Όταν βλέπεις τέτοιες σκηνές στο γήπεδο, τότε με τι να ασχοληθείς; Με τον Μποκολό, με τον Ντε Κολό, ή με τον Κολέ; Είναι δυνατόν να βλέπουμε τέτοια ματς σε επίπεδο Ευρωμπάσκετ; Να παίζουν Ελλάδα - Γαλλία με τους... αναπληρωματικούς στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα, να βάζει νικητήριο καλάθι ο εις εξ αυτών και να μην πανηγυρίζει... κανείς!
Φεύγουμε αύριο, Τετάρτη, για το Κατοβίτσε, αλλά μάλλον λέμε να πάμε μια βόλτα πρώτα απ' το... Λοτζ για να δούμε τους αγώνες του άλλου ομίλου, που εκεί θα γίνει ο χαμός του χαμού, αν και τα πράγματα είναι λίγο πολύ αναμενόμενα. Εκτός αν ο Γκορτάτ κάνει όργια και χτυπάμε το κεφάλι μας που χάσαμε από Ρωσία και Γαλλία! Άλλο σενάριο κι αυτό.
Πάμε να παίξουμε με Σλοβενία του Γιούρι Ζντοβτς; Είναι ίσως η μόνη ομάδα πού νιώθω ότι τους... έχουμε, αν και γενικώς μας... έχουν! Ακόμη και τη Σερβία του "σοφού" Ίβκοβιτς τη φοβάμαι περισσότερο απ' τη Σλοβενία του Γιούρι, που μάλλον ακόμη θα κλαίγεται για τα σχολεία των παιδιών του που δεν πλήρωνε ο Παναγόπουλος στον Ηρακλή και έφυγε στη μέση της χρονιάς, όταν και... έπεσε στην Α2. Τι μου θυμίζει, ρε Γιούρι, τι μου θυμίζει...
Τέπιτς, Βελίτσκοβιτς, Τρίπκοβιτς, Κρστιτς, δεν είναι για πολλά - πολλά. Μια χαρά θα μας κάτσει ο... Μα-Λάκοβιτς! Χωρίς παρεξήγηση, χιουμοριστικά γράφοντας...
Πήγαμε, παρεπιπτόντως, με τον Χρήστο τον Γκάλη, συνάδελφο της 'Αθλητικής" και "πιάσαμε" τον Μάσεϊ, για να τον ρωτήσουμε τι γίνεται με τον Άρη και τη Ρεάλ. Η σούπερ (...) φωτό μου με τον Τζέρι, στο αυριανό "Μ" και αύριο το... βράδυ (όλη μέρα θα ταξιδεύουμε και μετά θα πάμε, είπαμε, στο Λοτζ που αυτοί το λένε... Ουτζ) θα τη βάλουμε και στο blog και στο facebook (εκεί κι αν γίνεται χαμός από τις... φίλες μου!). Τα λέμε παιδιά, κάτι μαθαίνω ότι γίνεται στη Θεσσαλονίκη, τώρα που γράφω, σε σχέση με τον Άρη, αλλά ακόμη δεν το έχω "τσεκάρει". Δεν είναι μεταγραφικό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου