Τρίτη 15 Ιουνίου 2010
Τη μια μέρα έτσι, την άλλη...
Πρώτα ήθελε τον Γιούρι, αλλά επειδή μια εφημερίδα (δηλαδή το Μετροσπόρ) το έγραψε άρχισε να χάνει την πίστη του ότι οι "άλλοι" θα τον αφήσουν - τον Γιούρι - να πετύχει στην πιο δύσκολη προπονητική καρέκλα της Ελλάδας (μαζί με του Ολυμπιακού και μαζί με του ΠΑΟ, όταν φύγει ο Ομπράντοβιτς). Μετά σκέφθηκε τον Βλάνταν Βουκόισιτς, αλλά είδε και κάτι καλύτερο στον Κάρατζιτς, που πήγε περίφημα πέρσι με την Χέμοφαρμ, όχι όμως και φέτος. Έτσι ο Γιάννης Δαμιανίδης στράφηκε σε αυτόν που του πρότεινε ο... Μπλατ, λένε οι πληροφορίες (sic) στον Σαρόν Ντράκερ (όχι Ντρούκερ, αλλά θα ρωτήσω τη φίλη μου τη Μάρα και θα σας πω). Πώς όχι άλλωστε; Ο Ντράκερ ήταν συνεργάτης με τον Μπλατ, έχει καλό βιογραφικό (βάλτε στο wikipedia, δεν είναι ώρα για έρευνες άλλωστε, ήδη οι καλοί συνάδελφοι έχουν κάνει τη δουλειά) και είναι στο "στιλ Δαμιανίδη". Αμερικανοθρεμμένος, μοντέρνος μπασκετικός, low profile μεχρι στιγμής και με καλή γνώση της "αγοράς" των παικτών και δη των Αμερικανών (όλοι ξέρουμε τι γίνεται στο Ισραήλ, έτσι;). Ας τον δούμε, λοιπόν, τον Σαρόν...
* Ο Ηρακλής θέλει, λέει, τον Βεργίνη. Ο Δημήτρης τη μόνη πρόταση που έχει βαλθεί να σκεφθεί καλά είναι τη δική μου για το... 3on3 του ΠΣΑΚ. Άλλωστε, για τον Ηρακληδέα Βεργίνη το έχει γράψει η "Στοά" εδώ και είκοσι μέρες, μπορεί και παραπάνω. Άρα: το γράψαμε; Ισχύει! (γέλια).
* Μαζί θέλει, λέει, και τον Ντιόντε Κρίστμας, έναν καλό Αμερικανό που έπαιξε 13 ματς στο Ισραήλ. Το "καλός" "κολλάει" απ' το τι έκανε στο Κολέγιο - λέγε με Τεμπλ. 19 πόντάκια μέσο όρο δεν είναι άσχημα. Αλλά δεν είναι και ο μόνος εκεί. Αλλά δεν έχει διοίκηση ο Ηρακλής, ίσως να μην έχει και προπονητή, οπότε...
* Φανταστείτε τετράδα στα γκαρντ Κρίστμας, Βεργίνη, Γκαγκαλούδη (λέμε τώρα), Καστλ κι έναν ακόμη ξένο! Παπάδες (...θα χρειαστούν κάθε Παρασκευή!). Τα λέμε κι αύριο (λέμε τώρα)...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου