Αντίο Σαρόν Ντρούκερ

Και μόνο η παραδοχή του Σαρόν Ντρούκερ για το λάθος που έγινε στο τέλος και δεν έγινε το φάουλ γρήγορα, με αποτέλεσμα ο εξπέρ στα τρίποντα αριστερόχειρ Μακ Αλάρνεϊ να ευστοχήσει (τελικά), φτάνει για να πεις "αντίο" στον προπονητή. Οι πληροφορίες μου λένε ότι ήδη αναζητείται ο αντικαταστάτης του. Ίσως αυτό θα έπρεπε να γίνει από καιρό. Τώρα βέβαια ανοίγει μια πολύ μεγάλη συζήτηση σχετικά με τα δεδομένα που ισχύουν στην ομάδα μπάσκετ, αφού άλλοι λένε ότι "με τέτοιο μπάτζετ, τι να κάνει η τεχνική ηγεσία" (σ.σ. αυτό βέβαια δεν πρέπει να το λένε ομάδες όπως το Περιστέρι ή ο Ίκαρος που κέρδισαν τον Άρη με πολύ λιγότερο μπάτζετ και παίκτες, που παίζουν αρκετά όπως ο Μάντζαρης ή ο Πολυτάρχου). Άλλοι λένε ότι: "ο Δαμιανίδης έχει κολλήσει στους ξένους προπονητές", αλλά όπως έγραψα και στη "Στοά", στο "Μετροσπόρ", έφερε και τους καλύτερους Έλληνες και έφυγαν κι αυτοί, ήτοι Ζούρος, Κατσικάρης. Άλλοι μπορεί να πούνε ότι οι παίκτες δεν αξίζουν να φορούν τη βαριά φανέλα, κάτι που εν πολλοίς και με βάση τα αποτελέσματα, φαίνεται να ισχύει, αλλά ο Άρης έχει φέτος τέσσερις Αρειανούς - Σλούκα, έστω και δανεικό, Χατζηβρέττα, Χαραλαμπίδη (είναι;) και Ταπούτο. Άρα, ξέρουν, το θέμα είναι αν μπορούν. Οι ξένοι, πλην του Τάκερ, είναι μέτριοι ρολίστες, οι πιτσιρικάδες μέτρια ταλέντα (ξέρω, θα πείτε για τον Λίνο, αλλά με 11 λεπτά μέσο όρο συμμετοχής που διάβασα ότι έχει, δεν με έχει πείσει ακόμη 100% ότι πρέπει να "σφαχτούμε στα πόδια του"), και ο Άρης γενικά μια ομάδα που εν μέσω μετρίων αντιπάλων καταφέρνει κι αυτός να φαίνεται μέτριος. Ή μήπως είναι;

Άρα το "ταρακούνημα" δεν μπορεί να αφορά και πάλι σε παίκτη, αφού θα πρέπει να έρθει ένας νέος Τάκερ, μέσα στο καλάθι, για να αλλάξει τόσο προς τα πάνω το προφίλ της ομάδας, οπότε ο Σαρόν μας αποχαιρετά... Σήμερα ή αύριο, ή για αρκετούς... χθες!