Νέα Ευρωλίγκα ενόψει και τα μεταξωτά βρακιά θέλουν και επιδέξιους πωπούς. Έτσι δεν είναι; Μόνο θα τα ονειρευόμαστε τα σαλόνια; Δεν πρέπει να έχουμε έτοιμο κι ένα "κοστουμάκι", μην πάμε και μας πούνε "καρεκλάδες".
Ναι, αλλά δεν πρέπει να μάθουμε ποιοι άλλοι θα είναι; Αν είναι τίποτα χειρότεροι κιτσάτοι σουρουκλεμέδες της γαλλικής και της ρωσικής μπουρζουαζίας, τι να κάνει το ελληνικό "ανφάν γκατέ"; Αδιάβαστο να πάει; Έχουμε και λέμε: δυο Ισπανοί, Πορτέλα - Μπερτομέου μαλώναν σε ξένο αχυρώνα...
Ο ένας κάποτε ήταν εργοδότης του άλλου, τώρα ο άλλος έγινε σοφότερος του ενός. Πληρώνεται απ' τις ομάδες, απ' την Ευρωλίγκα, πληρώνει τον εαυτό του, δηλαδή (τι μου θυμίζει αυτό, τι μου θυμίζει αυτό).
Πρόταση Πορτέλα για τη νέα Ευρωλίγκα (όσο μπορούμε πιο απλά): συμμετοχή 30 ομάδων (22 από απευθείας και άλλες 8 από προκριματικά) και ταυτόχρονη επέκταση της διοργάνωσης σε χώρες, όπου μέχρι τώρα δεν υπήρχε εκπροσώπηση. Τέσσερις θέσεις για την Ελλάδα...
Πρόταση Μπερτομέου: 24 ομάδες. μόνιμα εγγυημένα συμβόλαια (μάξιμουμ 13), συμμετοχή οκτώ ομάδων μέσω των εθνικών πρωταθλημάτων, απευθείας πρόκριση για τον νικητή του Eurocup και ίσως άλλες δυο θέσεις, μέσω προκριματικών. Ίσως (έτσι δε γίνεται δουλειά) και συμμετοχή στην Ευρωλίγκα του πρωταθλητή, ή του φιναλίστ στον τελικό, ομάδας από τις λεγόμενες ισχυρές χώρες (Ισπανία, Ελλάδα, Ιταλία) η οποία δεν συμπεριλαμβάνεται στο γκρουπ με τα εγγυημένα συμβόλαια.
Οι μεγάλες ομάδες θέλουν την πρόταση Μπερτομέου. Λογικό είναι, άλλωστε. Μόνο που έτσι θα χάσει ακόμη περισσότερο το "ζουμί" του το ντόπιο πρωτάθλημα. Κρίμα δεν είναι;
2 σχόλια:
Apo http://superbasket.gr/?c=310&a=111082
Επειδή σε πολλούς είναι δυσνόητο το νέο σχέδιο Μπερτομέου θα προσπαθήσουμε να σας το εξηγήσουμε όσο πιο απλά γίνεται για να καταλάβετε τι θα ισχύει απ’ εδώ και στο εξής στην Ευρωλίγκα.
Δεκατρείς ομάδες θα έχουν κλειστό συμβόλαιο κι αυτές θα είναι ο Παναθηναϊκός, ο Ολυμπιακός, η ΤΣΣΚΑ Μόσχας, η Μακάμπι Τ.Α., η Ρεάλ Μ., η Μπαρτσελόνα, η Ταού, η Μάλαγα, η Σιένα, , η Ζαλγκίρις, η Εφές Πίλσεν, η Φενέρμπαχτσε/Ούλκερ και μάλλον η Ρόμα αφού εξαρτάται από το φετινό ράνκινγκ.
Απ’ εκεί και μετά οχτώ ομάδες θα παίρνουν θέση στους ομίλους κάθε χρόνο και η κάτοχος του ULEB Cup. Οι δυο θέσεις που μένουν για να συμπληρωθούν θα προκύπτουν μέσα από προκριματικό γύρο στον οποίο θα συμμετέχουν οχτώ ομάδες (εφτά βάσει του σχετικού πίνακα που ακολουθεί και μια ομάδα με wild card).
Σας παραθέτουμε τον πίνακα από τον οποίο θα προκύπτουν κάθε χρόνο οι οχτώ ομάδες που θα προσθέτονται στις 13 με τα κλειστά συμβόλαια και οι οχτώ του προκριματικού γύρου.
ΧΩΡΑ ΠΡΩΤΑΘ ΦΙΝΑΛΙΣΤ ΤΡΙΤΟΣ
ΙΣΠΑΝΙΑ 1 13 19
ΙΤΑΛΙΑ 2 14 20
ΕΛΛΑΔΑ 3 15 21
ΡΩΣΙΑ 4 16
ΓΑΛΛΙΑ 5 17
ΤΟΥΡΚΙΑ 6 18
ΛΙΘΟΥΑΝΙΑ 7 25
ΣΕΡΒΙΑ 8 26
ΚΡΟΑΤΙΑ 9 27
ΣΛΟΒΕΝΙΑ 10
ΓΕΡΜΑΝΙΑ 11
ΠΟΛΩΝΙΑ 12
ΒΕΛΓΙΟ 22
ΛΕΤΟΝΙΑ 23
ΟΥΚΡΑΝΙΑ 24
ΙΣΡΑΗΛ 28
ΤΣΕΧΙΑ 29
ΟΛΛΑΝΔΙΑ 30
Τι ακριβώς ισχύει; Όταν ολοκληρωθούν όλα τα πρωταθλήματα η Ευρωλίγκα θα βλέπει τις τελικές κατατάξεις και θα συμπληρώνει τις ομάδες. Αν για παράδειγμα στην Ισπανία πρωταθλήτρια ομάδα είναι κάποια εκτός Ρεάλ, Μπαρτσελόνα, Ταου και Μάλαγα, π.χ. η Μπανταλόνα τότε αυτόματα θα γίνεται η 14η ομάδα. Εδώ να σημειωθεί ότι κάθε χώρα έχει ως ανώτατο όριο ομάδων τις πέντε. Αν πρωταθλήτρια είναι μια εκ των τεσσάρων τότε η σειρά πηγαίνει στην Ιταλία. Αν η πρωταθλήτρια της Ιταλίας είναι μια ομάδα που έχει ήδη κλειστό συμβόλαιο τότε προχωράμε στην Ελλάδα και ου το καθεξής.
Βάσει λογικής και δυναμικότητας ομάδων οι οχτώ ομάδες που προσθέτονται στις 13 θα είναι η πρωταθλήτρια Γαλλίας, η πρωταθλήτρια Σερβίας, η πρωταθλήτρια Κροατίας, η Πρωταθλήτρια Σλοβενίας, η πρωταθλήτρια Γερμανίας, η πρωταθλήτρια Πολωνίας, η δευτεραθλήτρια Ρωσίας και η δευτεραθλήτρια Γαλλίας.
Βάσει λογικής, αν μια ελληνική ομάδα εκτός Ολυμπιακού ή Παναθηναϊκού τερματίσει δεύτερη έχει πολλές πιθανότητες να μπει στους ομίλους, αλλά δεν είναι σίγουρο. Πως προκύπτει αυτό; Στην περίπτωση που από τις χώρες με τις ομάδες που έχουν κλειστά συμβόλαια οι πρωταθλήτριες είναι ομάδες που δεν ανήκουν σ’ αυτή την κατηγορία ή ακόμα και οι δευτεραθλήτριες, δηλαδή σε Ισπανία και Ιταλία που προηγούνται τότε ακόμα κι αν για παράδειγμα ο Άρης ή ο Πανιώνιος είναι η δεύτερη ομάδα του ελληνικού πρωταθλήματος τότε θα πάνε στον προκριματικό και όχι στους ομίλους.
Το δεδομένο ότι η τρίτη ελληνική ομάδα αν δεν είναι στην πρώτη ή τη δεύτερη θέση τότε δεν έχει καμία τύχη να είναι κατευθείαν στους ομίλους της διοργάνωσης.
Πως θα συμπληρωθούν οι οχτώ ομάδες που θα μετέχουν στον προκριματικό γύρο; Και πάλι βάσει του σχετικού πίνακα ο οποίος είναι κυλιόμενος. Δηλαδή αν ακολουθήσουμε το προηγούμενο παράδειγμα μας τότε στους προκριματικούς θα είναι βάσει λογικής ο τρίτος της Ιταλίας, ο τρίτος της Ελλάδας, ο πρωταθλητής Βελγίου, ο πρωταθλητής Λετονίας, ο πρωταθλητής Ουκρανίας, ο πρωταθλητής Ισραήλ και ο πρωταθλητής Τσεχίας, ενώ η όγδοη ομάδα θα αγωνίζεται με wild card και μπορεί να είναι ακόμα και ελληνική αν πληροί τις προϋποθέσεις. Να έχουμε δηλαδή τέσσερις ομάδες στην Ευρωλίγκα.
Δυστυχώς η Ευρωλίγκα πάει από το κακό στο χειρότερο και τώρα κάποιοι που την θεωρούσαν πανάκεια συνειδητοποιούν ότι η Uleb και η «νέα» Ευρωλίγκα δεν αποτελούν τη λύση στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ. Οδηγεί στην γιγάντωση των μεγάλων και στην συρρίκνωση των μικρών. Όταν ο Άρης ήταν στο άρμα της Fiba το γούσταρα γιατί φοβόμουν αυτό ακριβώς που έγινε και γιατί έβλεπα το διαφορετικό πρίσμα που η Fiba έβλεπε το ευρωπαϊκό μπάσκετ και τις ελληνικές ομάδες. Η Ισπανία θα έχει 4-5 ομάδες όσες η Ελλάδα και η Ιταλία μαζί. Η Uleb και η γάτα ο Μπερτομέου δούλευαν για την Ισπανία και να τα αποτελέσματα. Η μεγάλη Ευρωλίγκα θα γίνει σταδιακά ένα κλειστό πρωτάθλημα για τους λίγους και εκλεκτούς (και κυρίως Ισπανούς). Ακόμα και να μην πάρει τυπικά την μορφή κλειστής λίγκας ακριβώς έτσι θα εξελιχθεί με πάνω από τις μισές συμμετοχές «κλεισμένες» από πριν. Θα έχουν 4-5 κομπάρσους να συμπληρώνουν τους ομίλους και γεια σας. Και όσοι βιαστούν να πουν, η ευρωλίγκα θα σου ανοίξει πόρτες, από κομπάρσος σταδιακά θα εδραιωθείς και θα ανεβαίνεις είναι θύμα τεράστιας πλάνης. Τα «πακέτα» θα τα παίρνουν οι λίγοι. Ο βασικός λόγος που ήταν ο οικονομικός για την μεταπήδηση στην Uleb έχει καταρριφθεί προ πολλού… Ως Έλληνες έπρεπε να στηρίξουμε την Fiba μόνο και μόνο γιατί εκεί είχαμε τις «άκρες» μας. Και όσοι κατηγορούν για αλαζονεία την Fiba ας φανταστούν πως θα εξελιχθεί η Uleb μόλις φτάσει την ηλικία της Fiba…
Αυτά τα ολίγα, το μέλλον φαντάζει δυσοίωνο…
Δημοσίευση σχολίου