Ποιος έκανε το λάθος;

Δείτε πως κερδίζει η Παρτιζάν την Τσιμπόνα και πείτε ποιος φταίει:

1) ο προπονητής που δεν είπε να μαρκάρουν την πρώτη πάσα

2) οι παίκτες που είναι επαγγελματίες και με τόση εμπειρία πανηγύριζαν τη νίκη

3) ο σκηνοθέτης που πανηγύριζε κι αυτός και δεν "έπιασε καλά" το πλάνο

Καιρός ήταν...

Ο "Ερασιτέχνης" Ηρακλής

Στα επικοινωνιακά θέματα έχουμε ξαναγράψει ότι οι ομάδες μας θέλουν πολύ δουλειά ακόμη. Ευτυχώς σε κάποιες ομάδες υπάρχουν κάποιοι επαγγελματίες που ξέρουν καλά τη δουλειά τους και φροντίζουν – υπάρχουν και οι εξαιρέσεις – να μην εκτίθενται οι ομάδες... Γιατί γι' αυτό, άλλωστε, πληρώνονται...
Βεβαίως πάντα εχθρός του καλού είναι το καλύτερο. Πάντα ο δημοσιογράφος θέλει το “κάτι παραπάνω”, αλλά δεν το θέλει για την πάρτη του. Το θέλει για τον αναγνώστη του, γιατί είναι η δουλειά του. Το θέλει για να έχει ένα, κατά τη γνώμη του, πλήρες ρεπορτάζ.
Φτάσαμε, λοιπόν, σε έναν σύλλογο μεγάλο, όπως ο Γυμναστικός Σύλλογος “ο Ηρακλής”, που διοικείται από ανθρώπους που όταν τους ρωτάς τι γίνεται σου απαντούν: “δεν ξέρω, τώρα γύρισα απ' τη δουλειά”, να μας παραπέμπουν σε ένα σάιτ για να ενημερωνόμαστε...
Δεν είπε κανείς στον αξιότιμο φίλο που κάνει τον διευθυντή εκεί ότι όταν θες να κάνεις τη δουλειά του γραφείου Τύπου, που δεν είναι η δική σου, θα πρέπει να την κάνεις καλά. Το “χύμα” στον Ηρακλή πρέπει να πεθάνει. Η ενημέρωση στους δημοσιογράφους είναι πράγμα ιερό, αν δεν το έχουν καταλάβει οι παροικούντες του Κατσανείου.
Κι ας τα ρίχνουν στους δημοσιογράφους, είναι γνωστή η παρελκυστική τους “πολιτική”. Ο κόσμος όμως έχει καταλάβει ότι απλά, παιδιά, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ. Φτάνει τόσα χρόνια η προχειρότητα στον Ηρακλή, φτάνει...
Για να μην αρχίσουμε να λέμε πως στο “μπάνερ” του εν λόγω σάιτ υπάρχουν 1468 φωτογραφίες του βόλει, με τον γνωστό πολυνίκη προπονητή που θα επιστρέψει(;) αντί του νυν, και 1(μία) του μπάσκετ με έναν Τσαμάτο απ' τον... Σεπτέμβριο του 2009. Πάλι να τα λέμε;
Για να μην πούμε ότι στα “links” έχουν ένα... ιδιωτικό σάιτ (λες να έχουν κανένα συμφέρον; Σίγουρα όχι) πάνω απ' το τμήμα... καλαθόσφαιρας, τα... 100 χρόνια του Συλλόγου, και ένα σωρό άλλα τμήματα. Αλλά το ιδιωτικών συμφερόντων σάιτ, πάνω απ' όλα. Μπράβο, παιδιά, εύγε...
Χίλιες φορές η πρόταση του Θέου που αφορά σε όλα τα τμήματα: τέλος οι έφοροι που βάζουν τα παιδιά τους στα τμήματα για να μπουν στις πανελλήνιες, και μετά όταν μεγαλώσει το παιδί φεύγουν απ' το τμήμα, τέλος οι “ρομαντικοί” και καλά Ηρακλειδείς. Στελέχη σε όλα τα τμήματα, για τα οποία θα μπορείς εσύ σαν διοίκηση να έχεις και απαιτήσεις.
“Σε πληρώνω, φίλε, πού είναι τα αποτελέσματα σου;”. Χίλιες φορές η πρόταση του Θέου, με όλα αυτά που γίνονται. Με δύο άτομα, που πληρώνονται, συν τον διευθυντή είναι τώρα ο “ερασιτέχνης” (τι τίτλος κι αυτός) Ηρακλής και πάλι “ερασιτέχνης” επικοινωνιακά. Με διαλυμένα τα μισά τμήματα, φεύγουν και ξεφωνίζουν οι έφοροι, οι παίκτες και οι παίκτριες και περιμένει ο κόσμος του Ηρακλή να πάρουν και τις... μετοχές της ΠΑΕ; Γέλια και κλάματα στο kousis@metrosport.gr!

Οι Λέικερς 2-0 τους Θάντερ

Οι γηπεδούχοι είχαν τον πρώτο λόγο στα παιχνίδια του ΝΒΑ. Αναλυτικά:

ΛΕΪΚΕΡΣ (2)-ΟΚΛΑΧΟΜΑ (0) 95-92

Ο Κόμπι Μπράιαντ πέτυχε 15 από τους συνολικά 39 πόντους του στη τέταρτη περίοδο και οι Λέικερς λύγισαν την αντίσταση της Θάντερ με 95-92, με τον φόργουορντ των φιλοξενούμενων Τζεφ Γκριν να αστοχεί σε σουτ τριών πόντων με την εκπνοή της αναμέτρησης. Η Θάντερ προηγήθηκε τρεις φορές στα τελευταία λεπτά, όμως εκεί μέτρησε η εμπειρία των πρωταθλητών.
Λέικερς: Μπράιαντ 39, Φίσερ 5, Μπάινουμ 6, Αρτέστ 6, Γκασόλ 25, Όντομ 4, Φάρμαρ 5, Μπράουν 6, Ουόλτον, Πάουελ
Οκλαχόμα: Σεφολόσα 7, Ουέστμπρουκ 19, Κρστιτς 10, Γκριν 12, Ντουράντ 39, Ιμπάκα 6, Μέινορ 4, Κόλισον 2.

ΦΙΝΙΞ (1)-ΠΟΡΤΛΑΝΤ (1) 119-90

Οι Σανς ανέκαμψαν γρήγορα μετά την ήττα στον πρώτο αγώνα. Με τον Ρίταρντσον να πετυχαίνει 29 πόντους επικράτησαν εύκολα των Μπλέιζερς με 119-90 κάνοντας το 1-1. Πολύ καλός και ο Γκραντ Χιλ με 20 πόντους, ενώ από την ομάδα του Πόρτλαντ ξεχώρισε ο Ουέμπστερ με 16 πόντους.
Φίνιξ: Ρίτσαρντσον 29, Νας 13, Κόλινς 2, Στουντεμάιρ 18, Χιλ 20, Φράι 3, Άμουντσον 4, Ντράγκιτς 8, Μπαρμπόσα 9, Ντάντλεϊ 4, Τζόουνς 5, Κλαρκ 4.
Πόρτλαντ: Μίλερ 12, Φερνάντεθ 5, Κάμπι 6, Όλντριτζ 11, Μπατούμ 12, Ουέμπστερ 16, Μπέιλες 9, Χάουαρντ 4, Κάνιγχαμ 4, Μιλς 6.

ΒΟΣΤΩΝΗ (2)-ΜΑΪΑΜΙ (0) 106-77

Ο Γκλεν Ντέιβις κάλυψε με τον καλύτερο τρόπο το κενό του Κέβιν Γκαρνέτ και οι Σέλτικς έφτασαν άνετα στο 106-77 επί της Χιτ. Ο δυναμικός πάουερ φόργουορντ πέτυχε 23 πόντους και μάζεψε 8 ριμπάουντ και μαζί με τον πολύπειρο Ρέι Άλεν (25π.) ήταν οι κορυφαίο των νικητών. Ο Ουέιντ με 29 πόντους ξεχώρισε από το Μαϊάμι.
Βοστώνη: Ρόντο 8, Ρ. Άλεν 25, Πέρκινς 13, Πιρς 13, Ντέιβις 23, Ουάλας 6, Ουίλιαμς 2, Τ. Άλεν 4, Φίνλεϊ 3, Ρόμπινσον 7, Ντάνιελς 2.
Μαϊάμι: Ουέιντ 29, Αρόγιο 4, Ο' Νιλ 2, Ρίτσαρντσον 5, Μπίλσι 13, Χάσλεμ 8, Ράιτ 2, Τσάλμερς 10, Άντονι 2, Τζόουνς 2.

ΑΤΛΑΝΤΑ (2)-ΜΙΛΓΟΥΟΚΙ (0) 96-86

Για πρώτη φορά εδώ και 40 χρόνια οι Χοκς βρίσκονται να προηγούνται με 2-0 σε μια σειρά των πλέι οφ. Το πέτυχαν αυτό χάρη στη νέα νίκη επί των Μπακς με 96-86. Ο Τζος Σμιθ ήταν εντυπωσιακός με 21 πόντους, 14 ριμπάουντ και 9 ασίστ, ενώ σπουδαία εμφάνιση πραγματοποίησε και ο Τζο Τζόνσον με 27 πόντους. Από τους Μπακς πάλεψε ο Ιλιασόβα με 13 πόντους και 15 ριμπάουντ.
Ατλάντα: Τζόνσον 27, Μπίμπι 10, Χόρφορντ 20, Ουίλιαμς 11, Σμιθ 21
Κρόφορντ 5, Έβανς 2, Πακούλια
Μιλγουόκι: Σάλμονς 21, Τζένινγκς 9, Τόμας, Ντελφίνο 8, Μπα-α-Μουτ 8, Στάκχαουζ 15, Ιλιασόβα 13, Ρίντνουρ 6, Γκάτζουριτς 6.

(Πηγή: Basketnet.gr)

Κουμάντο κάνει ο Λιούμπο

Ξεκινήσαμε στο "Μετροσπορτ" μια νέα στήλη που αφορά τα διαιτητικά νέα της Θεσσαλονίκης και της Βόρειας Ελλάδας. Λέγεται "Τεχνική Ποινή" και είναι δεδομένο ότι έχει ήδη κεντρίσει το ενδιαφέρον των "γκρι", αλλά και όχι μόνο, γιατί δεν υπάρχει φίλαθλος που να θέλει να λέγεται "ενημερωμένος" ή "γνώστης", αν δεν κατέχει καλά και τα της διαιτησίας.
Αναδημοσιεύουμε, λοιπόν, τη σημερινή Τεχνική Ποινή και θα το κάνουμε κάθε φορά που θα υπάρχει στο "Μ", μετά το μεσημέρι όμως, για ευνόητους λόγους.


"Το τεράστιο ζήτημα που έχει προκύψει με τα ηλικιακά όρια στο ευρωπαϊκό μπάσκετ δείχνει, πέραν της αδυναμίας του μπάσκετ κάθε χώρας να καλύψει άμεσα και επαρκώς την αποχώρηση των καλών και έμπειρων διαιτητών, πως ποτέ δεν πρόκειται να γίνουμε... ΝΒΑ! Άλλο ζήτημα το αν το θέλουμε. Το ζήτημα είναι ότι εκεί, όποιος αξίζει, παίζει.

Πέραν του θρυλικού Ντικ Βαμπέτα, που είναι 75 χρονών και τρέχει σαν έφηβος. Η δικαιοσύνη στο μυαλό όλων μας αυτό επιτάσσει: ο καλύτερος κερδίζει, ο άξιος ανταμοίβεται. Το γιατί δεν πρόκειται να γίνει αυτό στην Ελλάδα και στην Ευρώπη έχει μια εξήγηση.

Δε λέμε ότι είναι το σωστό, αλλά είναι μια εξήγηση. Ας βγει όποιος διαφωνεί κι ας πει ότι “όχι, δεν είναι έτσι, είναι αλλιώς”. Η εξήγηση ακούει στο όνομα “Λιούμπο”, κι όπου “Λιούμπο” ο γνωστός μας Λιούμπομιρ Κότλεμπα, ο άνθρωπος που κάνει κουμάντο στη διαιτησία του μπάσκετ εδώ και χρόνια σε όλη την Ευρώπη.

Κι επειδή η στήλη έγινε για να πληροφορεί τους διαιτητές, αλλά και τους ανθρώπους του μπάσκετ, γενικότερα, ιδού τι βρήκαμε στο επίσημο σάιτ της ΦΙΜΠΑ. Με ημερομηνία 17 Μαρτίου δημοσιευμένο στο κεφάλαιο Regulations στο επίσημο Fiba.com θα βρείτε την εισήγηση της τεχνικής επιτροπής που έχει εγκριθεί... τώρα!

Και αναφέρει εκεί το όριο ηλικίας των 50 ετών, που είναι και το σημείο της “κόντρας” των “παλιών” Ελλήνων διαιτητών με την ΟΔΚΕ και την ΚΕΔ/ΕΟΚ. Και τι άλλο θα πρέπει να γνωρίζουμε; Ότι αυτή η απόφαση ΔΕΝ δεσμεύει κάθε οικεία Ομοσπονδία κάθε χώρας.

Αν για παράδειγμα, η Ολλανδία, η Τσεχία, η Αγγλία, η Λιθουανία και η Γαλλία (όπως έκαναν ήδη) “ανοίξουν” το όριο ηλικίας, η ΦΙΜΠΑ δεν απαγορεύει να παίζουν οι “υπερήλικες” διαιτητές. Η Ιταλία έκανε το όριο ηλικίας 60 χρόνια.

Εμείς, λοιπόν, λέμε ότι “ναι, να παίζουν οι νέοι διαιτητές, να δίνονται ευκαιρίες στο νέο “άιμα”, να δοκιμάζονται στα “βαθιά” όλοι”, αλλά όταν έχεις έναν Κουκουλεκίδη κι έναν Βορεάδη θεατές, χαμένος είσαι. Εσύ και το κυριότερο, το μπάσκετ... Η συνέχεια αύριο, γιατί η στήλη αποδεικνύεται μικρή..."

Φέρνει ο Τζέρι την... Άνοιξη;

Οι ατάκες του Τζέρι Μάσεϊ, ή για την ακρίβεια του Τζέι Μάσεϊ σύμφωνα με το προφίλ του στο Facebook, ξεσήκωσαν και πάλι τους Αρειανούς. Ο Τζέρι είναι πάντα αγαπητός στον κόσμο, και εδώ που τα λέμε και σαν παίκτης, σε όποια κατάσταση κι αν είναι τώρα (όπου επί δύο χρόνια είναι μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας αγωνιστικά), ταιριάζει στον Άρη. Το θέμα είναι άλλο, για εμάς: αξίζει τον κόπο τέτοια πρεμούρα, άλλη μια αλλαγή παίκτη, για μια σειρά τριών αγώνων και μετά τα πλέιοφς, που όπως όλα δείχνουν θα είναι με τον Ολυμπιακό ή ακόμη και τον
Παναθηναϊκό. Οπαδικά πολλοί θα πουν ότι αξίζει και έτσο το δεχόμαστε. Τεχνοκρατικά σαφώς και δεν ήταν απαραίτητη μια τέτοια προσθήκη αν δεν εγγυούνται τουλάχιστον μια μεγάλη αλλαγή προς το καλύτερο στο αγωνιστικό προφίλ. Αν, λοιπόν, ο Άρης μπορέσει να κρατήσει τον Μάσεϊ και για τον επόμενο χρόνο, τότε ναι, η κίνηση θα είναι σωστή και θα βοηθήσει ώστε του χρόνου να υπάρχει ένας «κορμός» και να μην αλλάζουν πάλι δέκα παίκτες. Και στο κάτω – κάτω ο Άρης είναι ένας μεγάλος σύλλογος που δεν μπορεί να περιορίζει τις επιλογές του σε
έναν παίκτη. Αλλά ο Μάσεϊ, είναι… Μάσεϊ!
* Ήδη τα χαρτιά, πάντως, προς Ομπραντόιρο μεριά, όπως μας ενημερώνει ο Σταμάτης, έχουν φύγει. Κι όπως γράφει ο ίδιος ο Τζέρι – Τζέι στον Ηλιάδη, «την άλλη εβδομάδα έρχομαι στον Άρη».
* Αλήθεια, ο Σάββας μπορεί να επιστρέψει του χρόνου στον Άρη; Εμείς, που δεν είμαστε και τίποτα, τον παίρναμε με τα «χίλια». Λέμε τώρα…
* Άρεσε το θέμα του Δημήτρη Πρίφτη – αν και θα μπορούσε να είναι καλύτερο «τεχνικά», δικό μας θέμα αυτό – και γι’ αυτό πολλοί φίλοι προπονητές εξέφρασαν ενδιαφέρον. Όχι μόνο για να δημοσιεύσουν κάτι ανάλογο, μια σκέψη τους ή μια τακτική, αλλά για να ενημερωθούν καλύτερα.
* Ο ΣΕΠΚ έχει ένα πολύ καλό σάιτ, με τακτικές και βίντεο, «βγάζει» και ένα περιοδικό, οπότε τα «εφόδια» είναι αρκετά. Το «Μ» όμως θα είναι «παρών» και σε αυτό το μπασκετικό «μετερίζι» για να δίνει «βήμα» στον Έλληνα προπόνητή.
* Και σύντομα και στους βετεράνους, τη ζωντανή ιστορία του μπάσκετ, που δεν πρέπει να την ξεχνάμε ποτέ! Λεπτομέρειες στο kousis@metrosport.gr!

Μono Aris, malaka!

Κέφια έχει ο Τζέρι...

Το διαβάσαμε στο basketblog απ' το νεαρό ταλέντο της μπασκετικής δημοσιογραφίας Θωμά και αξίζει τον κόπο. Δείτε το κι εσείς στο πασίγνωστο facebook και μετά πείτε μας αν είναι αληθινό "προφίλ", αν ο Τζέρι ξέρει να γράφει τόσο καλά greeklish και αν υπάρχει απάντηση στο ερώτημα γιατί όλοι οι αφροαμερικανοί έχουν τόσο... εύσωμες συζύγους! Μα όλοι...

Ιδού το λινκ στο "προφίλ" του Σάββα Ηλίαδη, όπου ο Τζέρι τον καλεί να πάνε μαζί στον Άρη!

http://www.facebook.com/profile.php?id=572008858#!/profile.php?v=wall&ref=ts&id=1629566738

Αξίζει τον κόπο-δείτε το!

Σίγουρα υπάρχει προβληματισμός στους Αρειανούς, χαρά στους φίλους του ΠΑΟΚ και προσμονή στους Ηρακλειδείς, αλλά αυτό το βίντεο αξίζει τον κόπο να το δείτε. Διαβάστε και το κείμενο και δε θα το μετανιώσετε!

Αυτή τη στιγμή οι απόλυτοι σταρ στο αμερικανικό επαγγελματικό μπάσκετ είναι οι Κόμπε Μπράιντ και ΛεΜπρον Τζέιμς, ίσως όμως σε μερικά χρόνια από τώρα να ανατείλει ένα νέο όνομα πάνω από τα παρκέ, αυτό του Τζέιλιν Φλέμινγκ. Ο λόγος για ένα 10άχρονο παιδί ύψους 1,5μ το οποίο έχει καταφέρει ήδη να τραβήξει πάνω του τα βλέμματα αρκετών σκάουτς ομάδων του NBA αλλά και των μίντια, με πολλούς να τον χαρακτηρίζουν στην παρούσα φάση έναν από τους καλύτερους μπασκετμπολίστες στις ΗΠΑ στην ηλικία του. Η εφημερίδα "Chicago Tribune" φρόντισε μάλιστα μέσω της ιστοσελίδας της να τον κάνει ακόμα πιο γνωστό ανεβάζοντας βίντεο με μερικά από τα κατορθώματά του, με highlight από αυτό το βίντεο να είναι στιγμιότυπο όπου κατά τη διάρκεια αγώνα κάνει νόημα σε συμπαίκτη του να πάει στη ρακέτα και να κάνει σκριν σε αντίπαλο για να διεισδύσει και να πετύχει τελικά καλάθι με ταμπλό. "Είμαι ένα ταπεινό παιδί που προσπαθεί να πετύχει έναν στόχο", τόνισε ο Φλέμινγκ, με άνθρωπο της εφημερίδας να σημειώνει πως το παιδί αυτό έχει ήδη δουλέψει με ανθρώπους των Knicks και των Bulls, αλλά και με αρκετούς προπονητές κολεγίων και λυκείων με σκοπό τη βελτίωσή του. "Δεν έχω ξαναδεί ποτέ ένα τέτοιο παιδί", "Είναι ο κορυφαίος σε αυτή την ηλικία", "κάνει κινήσεις που κάνουν μόνο έφηβοι", ήταν μερικά από τα σχόλια που έκαναν για το 10άχρονο παιδί-θαύμα σκάουτς από ομάδες του NBA, την ώρα που ο πατέρας του Τζον Φλέμινγκ, έκανε λόγο για τη μοναδικότητα που διέκρινε στο γιο του από τη στιγμή της γέννησής του. "Όλοι οι γιατροί και οι νοσοκόμες παρατήρησαν τα χέρια του. Ήταν πάρα πολύ μεγάλα, προσευχόμουν και ρωτούσα το Θεό, τί θα έκανε ο Τζέιλιν με τόσο μεγάλα χέρια;" (εμείς το είδαμε απ' το seleo.gr)

Υπάρχει "επόμενη μέρα" στον Άρη;

Η τραγική, μπασκετικά, παρουσία του Άρη περνά πλέον σε "δεύτερη μοίρα" στον συλλογισμό των φίλων της ομάδας. Κακά τα ψέματα, λίγοι πίστευαν ότι θα μπορούσε κόντρα σε αυτήν την ομάδα να προκριθεί ο Άρης με νίκη μέσα στην Ισπανία με νίκη πάνω από 7 πόντους. Έτσι η εμφάνιση ήταν αναμενόμενη, με την έννοια ότι απ' τη στιγμή που τα σουτ δε μπήκαν και η άμυνα μέσα στη ρακέτα ήταν "ναυάγιο" και οι Ισπανοί μετά το +7 το δικό τους έπαιζαν "ελεύθερα" και έβαζαν τα πάντα, έχοντας καλή ψυχολογία, δύσκολα μπορούσε να γίνει μια τόσο μεγάλη ανατροπή.
Ιδίως όταν ο flow σκόρερ της ομάδας ο Κλαρκ έπαιξε μόλις 14 λεπτά και ο Ρίτσαρντσον ήταν στα γνωστά του σκαμπανεβάσματα, ενώ ο Ουόλς είναι φανερό ότι παραέχει το "ελεύθερο" να παίρνει τη μπάλα απ' την κορυφή και να ξεκινά ατομική προσπάθεια. Συγκινητικός ήταν ο Μάιλς, ο Μπετς είναι φανερό ότι δεν μπορεί, ο Ντικούδης επίσης, ο Κακιούζης έπαιξε λίγο, προφανώς λόγω των δηλώσεων του, ο Χατζηβρέττας είναι πλέον αμυντικό εργαλείο, ενώ ο Μπάρλος παλεύει αλλά δεν είναι αυτός που θα τραβήξει το σκορ... Εδώ και καιρό όλοι σε αυτό το blog - εσείς πιο πολύ, γιατί εγώ έχω πολύ καιρό να γράψω, λόγω φόρτου εργασίας - αναφέρεται ότι ήταν απαραίτητος ένας ψηλός με αθλητικές ικανότητες. Ένας καλός ψηλός που θα μπορούσε να δημιουργήσει στο λόου πόστ, που θα μπορούσε να έχει ένα καλό σουτάκι, που θα είχε πάσα προς τα έξω. Ζητάμε πολλά μάλλον, ή μάλλον ζητούσαμε πολλά. Αντ' αυτού, η ομάδα άγνωστο γιατί πήρε πρώτα τον Λάμποβιτς και τον Πάουνιτς, και μετά πήρε τον Ουόλς.
Τον οποίο εκθειάσαμε, όντως, για τις πρώτες καλές εμφανίσεις, όμως τελικά έγινε κατανοητό, εκ του αποτελέσματος, ότι ένας ψηλός ήταν πιο απαραίτητος. Έτσι φάνηκε τουλάχιστον κι αυτό θα πρέπει να παραδεχθούν όλοι ότι έκαναν λάθος επιλογή.
Πάει, λοιπόν, η Ευρώπη, οπότε το ζητούμενο είναι τώρα η "επόμενη μέρα". Υπάρχει, άραγε, τέτοια έννοια και πόσο μάλλον πράξη; Έχουμε γράψει στη "Στοά" του "Μετροσπόρ" ότι αυτό το καλοκαίρι θα είναι πολύ δύσκολο για τον Άρη. Αν δεν υπάρξει ρεαλιστικός συγκερασμός όλων, δηλαδή "Γένεσις", "Σάρισα", Τζιβελέκη, Δαμιανίδη, δεν βλέπουμε λύση και το καλοκαίρι θα είναι πολύ, μα πολύ, δύσκολο.