωταθλήματος; Ούτε ο Άρης έχει λόγο να αγχώνεται, αφού είναι ανώτερος φανερά απ' την Ολύμπια, ούτε ο ΠΑΟΚ, καθώς τα προβλήματα του δεν είναι μέσα στο παρκέ.
Ο Άρης, απ' την άλλη, θα πρέπει να ανησυχεί για την πιθανή τιμωρία του με μια αγωνιστική, η οποία όπως θυμάστε του είχε επιβληθεί και η εκδίκαση στο ΑΣΕΑΔ είχε αναβληθεί.
Τα άλλα "ζευγάρια" δεν έχουν να προσφέρουν κάτι, πέραν του Πανιωνίου με τον Πανελλήνιο όπου, πράγματι, θα δούμε και πάλι καλό παιχνίδι, όπως έγινε και στον πρώτο μεταξύ τους αγώνα. Για πάμε και σε κάποια "πικάντικα"...
* Ο Τζεβελέκης είναι βέβαιο ότι μίλησε με τον Μάικλ Χαρτ μόνο για τον... Μάσεϊ;
* Ο Κόμματος σε ποια ομάδα της Θεσσαλονίκης θέλει να επιστρέψει;
* Μήπως το ίδιο ισχύει και για τον Γιάννη τον Γκαγκαλούδη;
* Γιατί στον αγώνα Μίλωνα - Ηρακλή οι Θεσσαλονικείς δεν είχαν μαζί τους διοικητική παρουσία; Για 400 ευρώ;
* Έχουμε κι άλλα να γράψουμε, αλλά υπομονή μέχρι και αύριο.

Δεν υπάρχουν άλλοι

Πέρασε το φάιναλ φορ της Αθήνας... Με τα καλά του και τα κακά του. Και όπως είναι λογικό, "κρατάμε" τα καλά, αλλά προσπαθούμε να μάθουμε απ' τα κακά. Δεν νομίζω ότι θα αγγίξει πολύ τους Έλληνες παράγοντες, για παράδειγμα, η κριτική της "Ελ Μούντο Ντεπορτίβο", για το "χειρότερο" φάιναλ φορ της ιστορίας. Ισπανοί είναι, τι θα έλεγαν; Ότι οι Έλληνες του Βασιλακόπουλου τα κάνουν όλα τέλεια; Μήπως τα ίδια δεν γράφτηκαν και για τους Ολυμπιακούς Αγώνες; Οι "φλεγματικοί" Άγγλοι δεν ήρθαν και έμπαιναν μέσα στο ΟΑΚΑ για να δείξουν μετά ότι δεν υπάρχουν μέτρα ασφάλειας; Δυστυχώς μετά πλήρωσαν με το αίμα τους τη δική τους προχειρότητα, ας μην θυμίσω πώς και που. Κι έχουν πάρει και τους Ολυμπιακούς του 2012... Άλλωστε, για να κάνουμε και λίγο χιούμορ, το περίεργο θα ήταν να μην γινόταν πρόχειρα κάτι καλό στην Ελλάδα. Εντάξει, είμαστε η χώρα του "άρπα κόλλα", αυτό είναι γνωστό, και γι' αυτό ξεχωρίζουμε.
Όσο για το φάιναλ φορ; Τα μεταγραφικά "σενάρια" που εξελίσσονται έκτοτε έχουν ενδιαφέρον - ο Παπαλουκάς για τις μισές ομάδες του ΝΒΑ, ο Μπατίστ για ΤΣΣΚΑ, ο Παπαδόπουλος για ΠΑΟ, και πάει λέγοντας...
Όσο υπάρχουν Γιαννακόπουλοι και η παροιμιώδης τρέλα τους για τον Παναθηναϊκό, το ελληνικό μπάσκετ σε συλλογικό επίπεδο θα παραμείνει ανταγωνιστικό. Εκτός αν "ξυπνήσει" ο "γίγαντας" που λέγεται Άρης και με έναν δυνατό επενδυτή μπορέσει να κάνει το "ξεπέταγμα". Γιατί με αυτή την κατάσταση που τώρα υπάρχει, σαφώς και πάει καλά, σαφώς και μπορεί να πάει και καλύτερα, αλλά το δυνατό "μπάσιμο" δεν μπορεί να το κάνει. Κι όταν λέμε "δυνατό μπάσιμο" εννοούμε να γίνει πρώτος και να διεκδικεί την Ευρωλίγκα. Εκτός αν πουλήσει 5000 διαρκείας το καλοκαίρι και βρει τρεις πολύ δυνατούς χορηγούς... Έχει "ψωμί" το θέμα, όμως, νωρίς είναι ακόμη...

Τα λέμε

To άξιζε

Κακά τα ψέματα, ο Παναθηναϊκός ήταν η καλύτερη ομάδα απ' τις τέσσερις, στο συγκεκριμένο τριήμερο. Προετοιμάστηκε να είναι η καλύτερη ομάδα σε αυτό το κρίσιμο χρονικό διάστημα και τα κατάφερε. 'Ηταν πιο "διαβασμένος", παρουσίασε πιο νέα πράγματα - τέσσερις κοντοί κόντρα στους τέσσερις κοντούς της Ταού, κρίσιμες μπάλες στον Τομάσεβιτς και στον Μπατίστ, Διαμαντίδης στον Λάνγκντον, Μπεσίροβιτς και Βούγιανιτς πάνω στον Χόλντεν, "πους" στο πικ εντ ρολ του Παπαλουκά για να πιεστεί ο "Τέο" - και πιο αποφασισμένος. Ήταν όμως και πιο ψύχραιμος, αν και γηπεδούχος. Είδατε τον Διαμαντίδη; Έβαζε κρίσιμα τρίποντα και παρέμενε ανέκφραστος. Μόνο όταν τον αδίκησαν οι διαιτητές σε δύο φάουλ εξοργίστηκε ο "Μήτσος".
* Και τώρα πίσω στην σκληρή ελληνική πραγματικότητα... Πλέιοφς ενώ ακόμη το ΑΣΕΑΔ δεν έχει αποφασίσει τι θα γίνει με την ιστορία του Μακεδονικού... Προλαβαίνετε, παιδιά.
* Κάτι "ωραίες παρουσίες" "κατέβηκαν" κι "ανέβηκαν" μαζί μου - με την ίδια πτήση, δηλαδή, για να μην μπερδεύεστε - για το φάιναλ φορ από και προς Θεσσαλονίκη. Τσιρλίντερ πρέπει να ήταν...
* Ευχαριστώ τους φίλους για τα καλά λόγια, ακόμη κι αυτούς που βαριούνται να κάνουν "λογκ-ιν" στο "Γκουγκλ" για να γράψουν τα σχόλια τους. Αν και είναι τόσο εύκολο...
* Πώς γίνεται να "βαφτίζεις" κάτι "δημοσιογραφική αποστολή" και τα πάντα να είναι από το Αθηναϊκό Πρακτορείο;
* Πώς γίνεται να είσαι επί τρεις ημέρες στο ίδιο μέρος με το ίδιο σακάκι και το ίδιο πουκάμισο; Αντέχεις; Γιατί οι άλλοι δίπλα σου, δεν άντεξαν αυτό είναι το μόνο σίγουρο!
* Και μια είδηση για όσους λίγους - θα γίνουν περισσότεροι σε σύντομο χρονικό διάστημα, είμαι βέβαιος - διαβάζουν αυτό το "μπλογκ". Χαρίσης ή Παπαμακάριος για Άρη... "Σενάριο";


Να είστε καλά...

