Τετάρτη 7 Ιανουαρίου 2009

Έχω και Media (σαγανάκι), λέγετε...


Τι να γράψω για την ήττα του Άρη; Ό,τι οι ψηλοί του Πανελληνίου έκαναν πάρτι; Τα είδατε όλοι. Ό,τι οι ξένοι του Άρη δεν υπήρχαν; Ό,τι ο καλύτερος παίκτης ήταν ο... Αγαδάκος, όσο μπορούσε το παιδί;
Και μετά θα λέτε ότι "να, εμείς το λέγαμε κι εσύ στηρίζεις τον Δαμιανίδη" (τ'ακούς, εορταζόμενε, πάλι τα ακούμε για πάρτη σου), αλλά εγώ πάλι θα σας πω ότι "χωρίς λεφτά δεν έρχεται ούτε ο Μπρέζετς (ε;)!".
Οπότε είναι δεδομένο ότι προτιμω να γράψω κάποια πράγματα γύρω απ' τον χώρο των Μ.Μ.Ε. που ξέρω ότι ορισμένοι τα γουστάρετε πιο πολύ, μερικές φορές, κι απ' το ίδιο το μπάσκετ!

- Ποια στελέχη κλήθηκαν σε συμφιλίωση από τα αφεντικά, μπας και δουν - όλοι μαζί - άσπρη μέρα; Τελικά βγήκαν απ' το γραφείο, αλλά μονομερώς χαμογελαστά...
- Πανηγυρίζουν αρκετοί που έμεινε ο Ιωαννίδης στην θέση του Υφυπουργού Αθλητισμού. Κι άλλοι που πήρε πόστο ο Γκιουλέκας. Κι ο Καλαφάτης. Που θα πάει για δήμαρχος, μετά, λέει ένα "πουλάκι". Πληροφορίες που θέλουν τον Καλαφάτη να έχει... ήδη αλλάξει αριθμό τηλεφώνου απ' τα "συχαρίκια" "φίλων" και "κολλητών" (κυρίως... ΠΑΟΚτσήδων), ελέγχονται.
- Αληθεύει ότι στη σύσκεψη που έγινε σήμερα στην Εισαγγελία Θεσσαλονίκης για τη βία στα γήπεδα προτάθηκε να σταματήσουν οι ολοένα και αυξανόμενες οπαδικές εκπομπές ενόψει των ντέρμπι που έρχονται; Ποια να ήταν άραγε η θέση των προέδρων;
- Κι όμως η ΕΣΗΕΜΘ μοίρασε στην χριστουγεννιάτικη γιορτή της ένα βιβλίο με θέμα... "η ιστορία του Αμερικανικού Λαού"! Πρόεδρε Μάκη, θα το διαβάσουμε και μετά θα γράψουμε το... έλεος.
- Ο ένας έβαλε τον διευθυντή του (πλύσου, ξυρίσου, ντύσου) να με πάρει τηλέφωνο, έχοντας προφανώς τη μύγα. Επειδή μάλλον με παρεξήγησε που του είπα προ καιρού κάποια πράγματα, για το καλό του, και συνεχίζει να εκτίθεται και αρχίζει και να με εκνευρίζει, από αύριο θα... εννοώ κι αυτόν! Σαλιάρη...
- Ο άλλος προτίμησε μέσω άλλων να αρχίσει τα γνωστά "πάλι ο μαλ... ξεφωνίζει". Γνωστός μαλ...
- Η ουσία είναι ότι το κείμενο εννοεί όλους τους αγαπητούς συναδέλφους που βαθιά μέσα τους νιώθουν το ασυμβίβαστο. Αν δεν το νιώθουν, το κείμενο δεν τους αφορά.
- Γιατί - τότε - μόλις γινόταν κάτι, τσουπ το ξεφωνητό έπεφτε. Τώρα μάλλον η συναλλαγή είναι μεγαλύτερη, οπότε είναι όλοι ευχαριστημένοι. Άρα το συμπέρασμα ποιο είναι; Οι παράγοντες έμαθαν να τους έχουν όλους "από κοντά". Κάτι είναι κι αυτό!
- Η μεταγραφή Λαμπριάκου είναι αυτή που φέρνει την αλλαγή ποδοσφαιρικού συντάκτη με άλλον, ή απλά επειδή ο πρώτος παίρνει μεταγραφή; Μα φυσικά το δεύτερο, ποια μεταγραφή Λαμπριάκου; Αφού την είχε το "Μετροσπόρ" (δε θέλω σάλια, ξέρετε ΠΡΩΤΟ, ΜΟΝΟ, ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ) ήταν σαν να μην... έγινε.
- Τι είπε σήμερα ο μέγας Οικονόμου, ναι ο κύριος συνάδελφος δίπλα στον Λυριτζή της ΝΕΤ; "Εδώ γίνεται χαμός και μόλις είπαμε κάτι για τα αθλητικά, τα μηνύματα πέφτουν βροχή". Τώρα το κατάλαβες, φίλε; Ο κόσμος θέλει αθλητισμό, γιατί είναι το μόνο πράγμα που μπορεί να ελπίζει ότι κάποια στιγμή θα χαρεί. Αργά ή γρήγορα, σου λέει, θα κάνω κι εγώ μία "καλή".
- Τι να περιμένει απ' την πολιτική, απ' την οικονομία, απ' τα πρόσφατα γεγονότα απ' τη διεθνή σκηνή (δεν πρόκειται να ξαναμιλήσω στον Σβίκα ή στον Γκέρσον); Απ' τις εξελίξεις για το περιβάλλον; Ντροπή, μόνο αυτό μπορεί να νιώθει...
- Για αυτό και οι αθλητικές εφημερίδες αυξάνονται και πληθαίνουν, και τα αθλητικά Μ.Μ.Ε.. Και δόξα τω Θεώ, θα αυξηθούν κι άλλο, γιατί ο κόσμος θέλει να διαβάζει, θέλει να ακούει. Θέλει να μαθαίνει, να βλέπει ωραίες φωτογραφίες, να διαβάζει ωραίες απόψεις (γκουχ, γκουχ, ή χα,χα), να παίζει στοίχημα, να ασχολείται γενικώς (άλλο αυτό όμως, κι άλλο να νομίζεις ότι επειδή πληρώνεις ένα ευρώ, έγινες και ρέκτης του "με τον παρά μου, γ... και την κυρά σου"). Αυτά θέλει ο κόσμος.
- Είπε και κάτι άλλο ο Λυριτζής στον μάλλον συνομίληκο συνάδελφο Πέτρο. "Γιατί δε λες για τη μεταγραφή Λαμπριάκου;". Σάστισε λίγο ο Πέτρος (τον οποία "πάμε" πολύ, χωρίς να το ξέρουμε το παιδί) και λέει "ε, αυτό έγινε χθες".
- Για τις ακροαματικότητες, πωλήσεις εφημερίδων, οικονομικά στοιχεία, καταγγελίες και άλλα, ίσως γράψω αύριο. Φτάνουν για σήμερα, πάω (να ακούσω) Σέρρες...
- Πατέρα, Χρόνια Πολλά θα ήθελα να σου πω ρε φίλε, κι ας μην είσαι εδώ... Κάπου εδώ κοντά θα είσαι...

Δεν υπάρχουν σχόλια: