Πέρασαν δύο ημέρες σχεδόν απ' το ντέρμπι του Άρη με τον ΠΑΟΚ και δεν είχαμε την ευκαιρία να αναλύσουμε το τι είδαμε. Απλό ματς έγινε, απλά περιμέναμε κάτι παραπάνω απ' τον ΠΑΟΚ, που "πιάστηκε" στο τέλος να έχει εκνευριστεί απ' το ότι "ανέβαινε" η διαφορά και επειδή δεν έμπαιναν τα τρίποντα. Ο Ντρούκερ έκανε το αυτονόητο - για να μην νομίσει ότι τον έχουμε περί πολλού. Πόνταρε στην τακτική του σε δύο παίκτες. Τους προφανείς - Παπαδόπουλος και Γκρέι. Ο ένας είναι η δύναμη κοντά, όπου μπορεί να φθείρει τους ψηλούς με φάουλ και να σκοράρει εύκολα αν δεν τον πιέζουν, οπότε με ένα "νταμπλ τιμ" θα του αφαιρέσει τη μπάλα απ'τα χέρια, και το ίδιο και με τον Γκρέι, που μπορεί να μην είναι ο παικταράς, αλλά κανά ντράιβ μπορεί να το κάνει και να βάλει και κανά πενετρέισιον σουτ απ'τα 5 μέτρα. Τον σταμάτησε με τον ίδιο τρόπο. Παγίδα και να φύγει η μπάλα απ'τα χέρια του.
Ο δε ΠΑΟΚ του Σούλη έκανε το λάθος να αφήσει τον Γκετσέφσκι να μαρκάρει τον Ταπούτο - είδατε όλοι τι έγινε - και να τον έχει... ψηλά στην επίθεση να κάνει σκριν στον Γκρέι ή στον όποιον κοντό, αντί να τον στείλει κι αυτόν χαμηλά και να φθείρει τον Ταπ που όλοι γνωρίζουμε ότι δεν είναι και τόσο της άμυνας σε βαριά κορμιά. Αντί να στείλει κάτω τον Σκοπιανό και μαζί να ξαλαφρώσει έτσι και τον Λάζαρο, έπαιζε με τους κοντούς και τον Τεο ψηλά και τον Λάζαρο εγκλωβισμένο χαμηλά να προσπαθεί να βρει τον ελεύθερο παίκτη. Οπότε σου λέει ο Ντρούκερ "να χάσω απ' τον Γιαννακίδη και τον Δέδα αποκλείεται, ψηλό δεν έχω για ένας εναντίον ενός, οπότε θα σταματήσω όπως μπορώ ομαδικά τον Λάζαρο". Δικαιώθηκε; Μάλλον, γιατί ο ΠΑΟΚ ήταν τόσο αργός και προβλέψιμος, που θα μας έπιανε ύπνος. Και δε το λέμε εμείς, το λένε πολλοί "μπασκετικοί" που έχουμε συζητήσει. Και δε λέμε ότι φταίει ο Σούλης, λέμε ότι η ομάδα χρειάζεται κι άλλη δουλειά. Είναι νωρίς ακόμη... * Για το παρασκήνιο με τον Σούμποτιτς, γιατί μόνο για την ομάδα δεν είπε "όχι", και το "τρύπημα" στον Ηρακλή θα γράψουμε αύριο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου