Τέλος οι παράγοντες της Θεσσαλονίκης

Δεν υπάρχουν πλέον παράγοντες με την παλιά έννοια και η νέα που προσπαθούν να "λανσάρουν" κάποιοι, αυτή του... τεχνοκράτη (ετυμολογικά επικρατεί η τέχνη ή η... τεχνολογία) είναι άσχετη με το μπάσκετ, που θέλει "παλιά" γνώση, όπως και το ποδόσφαιρο, αφού ακόμη λειτουργούν με τους "παλιούς" μηχανισμούς...
Είναι δυνατόν, για παράδειγμα, να φεύγει ο Βασιλειάδης και ο Μούλα και να μη γίνεται στο "άψη - σβήσε" μια "μάζωξη" πέντε ανθρώπων που θα βάλουν από 20 χιλιάρικα και θα τους κρατήσουν; Πόσα είχαν να παίρνουν αμφότεροι; Διακόσια και οι δύο, διακόσια πενήντα; Πάρτε τώρα εκατό "ζεστά" και μετά εδώ είμαστε εμείς, να κάνουμε κι ένα συμφωνητικό για να είστε καλυμμένοι.
Έτρεχαν παλιά από βιοτεχνία σε βιοτεχνία κι από μαγαζί σε μαγαζί και μάζευαν σε σακούλες 100 και 200 εκατομμύρια και έπαιρναν ή κρατούσαν παικταράδες. Οι παλιοί τα θυμούνται. Θυμούνται τι γινόταν για να μείνει ο Γκάλης, ο Γιαννάκης κάθε καλοκαίρι, ο Φασούλας, τι είχε γίνει για να έρθει ο Λέβινγκστον στον ΠΑΟΚ. Έτσι ήταν οι παλιοί παράγοντες. Γι' αυτό και οι μισοί καταστράφηκαν, αλλά έκαναν το χαβά τους, έκαναν αυτό που ήθελαν και λίγοι το ήξεραν κιόλας.
Τώρα; Μαζεύτηκαν το βράδυ του Σαββάτου τριάντα άτομα και τι είπαν; Ότι ο Δρόσος τους διώχνει. Αυτό το ξέραμε. Μόνο ο Γιάννης Παπαδόπουλος έκανε μια πρόταση. Επί της ουσίας τι έκαναν για τους παίκτες; Τίποτα, πάνε οι παίκτες, φταίει ο Δρόσος, όλοι εντάξει. Κι ο ΠΑΟΚ ξεφτιλίζεται...
Τα ίδια και στον Άρη. Άφησαν μόνο του τον Τζεβελέκη. Και πού είναι οι άλλοι Αρειανοί; Κάποτε παρακαλούσαν τον Μιχαηλίδη να βάλουν κανά 50άρι εκατομμύρια. Θα μου πει κάποιος "ναι, αλλά πώς έφυγε η Γένεσις;". Μα κι αυτό για μένα δεν είναι παραγοντιλίκι. Οι τότε έβαζαν χρήμα, αλλά κουμάντο άφηναν κι έκανε ο Βεζυρτζής, ο Μιχαηλίδης, ο Χαίτογλου. Εντάξει, αυτοί ρωτούσαν, μιλούσαν, γινόταν απίστευτα ξημερώματα στα ξενοδοχεία, με ουίσκια και τσιγάρα, αλλά η απόφαση ήταν ενός. "Πάω να πάρω τον Λέβινγκστον τον παικταρά, δώσε 20 εκατομμύρια", "Πάρτα, είναι καλός;", "πετάει, θα τους σκίσει". Έτσι λειτουργούσαν οι τότε παράγοντες. Τώρα... Με το χέρι ανοικτό όποτε βλέπουν Υπουργό η Υφυπουργό, για όλα φταίει η Πολιτεία, για όλα φταίνε οι άλλοι, για όλα φταίνε οι φίλαθλοι μας που δεν έρχονται στο γήπεδο...
Γι' αυτό και η μπασκετομάνα κοντεύει να γίνει ασχετομάνα! Καλό ξημέρωμα!

Πάμε κατά... διαόλου - όλοι... τένις!

Αρχίζουν να δικαιώνονται οι εχθροί του μπάσκετ και αυτό με εκνευρίζει ιδιαίτερα. "Ποιο μπάσκετ", μου λένε, "δεν πουλάει". Πώς να μην το λένε με αυτά που γίνονται; Ο ένας διώχνει τους παίκτες, ο άλλος πουλάει τον έναν ψηλό και φέρνει άλλον, ο άλλος δεν είχε 30 χιλιάρικα για να πάρει έναν γκαρντ ακόμη.

