Το άρθρο 99 με απλά λόγια

Με αφορμή τα όσα γίνονται στον ΠΑΟΚ και την επιθυμία του Λάζαρου Παπαδόπουλου να αποχωρήσει, όντας απλήρωτος επί τέσσερις μήνες, όπως και οι συμπαίκτες του, αναζητήσαμε μια "άκρη" σχετικά με το πολύτιμο, όπως ελπίζουν στο "Παλατάκι", άρθρο 99 του Πτωχευτικού Κώδικα. Όσο για το θέμα του Λάζαρου; Γνωρίζοντας τον τρόπο που εδώ και πολλά χρόνια λειτουργούν οι ατζέντηδες του, πιστεύω ότι είναι μια κίνηση για να πιεστεί ο ΠΑΟΚ, αλλά και γιατί προφανώς βλέπουν ότι δεν "υπάρχει φως στο τούνελ".

Μια γρήγορη αναζήτηση στο Ίντερνετ - τι εργαλείο, αλήθεια! - μας έφερε ενώπιον ενός κειμένου στο http://www.capital.gr/ στο οποίο ένας νομικός απαντά σε ερωτήσεις σχετικά με το περισπούδαστο άρθρο που έχει σκοπό να "σώσει" χρεωμένες εταιρίες. Ας το διαβάσουμε και τα συμπεράσματα δικά σας - σημείωση: το κείμενο έχει σχέση πιο πολύ με τις "κανονικές" (...) εταιρίες παρά με τις αθλητικές, αλλά σίγουρα μπορεί "να μας βάλει στο κλίμα". Ιδού...

"Του Νίκου Χρυσικόπουλου

Οι Κασσάνδρες που είχαν χαρακτηρίσει το 2010 ως «χρονιά του άρθρου 99» μάλλον δικαιώνονται. Επρόκειτο, ωστόσο, για μια ασφαλή πρόβλεψη καθώς ήταν αναμενόμενο πως η επέλαση της οικονομικής κρίσης στη χώρα μας θα άφηνε στο διάβα της πολλές επιχειρήσεις σε θέση αδυναμίας εξυπηρέτησης των υποχρεώσεών τους. Η σχετική λίστα πληθαίνει διαρκώς: Ατλάντικ, Betanet, ATTIKAT, Αφοι Μεσοχωρίτη, Έδραση, Ελληνικές Ιχθυοκαλλιέργειες, ΣΑΟΣ, Έντεχνος, Ektasis μεταξύ άλλων και τελευταία η Πεντελικόν και η Ridenco Commercial.

Πώς, όμως, στην πράξη εφαρμόζεται αυτό που έχουμε συνηθίσει να αποκαλούμε «άρθρο 99»; Με τη βοήθεια του νομικού κ. Νίκου Νάκη, το Capital.gr επιχειρεί να κωδικοποιήσει τα κύρια χαρακτηριστικά της διάταξης.

- Κύριε Νάκη, τι είναι το «άρθρο 99»;

Με τις τροποποιήσεις που έγιναν στο νέο Πτωχευτικό Κώδικα (ν. 3588/2007) εισήχθη μια διαδικασία στο πλαίσιο της οποίας δύναται ένα νομικό πρόσωπο, μια εταιρεία που αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα, να έλθει σε συνεννόηση μαζί τους και να υποβάλει μια πρόταση για τη ρύθμιση των οφειλών της, χωρίς να κινδυνεύει με κατάσχεση των περιουσιακών της στοιχείων.

Δίνεται δηλαδή στην εταιρεία που βρίσκεται σε κίνδυνο πτώχευσης ένα χρονικό περιθώριο, κατά την διάρκεια του οποίου δεν μπορούν να γίνουν κατασχέσεις, προκειμένου να τακτοποιηθούν οι οικονομικές της εκκρεμότητες.

- Πώς μια εταιρεία αιτείται την υπαγωγή της;
Για να υπαχθεί φυσικό ή νομικό πρόσωπο θα πρέπει να έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές τουλάχιστον 500.000 ευρώ, ενώ η επιχείρηση θα πρέπει να απασχολεί προσωπικό πάνω από 20 άτομα. Κατατίθεται, λοιπόν, μια αίτηση στο αρμόδιο δικαστήριο όπου παρατίθενται οι οφειλές προς τους πιστωτές. Προϋπόθεση είναι να έχει ληφθεί η συναίνεση της πλειονότητας των πιστωτών, κατ΄αρχήν του 51% αυτών, και ταυτόχρονα να παρουσιαστεί ένα σχέδιο αναδιάρθρωσης. Ουσιαστικά, ποιες ενέργειες θα πραγματοποιηθούν προκειμένου να εξασφαλιστεί ρευστότητα για να εξυπηρετηθούν οι οφειλές. Αυτές συνήθως αφορούν την πώληση περιουσιακών στοιχείων, τη στόχευση σε νέες δραστηριότητες, την περικοπή εξόδων.

Κατά τη συζήτηση, όσοι θεωρούν ότι το σχέδιο αυτό δεν είναι εφαρμόσιμο, έχουν το δικαίωμα να παρέμβουν και να εκφράσουν τις αντιρρήσεις τους. Εάν το δικαστήριο εκτιμήσει πως το σχέδιο έχει πιθανότητες υλοποίησης, εκδίδει απόφαση με την οποία εντάσσεται η εταιρεία σε διαδικασία συνδιαλλαγής.

Ακολούθως ορίζεται ένας διαμεσολαβητής, ορκωτός ελεγκτής συνήθως, ο οποίος συγκεντρώνει όλες τις απαιτήσεις, καταγράφει όλα τα προσδοκώμενα έσοδα σε βάθος 48 δόσεων και ακολούθως υποβάλλει σε όλους τους πιστωτές μια πρόταση περί μειωμένης κατά ένα ποσοστό –συνήθως 60% με 80%– λήψης των απαιτήσεων τους. Αυτό πρέπει να γίνει μέσα σε τέσσερις μήνες από τη δημοσίευση της απόφασης.

Εάν όλα προχωρήσουν καλώς, σε σύντομο χρονικό διάστημα είναι υποχρεωμένη η εταιρεία να πάρει δικάσιμο και εφόσον συναινεί η συντριπτική πλειοψηφία των πιστωτών, το δικαστήριο εγκρίνει εν τέλει το συμβιβασμό. Εφόσον συμβεί αυτό, είναι υποχρεωμένη η εταιρεία να πληρώσει τις οφειλές της σε 48 δόσεις κατά μέγιστον. Εάν δεν πληρωθεί η πρώτη ή οποιαδήποτε από τις επόμενες, δόσεις ανατρέπεται η διαδικασία συνδιαλλαγής και μπορούν να ξεκινήσουν οι κατασχέσεις. Σημειωτέον ότι από την αίτηση, μέχρι και την ημερομηνία εκκίνησης των δόσεων, ουδείς μπορεί να στραφεί ατομικά κατά της εταιρείας.

- Μπορεί το δικαστήριο να μην επικυρώσει την συμφωνία εταιρείας-πιστωτών;

Βεβαίως, εάν ο οφειλέτης, κατά τη σύναψη της συμφωνίας, βρίσκεται σε κατάσταση παύσης των πληρωμών, εάν οι όροι της συμφωνίας δεν εξασφαλίζουν τη διάρκεια της επιχειρηματικής δραστηριότητας ή εάν θίγονται τα συμφέροντα των πιστωτών που δεν υπέγραψαν τη συμφωνία.

- Είναι προς το συμφέρον των πιστωτών να συναινέσουν σε μια τέτοια διαδικασία;

Ναι, εφόσον η ρύθμιση είναι πολύ κοντά στις απαιτήσεις τους. Διασφαλίζουν ότι θα εισπράξουν ένα μεγάλο μέρος των οφειλομένων. Είναι επίσης προς το συμφέρον της επιχείρησης και των εργαζομένων καθώς διασφαλίζονται θέσεις εργασίας. Συνήθως όπου υπάρχουν πολλές θέσεις εργασίας το δικαστήριο δίνει την ευκαιρία της συνδιαλλαγής. Βέβαια, υπάρχει και ο αντίλογος που θέλει ορισμένες φορές αυτή τη διαδικασία να είναι προσχηματική, να κερδίσει χρόνο η εταιρεία, να εκποιηθούν περιουσιακά στοιχεία και να τη βυθίσουν ακόμη περισσότερο στα χρέη σε σημείο που να είναι εξαιρετικά δύσκολη η σωτηρία της.

- Πόσος χρόνος απαιτείται συνήθως;

Η διαδικασία αυτή είναι αδύνατον να ολοκληρωθεί σε διάστημα κάτω των 15 μηνών.

- Υπάρχουν περιορισμοί στη λειτουργία μιας εταιρείας από την υπαγωγή σε καθεστώς συνδιαλλαγής;

Από τη στιγμή που μια εταιρεία συμφωνήσει ότι θα πληρώσει όλες τις δόσεις, οφείλει πρώτον να βαδίσει σύμφωνα με το πλάνο εξυγίανσης. Δεύτερον, δεν μπορεί να πληρώσει χρέη που έχουν δημιουργηθεί μεταγενέστερα ολοσχερώς. Εάν δηλαδή εμφανιστεί ένα χρέος μετά την επικύρωση του συμβιβασμού, δεν μπορεί να το εξοφλήσει στο 100% από τη στιγμή που έχει συμφωνήσει με άλλους πιστωτές στο 60% ή στο 70%.

- Πότε «βγαίνει» μια εταιρεία από το άρθρο 99;

Όταν αποπληρώσει τα χρέη της, κάτι που σημαίνει ότι δεν έχει υποχρεώσεις προς τους πιστωτές της ή αντίστοιχα όταν δεν πληρώσει κάποια από τις δόσεις, οπότε τίθεται εκτός καθεστώτος προστασίας.

- Ως μέτρο θεωρείτε ότι κινείται στη σωστή κατεύθυνση, δεδομένης της σημερινής οικονομικής κατάστασης;

Νομίζω ότι στην πράξη έχει αποτύχει. Προστατεύονται για ορισμένο διάστημα οι εργαζόμενοι, αλλά τίποτε παραπάνω. Ούτε οι πιστωτές παίρνουν όλα τα χρήματα πίσω και σπάνια η εταιρεία σώζεται.

Πηγή:www.capital.gr