Δύσκολο το καινούργιο

ΟΑΚΑ, ώρα 00.17...
Στην αίθουσα εργασίας των δημοσιογράφων όλοι γράφουν σαν τρελοί, αλλά παράλληλα συζητούν. Είμαι με δύο συναδέλφους απ’ τηνΘεσσαλονίκη, τον Αλέξη Τσατσούλη και τον Βασίλη Βλαχόπουλο. Συζητάμε για τους δύο αγώνες που είδαμε - ενημερωτικά η ΤΣΣΚΑ κέρδισε πιο δύσκολα απ’ ότι δείχνει το 60-52 την Μάλαγα και ο Παναθηναϊκός πιο εύκολα απ’ ότι δείχνει το 67-53 την Ταού.
«Δεν είδαμε κάτι νέο» συμφωνούμε όλοι. Τι να δεις, θα πει ο ρεαλιστής παρατηρητής. Σε ημιτελικό Ευρωλίγκα περιμένεις να δεις κάτι νέο; Ναι, περίμενα, γιατι όπως εγώ κι εσείς γνωρίζαμε τι θα δούμε, φανταστείτε τι γνώριζαν οι προπονητές και των 4 ομάδων. Άρα το γνωστό το νικάς με το καινούργιο.
Αλλά πέραν κάποιων πραγμάτων που είδαμε απ’ τον Παναθηναϊκό, τέσσερις κοντοί καιελεύθερα σουτ, οι άλλοι δεν πρωτοτύπησαν. Προσπάθησαν, η Μάλαγα να αντιπαρέλθει την ανωτερότητα της ΤΣΣΚΑ με πάθος, αλλά χωρίς αμυντικό ριμπάουντ δεν μπορούσε να αντέξει πάνω από τρίαδεκάλεπτα, όπως έγινε δηλαδή. Η Ταού μας διέψευσε οικτρά, γιατι ασχολήθηκε περισσότερο απ’ όσο θα έπρεπε με τη διαιτησια, αλλά και γιατί ο Μάλκοβιτς τη «φρέναρε» ακόμη παραπάνω απ’ ότι έδειχνε απ’ όταν πρωτοανέλαβε. Άρα; Ο Παναθηναϊκός έδειξε έτοιμος. Ήταν διαβασμένος, αλλά με την ΤΣΣΚΑ θα έχει να αντιμετωπίσει εξίσου καλή άμυνα. Το«ζευγάρι» Παπαλουκά - Διαμαντίδη θα είναι «όλα τα λεφτά».
* Λίγα πράγματα από Θεσσαλονίκη... Με αυτά που γίνονται στο ποδόσφαιρο περιμένετε να ασχοληθούν οι Θεσσαλονικείς με το... μπάσκετ; Πάρτε σήμερα εφημερίδες και θαμε θυμηθείτε... Έτσι παν’ αυτά...

Τα λέμε... σήμερα!

Η καρδιά του μπάσκετ

Ελάχιστα λεπτά είμαι στο ΟΑΚΑ και όμως έφταναν για να καταλάβω πόσο σημαντικό είναινα είσαι μέρος, έστω και ως δημοσιογράφος που καλύπτει το ρεπορτάζ του φάιναλ φορ, μιας τόσο μεγάλης διοργάνωσης. Και το κυριότερο; Καταλαβαίνεις πόσο σημαντικό είναι να το βλέπεις από κοντά, να μυρίζεις τα αποδυτήρια, να βλέπεις τους παίκτες απ’ την πρώτη στιγμή που πατάνε το πόδι τους στο γήπεδο μέχρι που βάζουν ζελέ στο μαλλί μετά τον αγώνα. Αλλά το φάιναλ φορ στην Αθήνα, απ’ όπου και σας γράφω, είναι μια ακόμη καλή εμπειρία για οποιονδήποτε - φίλαθλο και μη - που θεωρεί τον εαυτό του μπασκετικό. Ακόμη-ακόμη και οι αγώνες των ομάδων Νέων που διεξάγονται στα βοηθητικά του ΟΑΚΑ συγκεντρώνουν όλον τον «καλό» μπασκετικό κόσμο - όχι με την έννοια της γκλαμουριάς φυσικά. Αυτοί θα έρθουν μισή ώρα, το νωρίτερο, πριν το τζάμπολ και θα κοιτάνε δεξιά κι αριστερά αν τους τραβάει κανείς φωτογραφία... Εννοούμε τους σκάουτερ των περισσότερων ομάδων του ΝΒΑ, τους προπονητές που σέβονται τη δουλειά τους και θέλουν συνέχεια να ανανεώνουν τις γνώσεις τους. Παράδειγμα, ο Σάκοτα. Θα έλεγε κανείς, τι ανάγκη έχει ο Σάκοτα να πηγαίνει πρωί-πρωί στο ΟΑΚΑ για να δει Τσιμπόνα-Προκόμ - τους Νέους, για να μην μπερδεύεστε... Κι όμως ήταν εκεί. Με διαιτητές Κουκουλέκίδη - Πηλοΐδη και τον Ζαβλανό στο δίπλα γήπεδο να σφυρίζει Μακάμπι-Ζαλγκίρις. Ένας τέτοιος προπονητής -ανεξαρτήτως επιτυχίων ή ποιας γνώμης έχει ο καθένας από εμάς γι’ αυτόν- αξίζει του σεβασμού όλων μας.
Ακόμη είναι νωρίς για να σας μεταφέρουμε το τι γίνεται στους ημιτελικούς. Θα επανέρθουμε μετά το τέλος του δεύτερου ημιτελικού, κι ελπίζουμε να έχουμε κάτι να γράψουμε για μια ελληνική ομάδα. Το ζητούμενο είναι η άμυνα για τον Παναθηναϊκό σε αυτήν την αναμέτρηση και μη νομίζετε ότι επειδή έχει τον Διαμαντίδη, έχει λύσει όλα του τα προβλήματα. Κόντρα σε μια ομάδα που μπορεί λόγω ρυθμού να κάνει εύκολα το λάθος, αλλά τώρα με τον Μάλκοβιτς έχει λίγο «φρενάρει»...
* Ο «μέγας» Γιωργής Μπουσβάρος είναιεδώ - κι έχει ήδη αναστατώσει τους πάντες. Φυσικά αυτή τη φορά έχει διαπίστευση (Σαράντη, απορώ πώς του την έδωσες, αφού συνέχεια «ξεφωνίζει» τον Βασιλακόπουλο).
* Πήγαμε παρέα στο ημίχρονο και μιλήσαμε στον Κουκουλεκίδη και στον Πηλοίδη, αλλά και στον Ζαβλανό, μαζί με τον καλό συνάδελφο απ’ την Αθήνα, τον Γιάννη Φιλέρη.
* Μέχρι μια ιστορία για ένα ματς που έπαιξε ο Στέλιος στον Δρυμό θυμήθηκε και όλοι «έσκασαν» στα γέλια... Ένας είναι ο Γιωργής. Που στη Μόσχα είδε όλο το φάιναλ φορ και έμπαινε παντού χωρίς να έχει διαπίστευση!
* Τώρα που είπα διαπίστευση - πολύ «φτωχές» οι υπηρεσίες Τύπου. Ίσως να μην ενδιαφέρουν τον πολύ κόσμο το πως κάνουμε εμείς οι δημοσιογράφοι τη δουλειά μας, αλλά είναι ένα στοιχείο της όλης διοργάνωσης...
* «Κόπηκαν» πάρα πολλοί συνάδελφοι και όπως μου είπε ο επικεφαλής Αντώνης Αντωνόπουλος, «κράξτε τους Ισπανούς, αυτοί έχουν κόψει όλον τον κόσμο. Τρέχουμε και δεν φτάνουμε».
* Το βράδυ θα μιλήσουμε πιο μπασκετικά, πιο αναλυτικά για τους αγώνες. Ευχαριστώ τον φίλο Μάκη για το πρώτο comment - περιμένω και τα δικά σας...
* Με τόση απόσταση απ’ τη Θεσσαλονίκη, τα νέα απ’ τη «μπασκετομάνα» έρχονται λίγο πιο αργά, αλλά... έρχονται. Μέινετε συντονισμένοι...

Τα λέμε, να αγαπάτε το μπάσκετ...

Καλή αρχή!

Υπήρχε περίπτωση να γίνει κάτι που να έχει απήχηση στον κόσμο και να απουσιάσουμε όλοι εμείς, οι απλοί φίλοι του μπάσκετ της Θεσσαλονίκης;
Αυτό το "μπλογκ", αυτός ο τόπος, θα γίνει το σημείο συνάντησης μας, πέραν του Μέτροσπορτ. Εδώ θα μπορούμε να επικοινωνούμε πιο άνετα, να "κοινωνούμε" πιο γρήγορα τα προβλήματα του μπάσκετ, να λέμε τα καλά και τα κακά, να γράφουμε τις σκέψεις - γιατί το "μπλογκ" αυτό, η επικοινωνία πρώτα με τον εαυτό σου, με την δυνατότητα να τον δείξεις έτσι και στους άλλους.
Μην περιμένετε εκπληκτικά πράγματα από τεχνικής άποψης. Όσο μεγαλώνουμε, θα μαθαίνουμε και γι' αυτό όποιος έχει γνώση, μπορεί να τη μοιραστεί μαζί μας. Άλλωστε είναι μακάριος, όποιος το κάνει αυτό. Όποιος μοιράζεται τη γνώση με άλλους.
Και εμείς απ' αυτό το "σημείο" θα προσπαθήσουμε να σας πείσουμε να το κάνετε για όλους τους υπόλοιπους. Εμείς ό,τι λίγο ξέρουμε, πάντως, θα το μοιράζόμαστε μαζί σας. Είτε απ' τη "Στοά" του "Μετροσπορτ", είτε απ' το ρεπορτάζ στο "Μ" και στην "Ελευθεροτυπία", είτε απ' αυτήν εδώ τη "γωνιά"...

Περιμένω τις απόψεις σας και σας...
καλωσορίζω!

Κώστας

Υ.Γ.: Και για αρχή; Υπάρχει περίπτωση ο Λευτέρης Κακιούσης να δουλέψει σε ομάδα της Θεσσαλονίκης από του χρόνου;