Ντροπή, δηλαδή, για όλη τη μπασκετική οικογένεια, και για εμάς και για τους παράγοντες, και για τους μάνατζερ (καλά αυτοί τρίβουν τα χέρια τους τα τελευταία χρόνια, εδώ και νεοσσοί της δημοσιογραφίας έγιναν μάνατζερ και μπράβο τους, αφού βλέπουν πόσο ανίκανοι είναι οι παράγοντες μας - ή μάλλον άσχετοι με το μπάσκετ), για τους παίκτες (που κάποιοι μαζί με τους μάνατζερ "πατούν επί πτωμάτων" για κάποιο καλό συμβόλαιο, όπως συμβαίνει σε όλες τις δουλειές) και τους προπονητές (που και υπόλογοι είναι μερικοί απ' αυτούς, αφού γνώριζαν τις κινήσεις των διοικήσεων, και υπεύθυνοι για τραγικές επιλογές είναι άλλοι). Για όλους μας, και για τους δημοσιογράφους φυσικά... Για όλους...

* Τι θα γίνει τώρα; Να γίνει μια προσπάθεια απ' τον Δρόσο, εφ' όσον λέει ότι έστω και με το ζόρι θα μείνει για να μπορέσει να κρατήσει τον Βασιλειάδη...

* Εγώ, προσωπικά, περίμενα απ' τον Βασιλειάδη να δείξει ότι είναι αρχηγός του ΠΑΟΚ και πρώτος αυτός να μείνει. Όχι πρώτος να... φύγει. Επειδή όμως σίγουρα υπάρχει παρασκήνιο, και επειδή ακόμη δεν έχει πάρει σοβαρά λεφτά απ' το μπάσκετ, τον δικαιολογώ. Και καλά κάνει, αφού "κάτι βλέπει" πίσω απ' όλα αυτά...

* Η παρέλαση του Δρόσου στα ραδιόφωνα δε συνάδει με ασθενή εγχειρισμένο στο κεφάλι. Πληροφορίες μου λένε ότι δεν έκανε, τελικά, επέμβαση, παρά μόνο ακολουθεί φαρμακευτική αγωγή. Πρόεδρε, περαστικά...

* Τελικά η "μπίλια δεν κάθισε" όπως τα υπολόγιζε ο Δρόσος. Και δυστυχώς όπως τα υπολόγιζαν κι αυτοί που πανηγύριζαν όταν ήρθε.

* Η επιλογή του Μπετς αρέσει σε πολλούς. Εμείς επιμένουμε να περιμένουμε να τον δούμε στο παρκέ. Και δεν είμαστε σύμφωνοι με την πώληση του Σέκουλιτς. Τι θα γίνει, κάθε χρόνο θα πουλάει και παίκτες ο Άρης; Κάθε χρόνο θα παίρνει και θα πουλάει παίκτες; "Μονόπολι" μου θυμίζει...

* Περισσότερα το απόγευμα, απ' το άλλο pc, το πιο... γρήγορο!

Επί του πιεστηρίου

Κατ' αρχήν, μια εξήγηση. Το blog δεν είναι ειδησεογραφικό, άρα αν και θα το ήθελα, δεν δύναμαι να σας ενημερώνω άμεσα για τις ειδήσεις. Λυπάμαι, αλλά όσο κι αν το θέλω, δεν μπορώ λόγω φόρτου εργασίας στις εφημερίδες και στο ραδιόφωνο που εργάζομαι!
Όταν προλαβαίνουμε, θα "βάζουμε" και κάποια είδηση, αλλά το blog είναι για απόψεις και σχόλια. Και κανένα "πιπεράτο" παρασκήνιο... Φυσικά!

Πάντως, δε μπορώ να μην γράψω για την είδηση του ΠΑΟΚ, ότι ζήτησαν να φύγουν ο Μουλαομέροβιτς και ο... Βασιλειάδης! Μόλις άκουσαν την Ιωάννα Παπαδημητρίου να τους λέει ότι "όποιος θέλει να μείνει μέχρι τον Μάιο, τότε θα πληρωθείτε. Μέχρι τότε θα πάρετε έναν μισθό". Και οι δύο μετά ζήτησαν να λυθεί το συμβόλαιό τους! Αν προστεθεί και το ότι φεύγουν οι Ντιαρά, Γκρέγκορι, πάμε για διάλυση, έτσι δεν είναι;

Α, και κάτι για τον Άρη. Δύο είναι τα "καλά" ονόματα και δεν είναι αυτά που έχουν γραφεί. Θα τα διαβάσετε - ελπίζω να τα γράψει ο Σταμάτης, αφού τα "τσεκάρει" - αύριο στο "Μ". Ούτε ο Μπάντερ, ούτε ο φεράρι τεσταρόσα, ούτε ο Σάλιερς... Δύο άλλα ονόματα "αλίευσα" με τη βοήθεια ενός ποδοσφαιρικού συναδέλφου. Αλλά ποτέ δε ξέρεις έτσι όπως είναι η "αγορά". Ας κάνουμε λίγο υπομονή... Αυτά.

** Επι του "πιεστηρίου" (όντως): ο Άρης έκανε πρόταση στον γνωστό Άγγλο σέντερ Αντριου Μπετς (31, 2.16) που έπαιξε σε Ταού, ΑΕΚ, Μπανταλόνα, Κάχασολ και παράλληλα "εξετάζει" προτάσεις για τον Μπλάγκοτα Σέκουλιτς.

Αυτά μόνο στη Μπασκετομάνα γίνονται!

Τι ωραία περνάμε στη "μπασκετομάνα". Παραμονές κρίσιμων αγώνων για όλους, έστω και μεσοβδόμαδα, ασχολούμαστε με το αν φεύγουν βασικοί παίκτες των ομάδων, με το αν κάποιοι μάνατζερ μας έφεραν παίκτες "παλτά", με το αν υπάρχουν ψηλοί στην αγορά που να δέχονται να πάρουν 5000 το μήνα.
Έχουμε και λέμε: στον Άρη έχουν "ρίξει τους τόνους" για το θέμα της αλλαγής των παικτών, παραμονές του αγώνα με τον Ολυμπιακό. Και καλά κάνουν, αν και οι παίκτες, αν και ξένοι, δεν είναι "γκάου", πόσο μάλλον οι Έλληνες μάνατζερ τους. Τι νομίζετε, δε τα μαθαίνουν; Δε ξέρουν τι συμβαίνει και τι αναφέρεται για πιθανή αποχώρησή τους; Μήπως ο Μάρσαλ και ο Νέλσον δε ξέρουν ότι "κινδυνεύει" το συμβόλαιό τους; Για να μην αρχίσουμε να γράφουμε για "κουτσομπολιά" που αναφέρουν διάφορες διαφωνίες "εντός" της ομάδας σχετικά με το ξεκαθάρισμα του ρόστερ και σχετικά με τα οικονομικά...
Στον ΠΑΟΚ έμαθα ότι βγήκε στο ραδιόφωνο του "Έξτρασπορ" ο Δημήτρης Καλπάκης, μέλος του δ.σ. της ΚΑΕ και είπε ορισμένα φοβερά πράγματα. Ότι "οι μάνατζερ μας φέρανε παίκτες παλτά", παραμονές αγώνα της ομάδας! Μόνο στη μπασκετομάνα γίνονται αυτά. Εξ ου και η παρακάτω ανακοίνωση της ΚΑΕ ΠΑΟΚ, που αναφέρει χαρακτηριστικά:
"Από την ΚΑΕ ΠΑΟΚ διευκρινίζεται ότι οι σημερινές ραδιοφωνικές τοποθετήσεις του κ. Δημήτρη Καλπάκη, είναι αποκλειστικά και μόνο δικές του προσωπικές απόψεις και σε καμία περίπτωση δεν εκφράζουν τη Διοίκηση της ΚΑΕ ΠΑΟΚ, η οποία περιβάλλει όλα τα μέλη της ομάδας, όπως επίσης και τους εργαζόμενους στην ομάδα και το γήπεδο με απόλυτη εμπιστοσύνη".
Είπε μέχρι και για τους υπαλλήλους του γηπέδου ότι είναι "αφεντικά", είπε ότι οι δημοσιογράφοι είναι φίλοι των μάνατζερ (σ.σ. και φυσικά καμία παρέμβαση απ' τους συναδέλφους), είπε ότι έχει δωρίσει 5 τόνους πετρέλαιο και θα πάρει τα λεφτά πίσω απ' την ΚΑΕ (και καλά θα κάνει, αλλά ας μην μας το λέει τότε), με λίγα λόγια ξεσάλωσε ο Καλπάκης, παραμονές επαναλαμβάνω του αγώνα. Και βεβαίως έχει κάθε δικαίωμα όπως όλοι μας να λέει την άποψή του, και αν θέλετε καλά κάνει και "ξεφωνίζει" γιατί η κατάσταση αρχίζει να "χαλάει" επικίνδυνα, αλλά σαφώς και όταν είσαι μέλος μιας διοίκησης οφείλεις να ξέρεις και τα όρια του "ξεφωνητού". Και τα χρονικά, και τα πρακτικά. Δε μπορείς να λες τους παίκτες "παλτά"!
Η θέση μου για τον μπασκετικό ΠΑΟΚ είναι ότι άλλη μια χρονιά χάνεται. Κακά τα ψέματα. Δεν υπάρχει σωτηρία, εκτός αν γίνει καλά ο Δρόσος. Δεν έχω στοιχεία για το αν είναι ασθενής ή όχι, έχω δηλώσεις όμως όλων των παραγόντων του ΠΑΟΚ ότι είναι στην Αμερική, ότι έκανε εγχείριση και ότι τώρα αναρρώνει. Οπότε μη με "τσιγκλάτε" να γράψω πράγματα για την υγεία ενός ανθρώπου. Ντροπή...
Ας περάσουν οι αγώνες οι σημερινοί και θα δούμε τι θα γίνει...
* Καλά, αφού έφτασε στο σημείο ο Άρης να έχει στα χέρια του πρόταση για παίκτη που έχει 2.2 πόντους μέσο όρο και 14 λεπτά συνολικής συμμετοχής σε όλο το Ισπανικό πρωτάθλημα και να το συζητάμε, η κατάσταση έχει... ξεφύγει. Εντάξει, ένα σωρό Αμερικανάκια έχει το NBDL ρε παιδιά... Γιατί με το ζόρι να είναι κοινοτικός;
* Για τα νέα παιδιά τα έχουμε γράψει. Η εξέλιξη με τους τρεις της Λάρισας έρχεται δυστυχώς να μας δικαιώσει, αν και θα ήθελα να μιλήσω και με τους ίδιους για να μάθω τι ακριβώς συνέβη. Η δήλωση Αλεξανδρή ότι "χρειαζόμαστε ενίσχυση" δίνει λίγο "φως" στην υπόθεση.
* Μου το είπε ο αδερφός Μουρελής - το eurobasket.com έχει γκάλοπ για τον κορυφαίο Έλληνα μάνατζερ! Προηγούνται Δελημπαλταδάκης και Λου Διαμαντόπουλος. Κάτσε να μπω να ψηφίσω...
* Έφυγε ο Μάρκο Μίλιτς απ' την Ολύμπια Λιουμπλιάνας. Μια χαρά, έμπειρος, ολίγον "χτίστης" και "χτιστός".
* Πανηγυρίζουν στον Άρη για την απόφαση του Εφετείου. Και καλά κάνουν, αλλά απ' τον Ηρακλή λένε ότι έχει ακόμη πολύ δρόμο η υπόθεση. Η οποία φυσικά και δεν έχει τελειώσει, για να μη βιαζόμαστε. Μέχρι να τελειώσει ο Σοφοκλής θα έχει κρεμάσει τα παπούτσια του!

141 τρίποντα σε 5 ματς!

Ο Άρης έχει συνολικά στο πρωτάθλημα, μέχρι στιγμής 115 στα 325 τρίποντα! Δηλαδή ένα ποσοστό 35%. Και όμως συνεχίζει να σουτάρει αδιακρίτως.
Πιο αναλυτικά; Είχε 6 στα 29 με τον Πανελλήνιο το Σάββατο, ποσοστό 20%. Είχε 8/21 με τον Πανιώνιο, ποσοστό 38%, όταν και κέρδισε. Είχε 14/29, ποσοστό 48% μέσα στα Τρίκαλα, όταν και πάλι κέρδισε. Είχε 16 στα... 41 τρίποντα, όταν και έχασε απ' τη Μπνέι Χασαρόν, στο γνωστό καταστροφικό ματς, ήτοι ποσοστό 39%. Είχε 8 στα 21 (38%) με τον Πανελλήνιο, στο "Παλέ", όταν και έχασε με 72-77.
Πόσο μας κάνουν όλα αυτά, στους τελευταίους πέντε αγώνες; 141 τρίποντα! Θυμάμαι και τις δηλώσεις του Αντρέα Ματσόν, πριν το ματς με τον Πανελλήνιο, που έλεγε ότι "εφ' όσον έχουμε τέτοιο ποσοστό στα τρίποντα, θα ξαναπάρουμε αυτές τις προσπάθειες".
Ας μην αρχίσουμε να μετράμε τα ριμπάουντ των αντιπάλων, και σχολιάσουμε τη γενική εικόνα της ομάδας, που δε φαίνεται να έχει ένα σύστημα της προκοπής για τον καλύτερο σουτέρ της, που είναι ο Κλαρκ. Σκριν στην κορυφή και τρίποντο, δεν είναι σύστημα, το κάνουμε στο Ποσειδώνιο άνετα όλοι. Είναι η όλη φιλοσοφία που αρχίζει να μην αρέσει, όχι τόσο στην άμυνα, όπου φαίνεται ότι δεν υπάρχει διάθεση (γιατί όλοι ξέρουμε ότι η άμυνα είναι θέμα διάθεσης κυρίως), αλλά στην επίθεση. Οι ψηλοί δεν εμπνέουν, οι κοντοί δε βάζουν και ήρθαν αυτές οι ήττες. Το ζητούμενο είναι, πλέον, η νίκη με τον Ολυμπιακό. Ο οποίος κέρδισε με 40 πόντους διαφορά τον αγώνα με το Αιγάλεω, αλλά είναι κρίμα να συγκρίνουμε αυτούς τους αγώνες. Ούτε οι "ερυθρόλευκοι" είναι σε καλή κατάσταση. Έχουν όμως "μονάδες" που μπορούν να κάνουν τη διαφορά - ο Γκριρ με το σπαστικό αριστερό σουτ είναι η κυριότερη για μένα. Ο αγώνας με τον Ολυμπιακό είναι ιδιαίτερα κρίσιμος. Γιατί μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν εκτός έδρας αγώνες στην Αθήνα που θα κρίνουν πολλά.
* Αύριο στο "Μ" αξίζει τον κόπο να διαβάσετε μια είδηση σχετικά με τον αγωνιστικό σχεδιασμό του Άρη για τη συνέχεια της σεζόν.
* Χρόνια Πολλά, μπασκετάρα μας.... Σαν αύριο, 19/1, το... 1892, έγινε ο πρώτος αγώνας μπάσκετ στο κλειστό γυμναστήριο της YMCA στο Σπρίνγκφιλντ της Μασαχουσέτης. Ξέρετε, τότε που έβαλαν μια καρέκλα στον τοίχο, ή μήπως ένα καλάθι για ρούχα, και πετούσαν τη μπάλα μπας και μπει. Όπως κάνουν ορισμένοι φέτος που παίρνουν εκατομμύρια!

Και τώρα τρέχα Άρη μου

Ήθελα εδώ και καιρό να γράψω διάφορα για τον Άρη, αλλά δεν προλάβαινα. Ζητώ συγνώμη, φίλοι του μπάσκετ και δη του "αυτοκράτορα"! Άκουσα και εγώ όπως όλοι πιστεύω τον αγώνα του Άρη με τη Χασαρόν απ΄ το ραδιόφωνο. Άκουσα τον Σταμάτη να ωρύεται για μια φάση, που οι Ισραηλινοί καθυστέρησαν να περάσουν το κέντρο σε μια απ' τις τελευταίες επιθέσεις και μετά για ένα φάουλ που δεν δόθηκε, ή κάτι τέτοιο. Δυστυχώς δεν είχα τη δυνατότητα μέσα απ' αυτά τα νέα κόλπα που υπάρχουν στο Ίντερνετ για να δω και τον αγώνα τηλεοπτικά και όχι μόνο να έχω άποψη ραδιοφωνική και απ' αυτά που έγραψαν οι εφημερίδες και οι απεσταλμένοι τους.
Όταν, λοιπόν, μια ομάδα χάνει σε όλον τον αγώνα, έχει κάνει 41 τρίποντα (!!!) σε 40 λεπτά αγώνα και μόλις 20 δίποντα, έχει 34 βολές εκτός έδρας και ο αντίπαλος έχει 27 ενώ εσύ πίεζες, τότε είναι άξιο απορίας πόσο ΓΕΛΟΙΑ μπορεί να είναι μια διαιτησία. Επειδή όμως εκτιμώ πολύ τον Ματσόν και τον θεωρώ ΓΑΤΑ, σέβομαι την άποψη του και δεν την αμφισβητώ.
Αμφισβητώ όμως την ικανότητα των παικτών του Άρη να διαχειριστούν την κρισιμότητα του αγώνα με μια αδιάφορη ομάδα (έγραψα ότι δεν υπάρχει αδιάφορη Ισραηλινή ομάδα, και ποιος μου λέει ότι δεν υπήρξε και κάποιο 'πριμ΄ από άμεσα ενδιαφερόμενο;), αμφισβητώ την επιλογή της τεχνικής ηγεσίας να αφήσει τους παίκτες να σουτάρουν τρίποντα με απίστευτο ρυθμό (14 ο Τσαλδάρης, 9 ο Κλαρκ, σιγά ρε μάγκες, ποιοι είστε;).
Ας κάνει, λοιπόν, η διοίκηση την υπέρβαση, να ψάξει να βρει λεφτά για να πάρει έναν ψηλό - αν και δεν νομίζω ότι είναι η πανάκεια - για να μη χαθεί και φέτος η Ευρωλίγκα...
- Το ότι η ομάδα του Ματσόν δεν είναι καμιά ομαδάρα, το ξέρουμε. Το ότι έχει 11-2 στην Ελλάδα σαφώς και οφείλεται στο πάθος των παικτών και στην άμυνα. Μπορεί να μου πει, λοιπόν, κάποιος γιατί δεν υπήρξε τίποτα απ' όλα αυτά στο Ισραήλ;

