Καλημέρα και καλή εβδομάδα σε όλους...
Ξέρω ότι πολλοί περιμένατε να γράψουμε μετά το κάζο του Σαββάτου για τον Άρη, μετά την "σκοτεινή" πώληση της ΚΑΕ ΠΑΟΚ, μετά το φάιναλ φορ της Ευρωλίγκα. Δυστυχώς δεν... προλάβαμε, γιατί το Σάββατο γινόταν χαμός με τα της πώλησης του ΠΑΟΚ και της ήττας του Άρη, οπότε πού χρόνος για το αγαπημένο μας "μπλογκ", ενώ την Κυριακή η όμορφη Βικτώρια είχε την τιμητική και τι καλά που θα ήταν να την είχε κάθε μέρα!
Σήμερα, Δευτέρα, ανοίγω τα μέιλς και βρίσκω καμιά πενηνταριά, μισά από Αρειανούς, μισά από ΠΑΟΚτσήδες (και όχι ΠΑΟΚτζήδες ή Μπαοκτζήδες). Όλοι ανήσυχοι, όλοι σε επίπεδο... οργής, όλοι σε κατάσταση έκρηξης. Εμείς, ως συνήθως, προσπαθούμε να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας. Δεν είναι (δημοσιογραφική, γιατί ο οπαδός μπορεί να κάνει ό,τι θέλει, να λέει ό,τι θέλει, να εκφράζεται όπως θέλει) μαγκιά να ξεφωνίσεις τον Χέρμπερτ ή τον Πανελούδη, τώρα που όλοι τους ξεφωνίζουν. Οπότε κάποιοι προσπαθούν να γίνουν μάγκες ξεφωνίζοντας εξ αρχής, οπότε σου λέει "ή θα δικαιωθώ ή θα πω ότι ήταν κωλόφαρδος". Έλα όμως που η δική μας φιλοσοφία είναι πως οι ομάδες μας χρειάζονται στα δύσκολα, γιατί στα εύκολα όλοι κάνουν τους μάγκες (που λέγαμε) κι όλοι ψάχνουν προσκλήσεις (σας θυμίζει τίποτα;). Στα δύσκολα, το πολύ να στείλουν κανά μέιλ, να πάρουν τηλέφωνο στον Ραπτόπουλο ή να μαλώνουν στο καφενείο - μπαρ με τους φίλους τους.
Για την 'ταμπακέρα": κατά τη γνώμη μου, για δύο λάθη είναι υπόλογος ο Χέρμπερτ, σε σχέση με τον αγώνα με το Μαρούσι.
1) η χρησιμοποίηση του Ουάσιγκτον, παρά τα "παπαγαλάκια" που τον αβαντάρουν, ενώ για μένα το παιδί δεν κάνει για ευρωπαϊκό μπάσκετ, μπορεί να κάνω και λάθος, αλλά δυστυχώς με δικαιώνει
2) ο παραγκωνισμός του Ηλιάδη και η εμμονή στον Τσαλδάρη, που κάνει "κοιλιά" τον τελευταίο καιρό.
Αυτά είναι πολύ πρόσκαιρα λάθη - το μεγαλύτερο ήταν το στήσιμο μιας ομάδας χωρίς σέντερ και με αλλαγή ενός πολύ βασικού παίκτη στο "ροτέισον" του Άρη τα τελευταία χρόνια, του Κάστλ, με τον 23χρονο μεν Ντάριους, αλλά με πολύ διαφορετικά αγωνιστικά στοιχεία. Ίσως να υπάρχουν πολλά άλλα, ίσως να βρείτε εσείς κι άλλα, αλλά εγώ θα περιμένω τον αγώνα το απόγευμα και μετά θα τα ξαναπούμε...
Όσο για τον ΠΑΟΚ; Η πληροφορία μου είναι ότι σύντομα οι μετοχές θα αλλάξουν μια και καλή χέρια. Για να δούμε, γιατί κρατάω μικρό καλάθι...
Να αγαπάτε το μπάσκετμπολ!
ΛΕΖΑΝΤΑ:
- Ο Θεός να βάλει το χέρι του, Δέσποτα...
- Εγώ είμαι ΑΕΚ, παιδί μου...
1 σχόλιο:
Καλημερα Κωστα!
Θα συμφωνησω σε αυτα που ειπες για το Χερμπερτ, αν και πιστευω οτι ειναι πταισματα, μπροστα στο κακιστο κοουτσαρισμα που κανει κατα τη διαρκεια του αγωνα. Θα μου πεις "ξερεις εσυ καλυτερα ή περισσοτερο μπασκετ απο αυτον?" και φυσικα η απαντηση ειναι οχι. Αλλα, υπαρχουν ωρες-ωρες καποια πολυ εξοφθαλμα παραλογα κατα τη διαρκεια του αγωνα. Π.χ. προχθες, η μπαλα ποσες φορες πηγε μεσα στο καλαθι? Ο Τερι ποσες φορες τροφοδοτηθηκε μες στη ρακετα? Γιατι δεν εβγαλε 1-2 συστηματα να εκμεταλλευτει τις δυνατοτητες miss-match που προσεφερε η χρηση του Μπουντουρη? Γιατι δεν εβαλε καθολου τον Παντελιαδη να πιεσει το Μιλισαβλιεβιτς στο α' ημιχρονο? Γιατι ειχε μεσα τον ανεκδιηγητο και εκενυριστικα soft Μοτολα? Γιατι δεν εδωσε εντολη να συνεχιστει η πιεση που εφερε το σερι στο 3ο δεκαλεπτο?
Τελος παντων... Αυτο που εμενα μου χτυπησε παρα πολυ ασχημα ειναι οτι οι παικτες δεν κατεθεσαν καθολου παθος και αποφασιστικοτητα. Μπηκαν αλαζονικα και μπλαζε, απορροια της κακιστης προετοιμασιας που εγινε, κυριως σε ψυχολογικο επιπεδο, πιστεψαν οτι με τη φανελα και το "φαντασμα" του Αυτοκρατορα, θα επαιρναν το ματς και δυστυχως αυτο το πληρωσαμε απο τη γατα που λεγεται Μαρκοπουλος...
Ελπιζω σημερα να κατεβουμε κατω και να κανουμε το αυτονοητο. Οπως εφεραν την ομαδα σε αυτο το σημειο, ετσι ΟΦΕΙΛΟΥΝ να τη βγαλουν απο αυτο το δυσκολο σταυροδρομι. Η εμπιστοσυνη και η στηριξη στις δυνατοτητες της ομαδας ειναι δεδομενες, η ανοχη ομως σε αναλογα φαινομενα δεν υπαρχει πλεον... Και για να αποφυγουμε αυτο το τρελο πισωγυρισμα, οφειλουμε να παρουμε το διπλο σημερα! Αλλιως, προβλεπεται δυσκολο καλοκαιρι...
Δημοσίευση σχολίου