Έχω και Media (σαγανάκι), λέγετε...

Τι να γράψω για την ήττα του Άρη; Ό,τι οι ψηλοί του Πανελληνίου έκαναν πάρτι; Τα είδατε όλοι. Ό,τι οι ξένοι του Άρη δεν υπήρχαν; Ό,τι ο καλύτερος παίκτης ήταν ο... Αγαδάκος, όσο μπορούσε το παιδί;
Και μετά θα λέτε ότι "να, εμείς το λέγαμε κι εσύ στηρίζεις τον Δαμιανίδη" (τ'ακούς, εορταζόμενε, πάλι τα ακούμε για πάρτη σου), αλλά εγώ πάλι θα σας πω ότι "χωρίς λεφτά δεν έρχεται ούτε ο Μπρέζετς (ε;)!".
Οπότε είναι δεδομένο ότι προτιμω να γράψω κάποια πράγματα γύρω απ' τον χώρο των Μ.Μ.Ε. που ξέρω ότι ορισμένοι τα γουστάρετε πιο πολύ, μερικές φορές, κι απ' το ίδιο το μπάσκετ!

- Ποια στελέχη κλήθηκαν σε συμφιλίωση από τα αφεντικά, μπας και δουν - όλοι μαζί - άσπρη μέρα; Τελικά βγήκαν απ' το γραφείο, αλλά μονομερώς χαμογελαστά...
- Πανηγυρίζουν αρκετοί που έμεινε ο Ιωαννίδης στην θέση του Υφυπουργού Αθλητισμού. Κι άλλοι που πήρε πόστο ο Γκιουλέκας. Κι ο Καλαφάτης. Που θα πάει για δήμαρχος, μετά, λέει ένα "πουλάκι". Πληροφορίες που θέλουν τον Καλαφάτη να έχει... ήδη αλλάξει αριθμό τηλεφώνου απ' τα "συχαρίκια" "φίλων" και "κολλητών" (κυρίως... ΠΑΟΚτσήδων), ελέγχονται.
- Αληθεύει ότι στη σύσκεψη που έγινε σήμερα στην Εισαγγελία Θεσσαλονίκης για τη βία στα γήπεδα προτάθηκε να σταματήσουν οι ολοένα και αυξανόμενες οπαδικές εκπομπές ενόψει των ντέρμπι που έρχονται; Ποια να ήταν άραγε η θέση των προέδρων;
- Κι όμως η ΕΣΗΕΜΘ μοίρασε στην χριστουγεννιάτικη γιορτή της ένα βιβλίο με θέμα... "η ιστορία του Αμερικανικού Λαού"! Πρόεδρε Μάκη, θα το διαβάσουμε και μετά θα γράψουμε το... έλεος.
- Ο ένας έβαλε τον διευθυντή του (πλύσου, ξυρίσου, ντύσου) να με πάρει τηλέφωνο, έχοντας προφανώς τη μύγα. Επειδή μάλλον με παρεξήγησε που του είπα προ καιρού κάποια πράγματα, για το καλό του, και συνεχίζει να εκτίθεται και αρχίζει και να με εκνευρίζει, από αύριο θα... εννοώ κι αυτόν! Σαλιάρη...
- Ο άλλος προτίμησε μέσω άλλων να αρχίσει τα γνωστά "πάλι ο μαλ... ξεφωνίζει". Γνωστός μαλ...
- Η ουσία είναι ότι το κείμενο εννοεί όλους τους αγαπητούς συναδέλφους που βαθιά μέσα τους νιώθουν το ασυμβίβαστο. Αν δεν το νιώθουν, το κείμενο δεν τους αφορά.
- Γιατί - τότε - μόλις γινόταν κάτι, τσουπ το ξεφωνητό έπεφτε. Τώρα μάλλον η συναλλαγή είναι μεγαλύτερη, οπότε είναι όλοι ευχαριστημένοι. Άρα το συμπέρασμα ποιο είναι; Οι παράγοντες έμαθαν να τους έχουν όλους "από κοντά". Κάτι είναι κι αυτό!
- Η μεταγραφή Λαμπριάκου είναι αυτή που φέρνει την αλλαγή ποδοσφαιρικού συντάκτη με άλλον, ή απλά επειδή ο πρώτος παίρνει μεταγραφή; Μα φυσικά το δεύτερο, ποια μεταγραφή Λαμπριάκου; Αφού την είχε το "Μετροσπόρ" (δε θέλω σάλια, ξέρετε ΠΡΩΤΟ, ΜΟΝΟ, ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ) ήταν σαν να μην... έγινε.
- Τι είπε σήμερα ο μέγας Οικονόμου, ναι ο κύριος συνάδελφος δίπλα στον Λυριτζή της ΝΕΤ; "Εδώ γίνεται χαμός και μόλις είπαμε κάτι για τα αθλητικά, τα μηνύματα πέφτουν βροχή". Τώρα το κατάλαβες, φίλε; Ο κόσμος θέλει αθλητισμό, γιατί είναι το μόνο πράγμα που μπορεί να ελπίζει ότι κάποια στιγμή θα χαρεί. Αργά ή γρήγορα, σου λέει, θα κάνω κι εγώ μία "καλή".
- Τι να περιμένει απ' την πολιτική, απ' την οικονομία, απ' τα πρόσφατα γεγονότα απ' τη διεθνή σκηνή (δεν πρόκειται να ξαναμιλήσω στον Σβίκα ή στον Γκέρσον); Απ' τις εξελίξεις για το περιβάλλον; Ντροπή, μόνο αυτό μπορεί να νιώθει...
- Για αυτό και οι αθλητικές εφημερίδες αυξάνονται και πληθαίνουν, και τα αθλητικά Μ.Μ.Ε.. Και δόξα τω Θεώ, θα αυξηθούν κι άλλο, γιατί ο κόσμος θέλει να διαβάζει, θέλει να ακούει. Θέλει να μαθαίνει, να βλέπει ωραίες φωτογραφίες, να διαβάζει ωραίες απόψεις (γκουχ, γκουχ, ή χα,χα), να παίζει στοίχημα, να ασχολείται γενικώς (άλλο αυτό όμως, κι άλλο να νομίζεις ότι επειδή πληρώνεις ένα ευρώ, έγινες και ρέκτης του "με τον παρά μου, γ... και την κυρά σου"). Αυτά θέλει ο κόσμος.
- Είπε και κάτι άλλο ο Λυριτζής στον μάλλον συνομίληκο συνάδελφο Πέτρο. "Γιατί δε λες για τη μεταγραφή Λαμπριάκου;". Σάστισε λίγο ο Πέτρος (τον οποία "πάμε" πολύ, χωρίς να το ξέρουμε το παιδί) και λέει "ε, αυτό έγινε χθες".
- Για τις ακροαματικότητες, πωλήσεις εφημερίδων, οικονομικά στοιχεία, καταγγελίες και άλλα, ίσως γράψω αύριο. Φτάνουν για σήμερα, πάω (να ακούσω) Σέρρες...
- Πατέρα, Χρόνια Πολλά θα ήθελα να σου πω ρε φίλε, κι ας μην είσαι εδώ... Κάπου εδώ κοντά θα είσαι...

Καλή χρονιά, πάλι το μπάσκετ θα μας σώσει

Τι ωραία χρονιά το 2008... Πέρασε όμως, και με υγεία ελπίζω να περάσει για όλους μας και το 2009. Χαίρομαι που είμαστε και πάλι μαζί, ελπίζω να μου συγχωρήσατε που πήρα... τρεις ημέρες άδεια! Μα τι κλισέ πράγματα είναι αυτά;

Για πάμε...

- Νίκη Άρη επί Πανιωνίου. Με στιγμιότυπα και ρεπορτάζ εφημερίδων, και με όσους μίλησα, δεν μπορείς να βγάλεις ασφαλή συμπεράσματα. Η διαφορά, πάντως, τα λέει, όλα; Ο Άρης κερδίζει, οπότε όλα καλά. Και πέρσι με τον "κοιμίση" κέρδιζε, ή κάνουμε λάθος. Οπότε υπομονή για τα ματς με τους δύο μεγάλους. Αυτά θέλω να δω, όχι σαν εκείνο όμως του ΟΑΚΑ. Στα πλέιοφς θα κριθούν όλα, κάντε υπομονή...

-Ο ΠΑΟΚ κέρδισε τον Κολοσσό. Ε, και; Το θέμα θα ήταν αν έχανε. Έπαιξε καλά, έβαλε πάλι πόντους, αλλά ομάδα με "άσο" τον "Μούλα" και "δύο" τον Κωστάκη, τι θα έβαζε 65 πόντους, όπως βάζουν άλλοι; Γκουχ, γκουχ...

- Ο Ερμής Λαγκαδά έδιωξε τον Μπαξεβάνη. Τι ήθελαν εκεί στον Λαγκαδά, να πάρει το πρωτάθλημα; Όταν έκανε τις νίκες στην αρχή ήταν καλός; Εκτός αν συμβαίνει κάτι "εσωτερικά"...

- Τελικά ο Δρόσος έμεινε, έφυγε, θα μιλάμε με την Ιωάννα, με τον Κόρφα, με τον Καλπάκη, με ποιον; Εγώ, πάντως, θα μιλάω με τον Κλείτο, για να τα ξέρω όλα!

- Μαθαίνω ότι το γραφείο Τύπου του ΕΣΑΚΕ αυξάνεται και πληθύνεται. Τα συχαρίκια μας και στους άξιους συναδέλφους, και καλή χρονιά (χωρίς καμία ζήλια, μην αρχίσουμε τα ίδια πάλι)! Γάτα ο Βασίλης...

- Επειδή εμείς όταν ήμασταν Γραφείο Τύπου στον Ηρακλή μας είχαν ξεσκίσει διάφοροι (άλλοι με το δίκιο τους, άλλοι αδίκως, ή κομπλεξικώς, ανάλογα), τώρα ρωτούμε: Πόσο ασυμβίβαστο είναι να είσαι γραφείο τύπου και να ασχολείσαι με το ρεπορτάζ της ίδιας της ομάδας που ΣΕ ΠΛΗΡΩΝΕΙ για να είσαι στέλεχος της; Δε θέλω να μαλώσω, πάλι, με κανέναν συνάδελφο, απλά ας μου απαντήσει κάποιος, που να φορά παντελόνια, και ας μην αρχίσει τα "γκέι" ξεφωνητά. Τίποτα επί προσωπικού σε κανέναν, απλά μια ερώτηση κάνουμε, για όλα τα... αθλήματα! Οεο...

- Και φυσικά για τους αθεράπευτα μπασκετικούς, το σίγουρο είναι και το 2009 θα είναι μια απίστευτη μπασκετική χρονιά! Ας τη χαρούμε κι ας πηγαίνουμε σε όσο το δυνατόν περισσότερα παιχνίδια...

- "Ποιος Πανελλήνιος, ρε παιδιά"; Μόνο κανά τέτοιο να ακούσω...

- Όποιος μετρηθεί στις 8 Ιανουαρίου και δεν έχει πάρει πάνω από 5 κιλά, τουλάχιστον, κερδίζει έναν καφέ απ' τα χεράκια του Αντώνη στο "Μ"!

- Πολύ "κρύα" τα πράγματα στα media της Θεσσαλονίκης, αν και τα περίμενα αλλιώς. Οι δουλειές πηγαίνουν καλά για όλους, αυτό είναι το καλύτερο. Δόξα τω Θεώ, να λέμε. Ή τον Γκάλη, όπως λένε κάποιοι!